Muhasebe ve Defter Tutma Türkçesi ve İngilizcesiyle Beraber (Ticari İngilizce)

2. Muhasebenin Temelleri

Bir mesleğin ön koşullarından biri yapılanmış bir bilgi kalıbı ve temel ve rehber ilkelere sahip olmasıdır. Bu muhasebenin gerçeğidir.(doğrusudur.) Kavramlar, prensipler, gelenekler ve standartlar gibi çoğu terim tarafından bahsedilen çok sayıda ilkeye sahiptir. Ne yazık ki, farklar yada benzerlikler daima net olarak anlaşılır değildir.

- Kavramlar: Kavramlar bir işi standartlaştırmaya yardımcı olan genel fikirlerdir. Kavramlar muhasebe teorisinin gelişimlerine temeldir, çünkü onlar muhasebe prensiplerine dayalı gerekli varsayımlar yada durumlardır. Onlar daima aksiyonlar yada pastulat olarak tanımlanırlar. Kavramların geçerliliği, ispatlanamamalarına rağmen apaçık belli yada varsayılan olarak düşünülen kavramlardır. Bu yüzden kesin olan gerçekler yada kendisinin hakkı olan durumlarla önceden belirlenmiş limitler dahilinde muhasebe teorisinin daha ilerideki gelişimi için ön hazırlıklar dikkatle yapılır. Kavramlar prensiplerin gelişmesi üzerine bir temel sağlar.

- Prensipler: Prensipler, özel bir durumun kontrol altında olması için talepte bulunulan tekliflerdir. Etkili olması için, Profesyonel grubun (muhasebecinin) onayını ve kabulünü kazanmalıdırlar. Bir prensip, istenilen sonuçlara yol gösteren alternatif kursların en iyi seçimi olarak farz edilir. Eğer bir prensip profesör dışında kabul edilirse, bir kavramın karakteristik özelliklerini almış olur.
Muhasebe prensipleri, ekonomik bilgilerinde alınarak kanunlar yada kuralları kontrol eder. Kanunlar insan yapımıdır ve bu yüzden genellikle tanınmış ihtiyaçlar arttığında değiştirilebilir. Örneğin duran varlıkların amortisman yoluyla faydalı kullanım ömürlerini tamamlamaları ile ilgili ilkeler, stokların LİFO ve FİFO yöntemi esas alınarak fiyatlandırılması.

- Gelenekler: Gelenekler, gelenek yada anlaşma temelli prosedürler için genel rehberlerdir. Gelenek muhasebecilerin katıldığı bir grubun ortak rızasıyla, verilen durum yada probleme kabul edilebilir. Çözüm ulaştırılabilen bir rulet şapkasıdır. Alternatif durumlar yan yana oluşabilir. Mesela, eşit mantıkla ve eşit geçerlilikte sayıda aşınma payı(amortisman) yolları var.

- Standartlar: Standartlar ölçüler, modeller yada amaçlardır. Bir standart genellikle araştırma ve tecrübelerden sonra gelenek yada rıza, bilimsel yada profesyonel gruplar yada kanun bilginin yapısında yada durumlardaki değişimlerin zorladığında zaman zaman değiştirilebilir.
 
3. Temel Kavramlar

Muhasebeciler muhasebe teorisinin gelişmesi ve büyümesi için binanın temel bir yapıya sahip olması gerektiği konusunda anlaşırlar. Bu kurum genellikle itibari değerde kavramlar ve pastulatların grubu olarak kabul edilir. Bazı ifadelerin profesör dışında kabul edilen kavramlar yada genel kılavuzlar olarak kullanılan gelenekler yada özel durumlarda en iyi alternatif seçimleri sunan prensipler olup olmadıkları için bazı anlaşmazlıklar ortaya çıktı. Kavramların muhasebe teorisinin gelişiminde gelenekler ve prensiplerden daha temel olduğu kabul edilir. Fakat, fark anlaşmazlığın vereceği zarar çok büyük değil. Diğerleri onları kavramlar olarak düşünürlerken bazı muhasebeciler gelenek olarak tutarlılık ve tutuculuğu düşündükleri için muhasebe teorisinin gelişimi ciddi şekilde engellenmez. Bazı ifadelerin sınıflandırılmasındaki anlaşmazlıklar yüzünden muhasebe kavramlarının tümünü listelemek için pratik olmayacaktı. Fakat, genellikle daha çok tanınmış kavramların dördü: " devamlı ilgi"; "ticari varlık";"ölçüm ünitesi olarak dolar" ve "doların istikrarı"

- Devamlı ilgi: Ekonomik biriminin ömrünün sonsuz olduğunu kabul edilir. Buna bağlı olarak, varlıkların olası nakit değerlerine önem verilmemiştir. Bu önem işletme karına verilmiş. Bu kavram başlığı altında maliyetler, dönem faaliyetlerine yüklenmektedir. Bu süreklilik kavramını ifade etmektedir.

