Bazı kasvetli, karamsar kişiler vardır. İnsanlarla, olaylarla, gelecekleri ile ilgili olabildiğince kötü beklentilere sahiptirler.“Ben çok şanssızım, hiçbir işim yolunda gitmez, çok mutlu zamanlarımda bile mutlaka hemen ardından bir üzüntü yaşarım, güvendiğim insanlardan hep darbe yedim, kimse beni anlamadı, herkes beni kullanmaya çalıştı, neye elimi atsam kuruyor.” gibi sözleri sıklıkla kullanırlar. Siz de tanımışsınızdır böyle birisini mutlaka.
Öncelikle insanlar neden karamsar olurlar ona deginelim.. bilirsiniz ki insanlar hayatlarinda hem iyi hem kötü anlar yaşarlar.. ve kimse iyi anlarını dile getirmez kötü anlar hep akılda kalır ve ister istemez kafa kötü anları düşünerek üzülür.. ben iyimser bakıyorum diyen bir insan bile mutlaka kötü anlarını hatırlar üzülür.. yani karamsarlık kötü anları düşünürken yine aynı şeyler gelecek yada aynı tür anılarım olacak düşüncesiyle karamsarlığa ilk adımı atmış olur.. yani bu anlamda herkeste bir karamsarlık söz konusu vardır..
Tabi bu yazıyı yazarken örneklerle açıklamaya çalışıyorum ki örneklerde anlaşılacaktır diye düşünüyorum..
Bir öğrenci çalışır çalışır sınava girer.. sınav ya iyi geçecektir yada kötü.. çocuk sınavdan çıkar çook iyi geçti sınavım der ve sınav açıklandığında düşük puan alır.. sebebini araştırır fakat çocuk yaptığı sınava verdiği cevapların yanlış olduğunu görür ve üzülür.. bu çocuk sınava girmeden önce çalışırken bu bir sınav kendi çalıştığım kadarını yapacağım evet bunun sonucu iyi de gelebilir kötü de gelebilir.. ben kötü diye nitelendireyim kendimi kötüye de alıştırayım kötü gelse bile fazla üzülmem iyi gelirse de zaten mutlu olucam derse kendini her ihtimale hazır tutarsa karamsar bakışı ile olaya hakim olacaktır zaten..
tıpkı bir doktorun yoğun bakıma aldığı bir hasta için yakınlarına her ihtimale hazırlıklı olun konuşmasını yaptığı gibi.. hastanın yakınları öyle çok üzülür ki ama kendini ölümüne de hazır tutar.. bir bakarsınız cenaze günü yakınları beklediğiniz kadar üzülmüyorlar.. neden çünkü zaten olaya karşı kendini kötüye adapte etti hazırladı kendini ve iki iyilikten biri olsun beklediğiyle aynı sonuçlandı..
Tabi bu anlattığım karamsarlığın iyi yönleriydi.. karamsarlığı aşırı giden insanlar sürekli kötü bakan insanlar da var ki bunlar karamsarlığın dibine vururlar psikolojik olarak da bozulurlar.. HAYATTA HER DUYGUYU DOZAJINDA YAŞAMAK GEREKİR diyerek bu konuyu bağlayacağım.. karamsarlık duygusu her ihtimale kendini hazır tutma anlamında iyidir.. fakat herşeyim zaten kötü gitti kötü gidecek bakışı ile psikolojik bozukluğa yönelmemek gerekir..
Gerekli açıklamayı yaptığımı düşünerek merakla bekleyen arkadaşlara saygı selamımı iletiyorum...
~Esintiyim~
Öncelikle insanlar neden karamsar olurlar ona deginelim.. bilirsiniz ki insanlar hayatlarinda hem iyi hem kötü anlar yaşarlar.. ve kimse iyi anlarını dile getirmez kötü anlar hep akılda kalır ve ister istemez kafa kötü anları düşünerek üzülür.. ben iyimser bakıyorum diyen bir insan bile mutlaka kötü anlarını hatırlar üzülür.. yani karamsarlık kötü anları düşünürken yine aynı şeyler gelecek yada aynı tür anılarım olacak düşüncesiyle karamsarlığa ilk adımı atmış olur.. yani bu anlamda herkeste bir karamsarlık söz konusu vardır..
Tabi bu yazıyı yazarken örneklerle açıklamaya çalışıyorum ki örneklerde anlaşılacaktır diye düşünüyorum..
Bir öğrenci çalışır çalışır sınava girer.. sınav ya iyi geçecektir yada kötü.. çocuk sınavdan çıkar çook iyi geçti sınavım der ve sınav açıklandığında düşük puan alır.. sebebini araştırır fakat çocuk yaptığı sınava verdiği cevapların yanlış olduğunu görür ve üzülür.. bu çocuk sınava girmeden önce çalışırken bu bir sınav kendi çalıştığım kadarını yapacağım evet bunun sonucu iyi de gelebilir kötü de gelebilir.. ben kötü diye nitelendireyim kendimi kötüye de alıştırayım kötü gelse bile fazla üzülmem iyi gelirse de zaten mutlu olucam derse kendini her ihtimale hazır tutarsa karamsar bakışı ile olaya hakim olacaktır zaten..
tıpkı bir doktorun yoğun bakıma aldığı bir hasta için yakınlarına her ihtimale hazırlıklı olun konuşmasını yaptığı gibi.. hastanın yakınları öyle çok üzülür ki ama kendini ölümüne de hazır tutar.. bir bakarsınız cenaze günü yakınları beklediğiniz kadar üzülmüyorlar.. neden çünkü zaten olaya karşı kendini kötüye adapte etti hazırladı kendini ve iki iyilikten biri olsun beklediğiyle aynı sonuçlandı..
Tabi bu anlattığım karamsarlığın iyi yönleriydi.. karamsarlığı aşırı giden insanlar sürekli kötü bakan insanlar da var ki bunlar karamsarlığın dibine vururlar psikolojik olarak da bozulurlar.. HAYATTA HER DUYGUYU DOZAJINDA YAŞAMAK GEREKİR diyerek bu konuyu bağlayacağım.. karamsarlık duygusu her ihtimale kendini hazır tutma anlamında iyidir.. fakat herşeyim zaten kötü gitti kötü gidecek bakışı ile psikolojik bozukluğa yönelmemek gerekir..
Gerekli açıklamayı yaptığımı düşünerek merakla bekleyen arkadaşlara saygı selamımı iletiyorum...
~Esintiyim~