Bir Bardak Su
Yaşlı adam, penceresinden dışarıyı seyrediyordu. Güneş batmak üzereydi ve gökyüzü turuncu ve mor tonlarıyla alev alev yanıyordu. Sıcak bir yaz günüydü ve hava ter kokuyordu. Adam yorgun hissediyordu. Etrafına bakındı, boğazının ne kadar kuruduğunu fark etti. Bir bardak su isterdi.Ancak tek başınaydı. Eşi vefat etmişti, çocukları uzaklarda yaşıyordu. Komşularıyla pek görüşmüyordu. Kendini yalnız hissediyordu. Ayağa kalkmak ve mutfağa gitmek için çok yorgundu. O an, kapının çalındığını duydu.
Kapıyı açtığında karşısında yirmili yaşlarında genç bir kız gördü. Kız gülümsedi ve "Merhaba," dedi. "Adım Elif. Size bir bardak su getirebilir miyim?"
Adam şaşırdı. Hiç tanımadığı bir kız ona su mu getiriyordu? "Neden?" diye sordu.
Elif, "Bugün çok sıcak bir gün," dedi. "Yaşlı komşularımı ziyaret ediyorum ve susadıklarını düşündüm."
Adamın kalbi ısındı. "Teşekkür ederim," dedi. "Çok naziksin."
Elif mutfağa gitti ve bir bardak soğuk su getirdi. Adam suyu minnetle içti. Su serin ve canlandırıcıydı. Kendini daha iyi hissediyordu.
"Tekrar teşekkür ederim," dedi adama. "Bu benim için çok şey ifade ediyor."
Elif gülümsedi. "Rica ederim," dedi. "Yardımcı olabildiysem mutluyum."
Elif vedalaştı ve gitmeye başladı. Adam onu pencereden izledi. Güneş batmıştı ve gökyüzü yıldızlarla doluydu. Artık yalnız hissetmiyordu. Bir bardak su kadar basit bir şey bile ruh halini değiştirebilirdi.
O gecenin ilerleyen saatlerinde adam yatağına uzandı ve uykuya dalmadan önce Elif'i düşündü. Onun gibi nazik ve yardımsever bir insanla tanıştığı için minnettardı. Belki de o kadar yalnız değildi. Belki de hala sevgi ve şefkat bulabilirdi.
Uykuya dalarken, bir bardak suyun hayatını nasıl değiştirebileceğini düşündü. Bir bardak su sadece bir sıvıdan ibaret değildi, aynı zamanda bir iyilik ve merhamet sembolüydü.