- Ticari Varlık: Bir muhasebe sistemi özel bir firma için geliştirilebildiği için, firmanın kimliği ve faaliyet alanı kurulmuş olmalıdır. Eğer bu gerçekleştirilmediyse, karşılık sonucu kullanılabilir. Muhasebe sisteminin kurulmasını imkansız yapacak. Mal sahipleri ticaretin bir bölümü olarak düşünülebilir mi? Bu gibi sorular muhasebe sistemi kurulmadan cevaplandırılmalıdır. Firma genellikle onun sahiplerinde yada onun için sermaye sağlayan insanlardan farklı, ayrı ve kendi doğruları içinde bir varlık olarak düşünülür. Bazı durumlarda, tek bir ticari kuruluş sahibi onun kişisel aktivitelerini ticari aktivitelerinden ayırır, diğer bir değişle o onları tek bir ünite olarak düşünür. Anonim şirketlerde bir kişi yada ayrı yasal varlık sayılan ortaklar tek bir varlık olarak biçimlendirilmiş bütün grup için birleştirilmiş durumlar hazırlayan ticari yada ekonomik varlık kavramlarına verilen etkeni bulmak anonim şirketlerde yaygındır. Aynı zamanda, bir anonim şirket onun sahiplerinden tamamıyla ayrı bir ticari ünite olarak düşünülür.

- Ölçüm ünitesi olarak dolar: Bu geniş kavram diğer birkaç eşit derecede önemli fakat maliyet kavramı, maliyete bağlı kavramlar ve masrafları denkleştirme ve devlet geliri kavramları gibi daha sınırlı kavramları da kapsar.
Muhasebe finansal bir yapıya sahip ticari işlemler için onu sınırlandırma yoluyla tarif edildiğinde, ABD’de sadece yaygın ölçüm biriminin bir para birimi olan dolar olduğunu ifade etmek doğruydu. Muhasebenin en genişletilmiş kavramıyla, işçi saatleri için elde edilebilir ölçümler geldi. En yaygın ölçüm hala dolar olmasına rağmen,finansal muhasebe için dolar sadece kabul edilen ölçüm olarak kalır.
Muhasebecilere hala sabit şekilde mali kaynaklar verilir. Mali kavram altında servetler birinin kararlarına bağlı olan temeller üzerinde değerlendirilenden uygun kesintileri daha az olan orijinal fiyatlarında değerlenir. Mali temel değer biçme, subjektif olmasına bakma gibi metotlar varken, objektif olma ve kişisel olmamanın avantajına sahiptir.
Maliyete bağlı kavramlar mali kavramların biraz ilerisindeki bir gelişmedir. Çeşitli ünitelerin fiyatları daha büyük ve daha kompleks üniteler elde etmek için birleştirilebilirler. Envanter parçaların üretiminde ham madde çeşitlerinin fiyatları yarı tamamlanmış parçalar, doğrudan çaba ve tamamlanmış eşyalar ünitesinin fiyatını belirlemek için birleştirilmiş olduğu açıktır.
Masrafları denkleştirme ve (sıklıkla fiyatların denkleştirilmesi ve devlet geliri olarak ifade edilen) devlet geliri kavramları devamlı ilgi için gelirin periyodik saptanması için temeldir. Periyodik gelirin saptanmasının muhasebe ve finansal alanlardaki öneminin arttığı kabul ediliyor.
Bir firmanın kazancının saptanması, alacaklılar, sahipler ve idare için son derece önemlidir ve periyodik devlet gelirleriyle periyodik masrafların uygun şekilde denkleştirilmesiyle kazanç olduğu kadar belirlenebilir. Masraflar ve devlet gelirlerinin denkleştirilmesindeki problem temelde derneğin keşfedilmiş uygun temellerden birisidir. Günlük periyoda hangi maliyetlerin sona erdiği düşünülmeli ve hangisi gelecek periyotlarda yapılmış masraf olarak ileriye taşınacaktır(?) Hangi devlet gelirleri günlük periyoda kazandığı gerçekte düşünülmeli ve gelecek periyotlarda kazanılan olarak hangiler ertelenmeli ve tanımlanmalı?

