özgürlük

Aslında biten değil, bitmeyen aşklar acı verirler...
Aslında, dibine kadar yaşadığın değil, doymadan kalktığın aşklar ızdırap verirler...

Aslında, karşındakinin suçlu olduğuna değil, kendinin suçlu olduğuna inandığın aşklar, hayatı mahvederler...
Sorumluluğu karşı tarafa değil, kendine de yıktığın aşklar, içini acıtırlar...Cız ettirirler...
Aşkın acısı, keşkelerin sayısıyla orantılıdır...
Keşkeler fazlaysa, aşkın acısı çoktur..

Keşkeler yoksa, artık aşk da yoktur...
Aşkı bitirmek, suçun karşı tarafta olduğuna inanmaktan geçer...
Suçun karşı tarafta olduğuna inanamayanlar, keşke şunu da yapsaydım diyenler, aşkı bitiremezler...
Aşkı bitirmiş gözükseler de, acıyı yok edemezler...
Aslında biten değil, bitmeyen aşklar acı verirler...
Kalbin çok önemli gördüğü birini, sevme, arzulama ve içinde hissetme durumudur aşk...
Dibine kadar yaşayıp tükettiğin değil, doymadan kalktığın, hala arzuladığın aşklar ızdırap verirler...
Artık ulaşamazsın...
Oysa hala ulaşmak istersin...
Aşk ya direkten dönmüştür...
Ya da bir nebze yaşanıp, yarım kalmıştır...
O durumda yarım kalan ya da direkten dönen sevgiliyi görmek istemez insan...
Umudu yoksa görmek istemez...
Umudu varsa, yarım kalan aşkı takip etmeye devam eder...
Kadın ve erkeğin yarım kalan aşkları değişiktir...
Kadın yarım kalan aşkının, bir başka kadınla mutlu olmasını hiç istemez...
Onu biriyle görmek istemez...
Mutluluk haberini duymak istemez...
Hele hele evlendiğini hiç işitmek istemez...

Acı çeker...

Acı öfkeyi biriktirir...

İntikamı çağırır...

İntikam, nispet yapacak erkekleri buldurur...

Yarım kalan aşklar, ihtiras ve intikamlarla dolu egolarca yerlerde sürüklenir...

Çamura bulanır, balçıkla sıvanır...