YaŞayarak Ögrenmek!!!

sherry

V.I.P
V.I.P
Bir gün Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkânına
girmiş.
Bakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş. Bakkal da Napolyonu
müsait bir
yere saklayıp, biraz sonra gelen düşmanları da :


'*Az evvel biri koşarak şu tarafa kaçtı.*'


diye savuştur-muş. Nihayet biraz sonra Napolyon'un muhafızları
yetişmişler.
Bakkal ömründe bir daha karşilaşamayacağı Napolyon'a sormuş:


'*Efendim, af buyurun ama merak ettim, ölümle bu denli burun buruna
gelmek
nasıl bir duygu?*'


Napolyon birden öfkelenmis.


'*Sen kim oluyorsun da benimle böyle dalga geçercesine
konuşabiliyorsun? *'


diye bağırmış. Hemen askerlerine, Adamcağızı kurşuna dizmelerini
emretmiş.
Askerler bakkalın gözünü bağlayıp, karşisına dizilmişler. Mermiler
namlulara
sürülmüş, artık 'ateş' emri verilecek... Adamcağız içinden:


'*Ah, ne yaptın sen? Şimdi ölüp gideceksin*'


diye düşünürken,arkadan bir çift el uzanmış, gözündeki bağı
açmış.KarşisındaNapolyon varmış. Tek cümleyle cevaplamış Napolyon:


'*İşte böyle bir duygu!*'


"Yaşayarak ögrenmek, bedeli en yüksek ögrenme biçimidir..."
 
Top