- Doların İstikrarı: Dolar genelde muhasebede ölçüm ünitesi sürekli olmalıdır. Ölçümlerin ağırlık, uzunluk yada değeri ifade edip etmediği doğru. Muhasebe, dolarlarla ilgili diğer değerler değişebilirken bir doların kalıntılarının değeriyle alakalı temel kavramları takip eder. Muhasebecilerin enflasyon zamanlarında ters tarafı tanıdıkları doğru olabilir: bu doların değeri değişirken para etmeyen malların değerinin sabit kalmasıdır. Fakat, muhasebe mesleği, dolar kavramının istikrarında açıkça eksikler olmasına rağmen, sürdürülmesi gerekli olan herhangi bir önerilmiş alternatiften daha iyi olduğunu hisseder.
Enflasyon yada deflasyon zamanlarında, fiyat seviyesindeki değişmelerin yansıması için tarihi fiyatların ayarlanması konusunda baskılar artar. The Amerikan Institue of Certified Public Accountants (Amerikan Enstitüsü Diplomalı Hesap Uzmanları) ve The American Accounting Association (Amerikan Muhasebe Derneği) muhasebenin mali temelinden ayrılmasını tavsiye etmez. Fakat, fiyat seviyesi değişikliklerini göstermek için ek bilgilerin kullanımını önerir.
 
4)Muhasebenin Çeşitleri

Muhasebe terimi muhasebenin grup yada grup servisini temel alan çok farklı tiplerden oluşur.

- Özel Yada Endüstriyel Muhasebe: Tek bir firmaya bağlı olan muhasebe aktivitesi özel yada endüstriyel muhasebe olarak adlandırılır. Özel muhasebeci tek işveren-işçi temelinde yapabildiği beceri ve hizmetleri sunar. İşveren-işçi temelinin olduğu yerde iş veren bir halk şirketi olmasına rağmen, muhasebe servisi ve muhasebenin özel olarak anılması ortaya çıkar.

- Halk Muhasebesi:
Muhasebe servisi halk muhasebesi olarak adlandırılan halk muhasebecisi tarafından halkın geneline sunulur. Pratisyen ve müşteri ilişki olduğunda muhasebecinin özel biri değiş halktan biri olması söylenir. Halk muhasebesinin genellikle özel muhasebe ve en yüksek seviyede profesyonel çapta olduğu düşünülen diplomalı hesap uzmanı (CPA) tarafından yapılan halk muhasebesinden daha profesyonel olduğu düşünülür.
Halk muhasebe servisleri, diplomalı muhasebeciler, tek pratisyenler ve yüzlerce üyeden oluşan ortaklıklarla sağlanır. Firmalar faaliyet alanı içinde yerel, milli ve uluslararası düzeyde olabilir fakat aynı zamanda milli olarak tanımlanırlar.

- İdari Muhasebe: İdarenin federal, state yada yerel herhangi seviyede idarenin bir branşı yada ünitesi için muhasebe idari muhasebe olarak adlandırılır. İdari muhasebe geleneksel muhasebe metotlarıyla birçok ortak yönlere sahip; her ikisi de muhasebenin çift kayıt sistemini kullanır, ikisi de günlük ve ana hesap defteri tutar. Kar güdüsü tipik idari ünitelerde mevcut olmadığı ve bu yüzden de ölçümün etkililiği anlamında elde edilebilir olmadığından, diğer kontroller geliştirilmelidir. Bu yüzden kişisel muhasebe kontrolü arttırmak için kullanır. Bazı kesimler yada acenteler özellikle fiyat saptama amaçlı uygun muhasebe metotlarını edinmeye yönelirler. Aynı zamanda ticari varlık hem özel hem de halk muhasebecilerini, bazı idari üniteleri de kullanabilir.

