Nerede o eski insanlar...

Ahh... Nerede hani nerde, bilmem kaç asır önce nerede nasıl yaşamışlar bilinmez ama, şu biliniyorki; komşusu açken tok yatamazlardı onlar... Tabiki her zamanın iyileri kötüleri var, elbet o zamanlarda herkes aynı anlayış ve merhamette değildi. Bu zamanda olduğu gibi... Ama derler ya gelen gideni aratır, o misal... Çorbanın kokusu daha henüz pencereden çıkmadan sokağa, bir tasta komşu için hazırlanırdı. Daha ilacını bile alıp içemeyen adam, hasta komşusu için seferber olmuş çareler aramakta. Kadın biçare, dertler derya olmuş o durumda komşusuna moral vermekte... Karşılk beklemeden yaşanırdı aşkları, sokaklara dökülmeden sırları. Oysa şimdilerde bırakın sırları, en mahrem yerler dökülmüş ekranlara (sokaklara) Misket tutan eller, şimdilerde polise taş tutyor... Sahil kenarlarında oturmanın bile lüx sayıldığı o zamanların aksine şimdilerde yer beğenemez olduk(oturmak için, tatil yapmak için v.s.) Elektiriğin bile mumla arandığı o dönemlerden esr yok şimdi. Elektirik odalarımızı aydınlatmıyor sadece hayellerimizinde ötesinde... Tabiki olumlu olumsuz bir çok şeyler var yaşanan dünlerde bugünlerde. Tabiki yenilikler olmalı herşey daha güzele koşmalı.. Ve tabiki insanlar en güzel şekilde faydalanmalı... Ama tüm bunlar yaşanırken kendi özlerimizden kopmadan, insanlığımızı unutmadan... EMİ.( Dertlerin geride kaldığı, güzel günlerin yaşandığı, kaygısız yarınların yaşanması ümidiyle)

Eskiler artık hafızamızda kalmakla yetiniyor malesef..Oyun oynamak için annemizden izin alıp ezana kadar sokakta kalmak hayal,daha buna benzer bi sürü şey eskiler derdi ya nerde o eski Ramazanlar şimdi bizde diyoruz nerde ah o eski ''Zamanlar''..

Mahallede herkes birbirini tanır herkes birbirinin derdini sevincini paylaşırdı ne mutlu banaki şimdi oturduğumuz apartmandaki komşularımızla bu güzelliği yakaladık.Bu nedenle mutluyum.

Çocukluğumdan hatırlarım. Ramazan aylarında sürekli bir yere davetli ya da birileri size davetli idi. Eğlence dönemi şeklindeydi ramazan ayı; cocuklar, büyükler, gençler ayrı ayrı eğlenirlerdi. Özel bir yemek pişirildiğinde komşuya mutlaka gönderilirdi. Şehir yaşamı ve teknoloji insanları çok uzaklaştırdı artık bu güzelliklerden. Şimdi de var komşu ziyaretleri ama artık görüntülü iletişim araçları ile evden eve

Sebep kim yine biz hep dövündük hep söylendik şöyleydi böyleydi diye eskiyi bir nebze yaşatmak adına ne yaptık hiç sadece söylendik.Sabah kapı komsumuzu görsek bile sessizce geciveriyoruz yanından bir Günaydını esirgeyi veriyoruz . Akşam oturmalarından uzagız neymiş nette kim gezinecek oturmaya gidilince yada misafir alınınca ya net kaçarsa gelen misafirin gözune bakılır ne zaman gidecek diye daha bir çok örnek verilebilir. Öncelikle gecmişe özentimizin gecmesi için bizler adımlar atabiliriz bu hiç zor degil zavallı teknolojinin başına sarıyoruz hep bahanelerimizi.