DEVEKUŞU YUMURTASINDAN ÇIKAN KIZ
Devekuşu Yumurtasından Çıkan Kız
Setetelane çok, çok fakirdi. Yıkık dökük kulübesinden başka hiçbir şeyi yoktu. Giysisini orada burada yakaladığı tarla farelerinin derisinden yapmıştı. Karısı da yoktu. Zaten böyle zavallı fakir bir adamla kim evlenmek isterdi? Bir gün bir devekuşu yumurtası buldu Setetelane ve eve getirdi. “Bir ziyafet çekeceğim” dedi, “ama rüzgar yönünü değiştirdiği zaman”.
Ancak rüzgar ona bu iyiliği yapmadı. Sürekli aynı yönde esip durdu. Ertesi gün, sabah erkenden fare avına çıktı. Yumurtayı tamamen unutmuştu. Akşam eve döndüğü zaman onu büyük bir sürpriz bekliyordu. Kulübe güzelce temizlenmişti, masada nefis kokan taze ekmek ve köşede bir testi Jola birası vardı. Çok şaşırdı Setetelane ve nefis kokan taze ekmek ve birayla bir ziyafet çekti kendine. İkinci gün sabah erkenden ormana gitti. Döndüğünde yine evi temizlenmiş, taze ekmeği ve birayı hazırlanmış buldu. Üçüncü ve dördüncü günlerde de tekrarlandı bu büyü.
“Nasıl oluyor bu? Karım yok, ama her taraf derli toplu, ekmek pişmiş, bira hazırlanmış?”
“Evi temizleyen, ekmeği pişiren, birayı yapan benim” diye bir ses duydu köşeden. Ve Setetelane şaşkınlıkla sesin geldiği tarafa baktığında, devekuşu yumurtasından bir kızın çıktığını gördü.
“Eğer istersen burada kalır sana bakarım” dedi kız, “hiçbir eksiğin olmaz. Sadece söyle bana, devekuşu yumurtasından çıktığımı sakın söyleme”.
Hemen söz verdi Setetelane. Ertesi gün kız, “zengin bir kabile şefi olmak ister misin” diye sordu. “Kim istemez ki, ama bu imkansız”.
Hiçbir şey söylemedi kız. Dışarı çıktı. Küçük bir tokmak alıp toprağa vurdu. Ertesi sabah Setetelane insan ve davar sesleriyle uyandı. Şaşkınlıkla kapıyı açtı ve etrafında büyük bir köy gördü. Çayırlar dolusu hayvan ve çok, birçok insan.
İnsanlar şefleri olarak Setetelane’ye saygılarını sundu. Kendisine baktığında giysisinin fare derisi yerine harika bir çakal postundan olduğunu fark etti. Artık geceleri toprağın üzerinde değil, yumuşak hasırda uyuyordu. Canı ne isterse onu yiyordu. Bir gün güzel bir yemekten sonra çok içti ve sarhoş oldu. Kızın tembihini unuttu ve “Hey! Devekuşu yumurtasından çıkan kız, buraya gel!”
Hiçbir şey söylemeden döndü gitti kız. Aklına kötü bir şey gelmeyen Setetelane de sızdı. Gece bir şey uyandırdı onu, sırtına bir şey batıyordu. Kalktı etrafına bakındı. Artık rahat hasırda değil, çıplak toprakta yatıyordu. Harika çakal postu da yoktu. Onun yerine eski fare derisinden giysisi vardı üzerinde. Dışarı çıktı. Büyük bir köyün yerini vahşi, büyük orman almıştı. Ancak o zaman hatırladı Setetelane devekuşu yumurtasından çıkan kızın neden kaybolduğunu.
Devekuşu Yumurtasından Çıkan Kız
Setetelane çok, çok fakirdi. Yıkık dökük kulübesinden başka hiçbir şeyi yoktu. Giysisini orada burada yakaladığı tarla farelerinin derisinden yapmıştı. Karısı da yoktu. Zaten böyle zavallı fakir bir adamla kim evlenmek isterdi? Bir gün bir devekuşu yumurtası buldu Setetelane ve eve getirdi. “Bir ziyafet çekeceğim” dedi, “ama rüzgar yönünü değiştirdiği zaman”.
Ancak rüzgar ona bu iyiliği yapmadı. Sürekli aynı yönde esip durdu. Ertesi gün, sabah erkenden fare avına çıktı. Yumurtayı tamamen unutmuştu. Akşam eve döndüğü zaman onu büyük bir sürpriz bekliyordu. Kulübe güzelce temizlenmişti, masada nefis kokan taze ekmek ve köşede bir testi Jola birası vardı. Çok şaşırdı Setetelane ve nefis kokan taze ekmek ve birayla bir ziyafet çekti kendine. İkinci gün sabah erkenden ormana gitti. Döndüğünde yine evi temizlenmiş, taze ekmeği ve birayı hazırlanmış buldu. Üçüncü ve dördüncü günlerde de tekrarlandı bu büyü.
“Nasıl oluyor bu? Karım yok, ama her taraf derli toplu, ekmek pişmiş, bira hazırlanmış?”
“Evi temizleyen, ekmeği pişiren, birayı yapan benim” diye bir ses duydu köşeden. Ve Setetelane şaşkınlıkla sesin geldiği tarafa baktığında, devekuşu yumurtasından bir kızın çıktığını gördü.
“Eğer istersen burada kalır sana bakarım” dedi kız, “hiçbir eksiğin olmaz. Sadece söyle bana, devekuşu yumurtasından çıktığımı sakın söyleme”.
Hemen söz verdi Setetelane. Ertesi gün kız, “zengin bir kabile şefi olmak ister misin” diye sordu. “Kim istemez ki, ama bu imkansız”.
Hiçbir şey söylemedi kız. Dışarı çıktı. Küçük bir tokmak alıp toprağa vurdu. Ertesi sabah Setetelane insan ve davar sesleriyle uyandı. Şaşkınlıkla kapıyı açtı ve etrafında büyük bir köy gördü. Çayırlar dolusu hayvan ve çok, birçok insan.
İnsanlar şefleri olarak Setetelane’ye saygılarını sundu. Kendisine baktığında giysisinin fare derisi yerine harika bir çakal postundan olduğunu fark etti. Artık geceleri toprağın üzerinde değil, yumuşak hasırda uyuyordu. Canı ne isterse onu yiyordu. Bir gün güzel bir yemekten sonra çok içti ve sarhoş oldu. Kızın tembihini unuttu ve “Hey! Devekuşu yumurtasından çıkan kız, buraya gel!”
Hiçbir şey söylemeden döndü gitti kız. Aklına kötü bir şey gelmeyen Setetelane de sızdı. Gece bir şey uyandırdı onu, sırtına bir şey batıyordu. Kalktı etrafına bakındı. Artık rahat hasırda değil, çıplak toprakta yatıyordu. Harika çakal postu da yoktu. Onun yerine eski fare derisinden giysisi vardı üzerinde. Dışarı çıktı. Büyük bir köyün yerini vahşi, büyük orman almıştı. Ancak o zaman hatırladı Setetelane devekuşu yumurtasından çıkan kızın neden kaybolduğunu.