-Güvene Dayanan-İtibari Muhasebe: Güvene dayanan, itibari ve doğru muhasebe olarak tanımlanır. Güvene dayanan, itibari muhasebe, bu yüzden bir doğruluk içindeki mütevelli kayıtların tutulması ve raporların hazırlanmasıdır. Bu iş bir mahkemenin yöneticisi yada yapılabilir. İtibari muhasebecinin gerçek güveni sağlamak için bütün kar getirici konuları araştırıp ortaya çıkarması ve kontrol altına alması zorunludur. Yargılama hakkına sahip özel durumlar kanunları takip edilmeli. Doğruluk sahibi mahkemeler öksüzlerin mahkemesi, şartlı tahliye mahkemesi gibi çeşitli durumlarda ifade edilir. Güvene dayanan, itibari muhasebenin genel türlerinde yaygın olan ticari kuruluş sahipliği kavramı mevcut değildir yada büyük ölçüde değiştirilmiştir. Görgü kuralları işlemleri yönetici ve 3. bir parti için görevlendirilen sorumlular tarafından yenilenir.

- Milli Gelir Muhasebesi: Ya milli gelir muhasebesi yada sosyal muhasebe olarak bilinen genel ticari varlık kavramı yerine muhasebe ünitesini kurmada ekonomik yada sosyal kavramları kullanan özel türdür. Milletin yıllık satın alma gücünün tahminini sağlar. İlgili terim, verilen bir zaman periyodu içinde genellikle bir takvim yılı sürecinde milletin içinde olduğu bütün üretimin toplam değerini kaplayan gayri safi milli hasıladır. Vatandaşları refah içinde olan ABD hükümeti üzerine ilginin artması yüzünden, ticari departman 1932’den beri milli üretim üzerine raporlar hazırlıyor.

-Tamamlanmış Bilgi İşlemi (IDP): IDP birçok ticari muhasebe ve ekonomik aktivitelerin çeşitleri kısaltılmış yaygın terimdir. Şaşırtıcı bir kısa zaman içinde bilginin büyük yoğunluğunu toplayıp analiz edip, yayan elektronik bilgisayarların yaygın kullanımı sayesinde herkesçe tanınmaya başladı. Elektronik bilgisayarların hem bilim adamları, mühendisler, ekonomistler ve diğerleri hem de muhasebeciler tarafından kullanılmasına rağmen, muhasebe tartışması elektronik bilgisayarlardan biraz bahsetmek gereklidir. Elektronik bilgi işlemi terimi (EDP) elektronik bilgisayarlar tarafından bilgi işleminin gerçekleştirilmesi olarak ifade edilir. Bu yüzden EDP, tam olarak olmasa da IDP’ ye benzer. Bilginin büyük miktarının entegrasyonunun(birleştirilmesinin) çoğu şimdi elektronik olarak yapılıyor.
 
5)Muhasebe Alanları

- Finansal yada Genel Muhasebe: Bazen idari muhasebe olarak da adlandırılan finansal yada genel muhasebe hem servet ve borçlar hem de devlet geliri ve masraflar için muhasebedir. Yönetilen finansal muhasebe, bilanço, gelir durumu belki korunan kazançlar ve daha yakın zamanlardaki paraların durumu yada nakit para akış durumu gibi finansal durumların hazırlığıdır. Bunlar sahiplere (hissedarlara), alacaklılara ve genel halka sunmak için uygun genel durumlarda hazırlanır. Yalnızca özel raporlardan elde edilebilen daha detaylı ve daha sıkı bilgiye ihtiyacı olan idareye olan ilgidir. Bazı özel raporlar genel muhasebeciler tarafından hazırlanabilir, diğerleri faaliyet yada vergiler gibi özelleştirilmiş alanlarda muhasebeciler tarafından hazırlanabilir.

