*Benim de tırnağım kırılınca canım acıyor. Karşıma zorluklar çıktığında bende bocalıyorum.
* Bende karanlıktan korkuyorum. O yüzden bu kadar mum yakma merakım. Eski usûl yağlı kandil koleksiyonum.
Uyurken, cama vuran dal, beni de tedirgin ediyor. Dışardan gelen sesleri duymamak için, sabaha kadar başucumda radyo çalması bundan...
* Ne kadar yorgun olduğum anlaşılmasın diye, her sabah dakikalarca yüzümü boyamalarım.
* Dizimdeki geçmeyen yara izleri görünmesin diye ince çorabın en gösterişlisini seçmem.
* Hala haksızlığa uğrayınca, evime gider, odamın kapısının arkasına oturur saatlerce ciğerlerim sökülürcesine ağlarım. Ağzım gözüm dağılana kadar. Ertesi gün gülümseyecek hale gelene kadar, magmanın tadını çıkarırım.
* Gün içinde kaşı havada gezmemin sebebi, gardımı kimseye düşürmemektir.
* Hasret, beni de herkes kadar yakıyor.
Anlaşılmak, herkes kadar benim de ihtiyacım.
İnandığım heybetli kulelerin yıkılışını görünce, iki katı hayal kırıklığı yaşıyorum ben.
Yüksek ökçelerle bütün gün dağ taklidi yapmam, sırtımı dayadığım bir dağım olmadığından... Çok zorda kalırsam içimdeki ihtiyar teyzeye dayanıyorum. Öyle tatlı, öyle bilge ki, sanki o beni doğurmuş. Şizofrenik bir durum .
Tökezlemeler, çelme takmalar, herkesten daha çok sarsıyor beni haliyle. (İçi boş olan sarsılır, dengeyi bulur, doğrulur.)
Benim düşüşlerim o yüzden daha sert, daha can yakıcı. Toparlanmam daha uzun. İçimin doluluğu, kafamın ağırlığı hiç avantaj değil yani....
Velhasılıkelam;
Sonra devam ederim...
* Bende karanlıktan korkuyorum. O yüzden bu kadar mum yakma merakım. Eski usûl yağlı kandil koleksiyonum.
Uyurken, cama vuran dal, beni de tedirgin ediyor. Dışardan gelen sesleri duymamak için, sabaha kadar başucumda radyo çalması bundan...
* Ne kadar yorgun olduğum anlaşılmasın diye, her sabah dakikalarca yüzümü boyamalarım.
* Dizimdeki geçmeyen yara izleri görünmesin diye ince çorabın en gösterişlisini seçmem.
* Hala haksızlığa uğrayınca, evime gider, odamın kapısının arkasına oturur saatlerce ciğerlerim sökülürcesine ağlarım. Ağzım gözüm dağılana kadar. Ertesi gün gülümseyecek hale gelene kadar, magmanın tadını çıkarırım.
* Gün içinde kaşı havada gezmemin sebebi, gardımı kimseye düşürmemektir.
* Hasret, beni de herkes kadar yakıyor.
Anlaşılmak, herkes kadar benim de ihtiyacım.
İnandığım heybetli kulelerin yıkılışını görünce, iki katı hayal kırıklığı yaşıyorum ben.
Yüksek ökçelerle bütün gün dağ taklidi yapmam, sırtımı dayadığım bir dağım olmadığından... Çok zorda kalırsam içimdeki ihtiyar teyzeye dayanıyorum. Öyle tatlı, öyle bilge ki, sanki o beni doğurmuş. Şizofrenik bir durum .
Tökezlemeler, çelme takmalar, herkesten daha çok sarsıyor beni haliyle. (İçi boş olan sarsılır, dengeyi bulur, doğrulur.)
Benim düşüşlerim o yüzden daha sert, daha can yakıcı. Toparlanmam daha uzun. İçimin doluluğu, kafamın ağırlığı hiç avantaj değil yani....
Velhasılıkelam;
Sonra devam ederim...
