Uzaktan sevmek olmazmış diyorlar

Gözlerinle görmediğin, ama; sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir deniz kenarında yürümek gibidir,,, uzaktan sevmek

Gözlerine her baktığımda,
Kalbimin hızla atmasına engel olamıyorum,
Sana her sarılışımda,
İçimin titremesine engel olamıyorum,
Seni her seviyorum deyişimde ,
Kalbimin yerinden çıkacakmış gibi atmasına engel olamıyorum,
​

YANIMDA OLSAN​

Şimdi ​

Yanımda olsan ​

Durup, durup sarılsan ​

Yaprağın dala ​

Bülbülün güle sarılışı gibi, ​

İçim huzurla dolsa​

Mahzun bir çocuk gibi ​

Sevgi dolu kollarında uyusam,​

Sana öyle çok ihtiyacım var ki.​

Ben Şiirler Yazdığımda Yazdıran Sendin! Ben Sevdim, Sevdiğim Sendin...Sevipte Şiirler Yazan Hep Bendim! Yokluğunda Varlığını Arayan Bendim! Yazarken Ağlayan, Gözyaşı Döken Bendim! Islandıkça Sayfalar Yeniden Yazan Bendim!

Islak Sayfalarda Defalarca Seni Seviyorum Yazan da Bendim!
Şiir Yazmaktan Kalemi Biten, Parmakları Sızlayan da Bendim!
Sustuğunda Ağlayan da Ben...!!!
Ben Aşk Oldum, Sen Tükettin...!
Ben Ateş Oldum Sen Su, Külleri Yanıyor İçimde Artık!
​

Düşün;​

Kim üzebilir seni senden başka?​

Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?​

Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?​

Kim yıkar, yıpratır sen izin vermezsen?​

...Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?​

Her şey sende başlar, sende biter..​

Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme,​

Tükettirme içindeki yaşama sevgisini..​

"Ya çare sizsiniz yada çaresizsiniz !"​

Sana her sarıldığımda,
İçimin huzurla dolmasına engel olamıyorum..
Varlığın bana huzur veriyor.
Bana ne yaptın böyle hiç fikrim yok ,ama​

Seni çok ama çok SEVİYORUM​

ben sevgiyi sevdim ben güzel duyguyu sevdim...ben şevkati sevdim ben beni sevmeni sevdim..ben seni işte çok sevdim sense beni hep üzmeyi tercih ettın ve gittin...olsun ben zamanla alışırım bunlarada..ben ne acıları yendim alışkınım,acı çekmek benim KADERİM...sen beni bu şekilde ölecekmi sandın "evet"ben ölü gbide yaşarım ama yine yaşarım..sense beni çok iyi yaşıyor sandın..verdiğin acıları unutur sandın.yok be canım unutmadım unutamam ki...sen beni taş mı sandın,taş olsam yine ağlardım...​

Rüzgârın esmesiyle yapraklarının hışırtılarını duyduğu ama dokunamadığı bir ağacın gölgesinde oturmak ve bundan hiç şikâyet etmemek gibiydi uzaktan sevmek.​