- Mali Muhasebe: Mali muhasebe anlamlı bir durumda maliyetlerin kaydı, sınıflandırılması, özetlenmesi, ayrılması, analiz edilmesi ve rapor edilmesiyle ilgilidir. Mali muhasebenin sistemleri ve prosedürleri finansal muhasebe sistemi ve prosedürleriyle yakın mesafeli olarak koordine edilmelidir. Finansal muhasebedeki genel terimlerle ilgili olan maddeler, maliyet saptama, tanımlama ve kontrolün geliştirilebilmesi amacıyla mali muhasebe de detaylı şekilde analiz edilir. Bazı mali sistemler finansal muhasebe sistemiyle bağımlı değildir, fakat daha etkili olması için bu şekilde ele alınması gerekir. Bazen etkili bir finansal muhasebe sistemi iyi bir mali muhasebe sisteminin ön koşulu olduğu söylenir.
Finansal muhasebe kesin önemi olan bilgi için mali muhasebeye güven duyduğundan bu sistemler arasında biraz karşılıklı dayanışma vardır. Maliyetlerin toplam miktarı finansal muhasebe bilgileri yada mali muhasebe bilgileri olarak rapor edilen maliyetlerle aynı olmalıdır. Genellikle detaylı ve analitik bilgiler finansal muhasebe departmanı tarafından formun sadece özet olarak verildiği mali muhasebe tarafından sunulur. Toplam maliyet muhasebesiyle ilgili finansal muhasebe, doğrudan materyal, doğrudan çaba ve genel giderler yetkililerin belirlemiş olduğu maliyetleri analiz eder.
Dışarıdan özel firma gruplarının ihtiyaçlarını karşılamak için öncelikli olarak dizayn edilmiş finansal muhasebenin zıttına, mali muhasebe öncelikli içerdeki firma gruplarının ihtiyaçlarını karşılamak için dizayn edildi. Mali muhasebenin öncelikli fonksiyonu envanter değerlendirmeler, bütçeler ve özel maliyet araştırma, maliyet analizi, maliyet karşılaştırmaları, planlamaları ve kontrolleri için temel şeyleri sağlamaktır.

- Yönetim Muhasebesi: Bazen idari muhasebe olarak ifade edilen yönetim muhasebesi akıllı kararlar vermede idari amaçlı dizayn edilmiş muhasebenin geniş fonksiyonlu yönünü kapsamasında kullanılan bir terimdir. Yönetim muhasebesi mali muhasebe, bütçe, iç denetim ve yerinde bilgiyle çeşitli seviyelerde idareyi sağlayan finansal muhasebe gibi alanları azaltır. Yönetim muhasebesinin önemli bir fonksiyonu performans, hızlı ve verimli çalışmayla ilgili sık sık tekrar raporları sağlamaktır. Böyle raporlar dolarlar niteliğinde ifade edilir. Yönetim muhasebesi mali muhasebeden daha geniş bir kavramdır. O sadece maliyetleri rapor etmez, aynı zamanda çeşitli ekonomik ve istatiksel kaynaklardaki bilgiler gibi eylemin planlı olası alternatif kurslarında idari değerlendirmede onları kullanır.

- Denetim: Denetim, kayıtlar yada durumların adaletliliği üzerine hüküm vermeyi gerektiren muhasebe sistemleri ve prosedürlerini bağımsız eleştirisinin yanı sıra onların güvenirliğini ve doğruluğunu ayarlayan orijinal ticari dokümanların bağımsız sorgusuyla ilgilidir.
Denetim profesyonel bir halk muhasebecisi, üçüncü bir parti tarafından yürütülürse dış denetim olarak adlandırılır. Bu şekilde bir denetim öncelikli olarak hissedarlar, alacaklılar ve genel halkın yararı için yapılır. Bir denetim firmanın çalışanları tarafından yürütüldüğünde, iç denetim olarak adlandırılır. Değerli olması için, böyle bir denetim bağımsız görevli bir personel tarafından yürütülmelidir. İç denetimler öncelikle idareye yardım için yapılır.
Hem iç hem de dış denetimler dokümanların doğruluğuyla ilgilidir. Dış denetimci prosedürleri işletmede öncelikle beyan edilen bir fikir üzerindeki ifadelerin adaletliliğini sağlamak için sadece gerekli boyutuyla ilgilenir. Fakat iç denetçi şirket poliçelerinin yakından nasıl takip edildiğini tespit etmeyle ilgilenir. İç denetimci sistemin zayıf yönlerini sezmesi için uyarılmalı ve bu şekilde zayıflıkları keşfettiğinde mümkün düzeltmeler ( çözüm yolları) önermelidir.
Tarihe göre, denetim halk muhasebecilerinin temel işleriydi ve hala da öyle. Fakat son zamanlarda çalışma sistemleri, vergi işleri ve son zamanlarda idare servisleri gibi diğer alanlar halk muhasebecisinin zaman ve çalışma hisselerinin daha büyük olduğunu iddia ediyorlar.

- Sistemler: Sistemlerin dizaynı ve yerleştirilmeleri bir zamanlar muhasebenin ayrı bir alanıydı. Şimdi ise büyük firmaların çoğunda idare servislerinin bir bölümüdür. Çalışma sistemleri iç kontrol metotları yanında günlükler, hesap defterleri ve bir hesap çizelgesini içeren muhasebe formlarının dizaynı ve yerleştirilmesini içerir. Raporların türü, formu ve sıklığının bir göstergesi aynı zamanda tüm sistem dizaynının bir parçasıdır.

