Defne
Usta
Benden,seni anlatmamı isteselerdi,bir yürek anlatırdım içinde içinde koskacaman bir dünya,dünyada kocaman bir fener ve sevgi yolu aydınlatan.Deselerdi yaz onu;yazardım en güzel şiirleri dilsiz istekleri dipsiz kuyu sarnıçlarında yuvarlanan aşkları.Yazardım parmaklarım morarıncaya kadar,yüreğim yorulup duruluncaya kadar.
Deselerdi çiz onu;çizerdim dünyayı,dünya her tarafı yedi veren gülleri,yedi renk açan en mevsimsiz çiçeklerin nakışlı oyalı özenli bir dünya ve korkardım kendi çizdiğim dünyaya dokunmaya,korkardım çiçeklerin yaprakların solmasından.
Deselerdi kim O?
Oderdim O işte yüreğinde deryaları taşıyıpta tek bir dünyalıya konuşamıyan,o sınırsız sevgi deryasında yelken açıp giderken sevgisini utangaç kişiliğine gömen biri.
Ve O derdim;
beni sabahlara kadar kendisini düşünmek zorunda bırakan insafsız biri. O konuşsa yüreğindeki allı tebessümlerde kaybolurdum,konuşsa yanmadan yıkılmadan söndürürdü beni derdim.Sigaram tiryakisi olduğum içkim kadar başımı döndüren,görmediğim kadar özlediğim,özlediğim kadar dokunamadığım,dokunamadığım kadar ürkek….
Ve O derdim;
yaşayıpta yitirdiğim değil yaşamayıpda bilmek istediğim,konuşmasını beklediğim kızıl dudaklarına hasretlendiğim hasreti ile eridiğim,yanımda iken bile özlediğim gittiği yolu kıskandığım aydınlık günlerini aradığım.
O derdim….
Deselerdi çiz onu;çizerdim dünyayı,dünya her tarafı yedi veren gülleri,yedi renk açan en mevsimsiz çiçeklerin nakışlı oyalı özenli bir dünya ve korkardım kendi çizdiğim dünyaya dokunmaya,korkardım çiçeklerin yaprakların solmasından.
Deselerdi kim O?
Oderdim O işte yüreğinde deryaları taşıyıpta tek bir dünyalıya konuşamıyan,o sınırsız sevgi deryasında yelken açıp giderken sevgisini utangaç kişiliğine gömen biri.
Ve O derdim;
beni sabahlara kadar kendisini düşünmek zorunda bırakan insafsız biri. O konuşsa yüreğindeki allı tebessümlerde kaybolurdum,konuşsa yanmadan yıkılmadan söndürürdü beni derdim.Sigaram tiryakisi olduğum içkim kadar başımı döndüren,görmediğim kadar özlediğim,özlediğim kadar dokunamadığım,dokunamadığım kadar ürkek….
Ve O derdim;
yaşayıpta yitirdiğim değil yaşamayıpda bilmek istediğim,konuşmasını beklediğim kızıl dudaklarına hasretlendiğim hasreti ile eridiğim,yanımda iken bile özlediğim gittiği yolu kıskandığım aydınlık günlerini aradığım.
O derdim….
