e-PaCk
Forum Gururu
Bu sabah ilk kez, kızıma büyüdüğünde ne olmak istediğini sordum. Aldığım cevap aynen şuydu; "Doktor olmak istiyorum. Senin kafan kopunca bana gelirsin dik diye, ben de dikmem..." Kabus gibi bir cevaptı ya. Hala şoktayım.
Yürüyüş bandında yürüyorum, kızım bandın üzerine Barbie bebeğini oturtuyor. "Neden?" diye sorduğumda "Bebeğime bakıp daha çok yürüyecek ve onun gibi olacaksın." diye bir cevap alıyorum. Anladım kızım ben seni, çok şey istediğinin farkındasındır umarım.
İtfaiye aracının sirenler çalarak hızla geldiğini gören oğlum elimden tutup çekiştirmeye başladı. Acele etmeliymişim, yangın bize doğru gelmeden kaçmalıymışız, beni bilmezmiş ama o daha altı yaşındaymış, yaşayacağı çok şey varmış. Çaresiz koştuk aksi istikamete.
Alışveriş merkezinde telaşlı telaşlı ortalarda dolaşan bir minik. Annesi ısrarla ne olduğunu soruyor, o ise annesini çekerek götürmeye çalışıyor. Annesinin ısrarına daha fazla dayanamayan ufaklık sonunda içini döküyor: "Neden anlamıyorsun anne? Herkesin içinde "B.kum vaaaaaar!" diye bağırmamı mı istiyorsun?
Kardeşime araba kullanmayı öğretiyorum. Çok hevesli... Bana; "Abi çok kolay yaa, aynı bilgisayar oyunu gibi!" diyor. Cevabım; "Hııı... Ama tek canın var..."
Küçük kardeşim boynuma atlayarak, "Yaşasın artık 2 tane ablam oldu!" diyor. Çok bozuluyorum bu duruma, demek kardeşim benden başka birini daha abla olarak kabullenmiş diyorum. Yüzüm asılıyor, kucağımdan indiriyorum ve "Kimmiş o zilli?" diye soruyorum. Cevabı beni yerlere yatırıyor. "Sensin ablacım, gözlerimi şaşı yapınca 2 tane sen oluyorsun." Bu afacan, kendime zilli dedirtti ya!
Çınlama kelimesini bilmeyen küçük kardeşimin kulaklarındaki rahatsızlığını anlatış biçimi hepimizi gülme krizine soktu. "Anne yaa, kulaklarım söylediklerimi tekrar ediyor!"
Anlattığım masalı dinlerken, bir yandan da göğüslerime dokunmaya çalışan 3 yaşındaki komşumuzun oğluna "Ben senin bildiğin kızlardan değilim!" dedim. "Ben hiç kız bilmiyorum ki..." deyince susmayı yeğledim.
Türkçe dersindeyiz. Öğrencilerin "esir" kelimesini kullanarak cümle kurmalarını istiyorum. Herkes kendisine göre cümleler kuruyor. Son olarak bir öğrencime söz hakkı veriyorum ve kurduğu cümleyle zeki öğrencinin halinin her zaman bir başka olduğuna tekrar inanıyorum. "Öğretmenimiz bize esir kelimesi ile ilgili cümle kurduruyor."
Ablası ile ders çalışıyoruz; “Omurgalılar 5 gruba ayrılır: 1.Kuşlar, 2.Sürüngenler, 3. Amfibyumlar, 4.Balıklar, 5. Memeliler; İnsan memeliler grubundadır….” Bu cümleye kadar, konuyla ilgilenmediğini düşündüğümüz oğlum hemen duruma el koyuyor. “Ne ben de mi memeliyim yani? Ben pipiliyim bir kere, yanlış o kitap!” Savulun, geleceğin maço bilim adamı geliyor.
Yürüyüş bandında yürüyorum, kızım bandın üzerine Barbie bebeğini oturtuyor. "Neden?" diye sorduğumda "Bebeğime bakıp daha çok yürüyecek ve onun gibi olacaksın." diye bir cevap alıyorum. Anladım kızım ben seni, çok şey istediğinin farkındasındır umarım.
İtfaiye aracının sirenler çalarak hızla geldiğini gören oğlum elimden tutup çekiştirmeye başladı. Acele etmeliymişim, yangın bize doğru gelmeden kaçmalıymışız, beni bilmezmiş ama o daha altı yaşındaymış, yaşayacağı çok şey varmış. Çaresiz koştuk aksi istikamete.
Alışveriş merkezinde telaşlı telaşlı ortalarda dolaşan bir minik. Annesi ısrarla ne olduğunu soruyor, o ise annesini çekerek götürmeye çalışıyor. Annesinin ısrarına daha fazla dayanamayan ufaklık sonunda içini döküyor: "Neden anlamıyorsun anne? Herkesin içinde "B.kum vaaaaaar!" diye bağırmamı mı istiyorsun?
Kardeşime araba kullanmayı öğretiyorum. Çok hevesli... Bana; "Abi çok kolay yaa, aynı bilgisayar oyunu gibi!" diyor. Cevabım; "Hııı... Ama tek canın var..."
Küçük kardeşim boynuma atlayarak, "Yaşasın artık 2 tane ablam oldu!" diyor. Çok bozuluyorum bu duruma, demek kardeşim benden başka birini daha abla olarak kabullenmiş diyorum. Yüzüm asılıyor, kucağımdan indiriyorum ve "Kimmiş o zilli?" diye soruyorum. Cevabı beni yerlere yatırıyor. "Sensin ablacım, gözlerimi şaşı yapınca 2 tane sen oluyorsun." Bu afacan, kendime zilli dedirtti ya!
Çınlama kelimesini bilmeyen küçük kardeşimin kulaklarındaki rahatsızlığını anlatış biçimi hepimizi gülme krizine soktu. "Anne yaa, kulaklarım söylediklerimi tekrar ediyor!"
Anlattığım masalı dinlerken, bir yandan da göğüslerime dokunmaya çalışan 3 yaşındaki komşumuzun oğluna "Ben senin bildiğin kızlardan değilim!" dedim. "Ben hiç kız bilmiyorum ki..." deyince susmayı yeğledim.
Türkçe dersindeyiz. Öğrencilerin "esir" kelimesini kullanarak cümle kurmalarını istiyorum. Herkes kendisine göre cümleler kuruyor. Son olarak bir öğrencime söz hakkı veriyorum ve kurduğu cümleyle zeki öğrencinin halinin her zaman bir başka olduğuna tekrar inanıyorum. "Öğretmenimiz bize esir kelimesi ile ilgili cümle kurduruyor."
Ablası ile ders çalışıyoruz; “Omurgalılar 5 gruba ayrılır: 1.Kuşlar, 2.Sürüngenler, 3. Amfibyumlar, 4.Balıklar, 5. Memeliler; İnsan memeliler grubundadır….” Bu cümleye kadar, konuyla ilgilenmediğini düşündüğümüz oğlum hemen duruma el koyuyor. “Ne ben de mi memeliyim yani? Ben pipiliyim bir kere, yanlış o kitap!” Savulun, geleceğin maço bilim adamı geliyor.