- Vergiler: Vergiler yarar sağlamak için gerçek yada kişisel, şahsi yada ticari zenginlik gelirlerine karşı hükümetin aldığı mecburi para miktarının belirlenmesidir. Vergiler çok farklı türdedir, fakat kat kat daha önemli ve karışık olanı gelir vergisidir. Bu alanda vergi muhasebecileri çok önemlidirler.
Gelir vergisi, veri mükellefinin vergi temelini oluşturması, uygun oran yada oranlarda başvurması ve vergi miktarını belirlemesiyle kendi kendini değerlendirir. Muhasebe geliri ve vergiye tabi gelirde ulaşılan geleneksel gelir sayısının mecburi ayarlanmasına rağmen gelir saptama bir muhasebe problemidir.

- Bütçe: Bütçe yapımı çalışmaların bir planını içerir. Genel amaçlar için, kısa fakat kullanışlı tanımı bütçe bir çalışma planıdır, bir mavi kopyadır. Muhasebe amaçları için ise bütçe, ilerisi için formalize edilmiş yazılı bir plan, finansal dönemlerde, belli bir dönem için firmanın planlı aktiviteleridir. Tarihe göre, bir bütçe verilen mali dönemin önceden tahmin edilen masraflarına karşı birbirine uydurulmuş olan idari ünite yada acente için finansal dönemlerde hazırlanırdı.
Bütçe terimi, ana bütçenin etkisinde var olduğu için tam yada kapsamlı bir planı ifade eder. Satışlar yada materyaller için olan ek yada kısmi bütçeleri ifade eder. Son analizde, çeşitli ek bütçeler yada ana bütçe ortak terimlerde para ifade edilebilir. Fakat bazı amaçlar için bütçe aynı zamanda başka ifadelerle de anlatılabilir. Mesela yönetici ustabaşı girilen masraftan daha çok harcanan çalışma saatleri ve tüketilen madde miktarlarıyla daha ilgilidir. Çünkü ödenen fiyatlar ve oranlardan daha çok kullanılan nitelik ve zamandan sorumludur. Ustabaşı materyal ve zamanın bütçelendirilmiş niteliklerini gösterme gibi bir yolla hazırlanmış bir bütçeyi sevecektir. Bütçe yapımı 3 işlem gerektirir: planlama koordine etme ve kontrol etme.
En büyük yararı sağlamak için 3’üde kullanılmalı. Tanım olarak, bir planın yazılı olmasına gerek yok fakat kalıcılığının yanı sıra, açık(anlaşılır) olması ve analizi için yazılı formda bütçenin azalması gereklidir.

- İdare Servisleri: Aynı zamanda yönetici servisler ve özelleştirilmiş servisler gibi terimlerle de ifade edilen idare servisleri büyük olasılıkla halk muhasebecilerinin sürdürdükleri çoğu aktivite arasında en hızlı gelişenidir. Şimdi çoğu büyük muhasebe firmaları hesap denetleme ve vergi departmanlarına sahipken, yönetime ait aktivitelerde uzman ayrı bir departmana sahipler. Halk muhasebesi çok erken bir tarihte ABD’de iyi bir şekilde kurulmuş olmasına rağmen, idare danışma servislerinin teklifiyle cesaretlendirilen halk muhasebecileri I. Dünya Savaşından sonraya kadar iyi değildi. Bir firmanın problemleri muhasebecileri çok yakından bilip yabancıların bu problemleri bilmemeleri mantıklı bir gelişmedir. 2. Dünya Savaşından sonra idare servis departmanları hızlı bir oranda gelişti. Bu büyük ölçüde ticari, işlemlerin sayısındaki artış ve zorluğu, karı sıkıştırır ve özellikle elektronik bilgisayar üzerindeki büyük baskılar için gereklidir.
Büyük bir halk muhasebe firmasının idare servis departmanı, çalışan olarak endüstri mühendisleri, elektrik mühendisleri, endüstri psikologları ve matematikçilerden oluşan çok çeşitli uzman grubuna sahip olmalıdır. Çoğu durumlarda bu insanların halk muhasebecisi olarak kabul görmezler.
Böyle bir departmanın önemli ve çekiciliği olan aktivitesi araştırma çalışmaları yada idare servisidir. Bu tanımsız bir terimdir ve bütün olarak firmanın işlerini içerir yada çalışma materyal ve palının en iyi şekilde kullanımının saptanmasını içerir. Genellikle program modellerinin özelliklede matematiksel modellerin kullanımıyla yürütülür. Aynı zamanda doğrusal program kullanılabilir. Çoğu kompleks matematik problemleri sadece elektronik bilgisayarların kullanımıyla etkili şekilde çözülebilir. Bu yüzden programcılar, matematikçiler ve mühendislere ihtiyaç artar.
 
6.Muhasebe Terminolojisi

Tıp ve hukuk profesyonelleri özel anlamlı özel terimler yaratarak profesyonel kelimeler geliştirdiler. Bu durum muhasebede yoktur. Muhasebe genel terimleri alır ve onlara özel yada sınırlı manalar koyar. Bu muhasebe raporlarını okumada muhasebeci olmayanlar için düşündürücü şekilde bir karışıklığa neden olur. En çok karışıklığa neden olan terimlerin bir kaçı bu bölümde tartışılır.

- Ayırım: Muhasebeci olmayanların genel tanımında, bir ayrım gelecekte kullanmak yada özel bir amaçla bir şeyleri ayırmak için belli bir miktarı tutmaktır. Muhasebede bu terim bir malın sonucunu, bir borcu saptanamayan belli miktar yada korunan kazançtan bir yere ayrılan kısmı göstermek gibi birçok farklı alanlarda kullanılır. Hatta bazen bilanço üzerine ayrı bir muhasebe grubunu gösterir. Karışıklığı azaltma çabası içinde, AICPA imalatçı bir firmada malzemeler ve bir satış organizasyonundaki ticari eşyaların bitirilmiş olmasını tavsiye eder.

- Maliyet ve Masraf: Bu terimler bazen birbirinin yerine kullanılabilir çünkü farklılıklar ayırt edilemez ve bazen de alışılmış olduğu için dikkat edilemez.
Maliyet genel amaçlar için, herhangi bir şeyin, bir masrafın ödenmesi yada ödenmiş miktarı olarak tanımlanır. Muhasebe amaçları için maliyet ve onun ölçüleri daha kesin bir şekilde tekrar sınırlandırılmalıdır. Maliyet vazgeçme, fedakarlık yada başka bir şey için bir şeyi vermedir. O bir para değiştirme yada diğer malları yada servisleri, yada kapital borç altına girme yada her biri parasal terimlerde bir market değeriyle ölçülen bir borcun azalmasıdır.
Masraf en kısa ve kesin manada süresi dolmuş maliyet olarak tanımlanabilir. Fakat satılan malların yada ticari eşyaların değeri evrensel olarak masraftan çok maliyet olarak ifade edilir. Kurallara bakılırsa, bir maliyet mallar kazanılırken borca girmekti ve onlar satıldığında masraf oluştu. Yaygın olarak konuşulan “Devlet geliri ve masrafların uyuşması olarak ifade edilmesi daha iyi olacak. Belli bir malın ödeme miktarı yada kararlaştırıldığı gibi ödenmesi onun maliyetlerini sunar. Hesaba geçirilen miktarın değerinin zaman zaman düşmesi bir masraf sunar.

- Gider (Harcama): Gider para ödeme, diğer malların transferi ve borç altına girmedir.
Gider mallar satın alındığında oluşur, masraf eşyalar tüketildiği yada satıldığında yapılır.
 
7. Muhasebenin Gelişimi

Muhasebe en eski mesleklerden biri olarak tanımlanır ve aynı şekilde en yeni ve en hızlı gelişen mesleklerden biri olarak ifade edilir. Gerçekten kaynaklanan bu farklar muhasebenin geniş ve sıkı tanımları ve kavramlarıdır.
Muhasebe en genel terimde finansal ve ekonomik bilginin kaydı ve bildirisi olarak düşünüldüğünde o gerçekte medeniyet kadar eskidir. Muhasebe tanınmış meslek üyelerinin ekonomik bilgiyi toplama, yorumlama ve kontrol ettikleri geliştirilmiş ve sistematize edilmiş bir metot olarak gerçekten profesyonel olarak düşünüldüğünde, o daha çok yeni.
 
Geri
Top