~karamsarlik~

Bazı kasvetli, karamsar kişiler vardır. İnsanlarla, olaylarla, gelecekleri ile ilgili olabildiğince kötü beklentilere sahiptirler.“Ben çok şanssızım, hiçbir işim yolunda gitmez, çok mutlu zamanlarımda bile mutlaka hemen ardından bir üzüntü yaşarım, güvendiğim insanlardan hep darbe yedim, kimse beni anlamadı, herkes beni kullanmaya çalıştı, neye elimi atsam kuruyor.” gibi sözleri sıklıkla kullanırlar. Siz de tanımışsınızdır böyle birisini mutlaka.
Öncelikle insanlar neden karamsar olurlar ona deginelim.. bilirsiniz ki insanlar hayatlarinda hem iyi hem kötü anlar yaşarlar.. ve kimse iyi anlarını dile getirmez kötü anlar hep akılda kalır ve ister istemez kafa kötü anları düşünerek üzülür.. ben iyimser bakıyorum diyen bir insan bile mutlaka kötü anlarını hatırlar üzülür.. yani karamsarlık kötü anları düşünürken yine aynı şeyler gelecek yada aynı tür anılarım olacak düşüncesiyle karamsarlığa ilk adımı atmış olur.. yani bu anlamda herkeste bir karamsarlık söz konusu vardır..
Tabi bu yazıyı yazarken örneklerle açıklamaya çalışıyorum ki örneklerde anlaşılacaktır diye düşünüyorum..
Bir öğrenci çalışır çalışır sınava girer.. sınav ya iyi geçecektir yada kötü.. çocuk sınavdan çıkar çook iyi geçti sınavım der ve sınav açıklandığında düşük puan alır.. sebebini araştırır fakat çocuk yaptığı sınava verdiği cevapların yanlış olduğunu görür ve üzülür.. bu çocuk sınava girmeden önce çalışırken bu bir sınav kendi çalıştığım kadarını yapacağım evet bunun sonucu iyi de gelebilir kötü de gelebilir.. ben kötü diye nitelendireyim kendimi kötüye de alıştırayım kötü gelse bile fazla üzülmem iyi gelirse de zaten mutlu olucam derse kendini her ihtimale hazır tutarsa karamsar bakışı ile olaya hakim olacaktır zaten..
tıpkı bir doktorun yoğun bakıma aldığı bir hasta için yakınlarına her ihtimale hazırlıklı olun konuşmasını yaptığı gibi.. hastanın yakınları öyle çok üzülür ki ama kendini ölümüne de hazır tutar.. bir bakarsınız cenaze günü yakınları beklediğiniz kadar üzülmüyorlar.. neden çünkü zaten olaya karşı kendini kötüye adapte etti hazırladı kendini ve iki iyilikten biri olsun beklediğiyle aynı sonuçlandı..
Tabi bu anlattığım karamsarlığın iyi yönleriydi.. karamsarlığı aşırı giden insanlar sürekli kötü bakan insanlar da var ki bunlar karamsarlığın dibine vururlar psikolojik olarak da bozulurlar.. HAYATTA HER DUYGUYU DOZAJINDA YAŞAMAK GEREKİR diyerek bu konuyu bağlayacağım.. karamsarlık duygusu her ihtimale kendini hazır tutma anlamında iyidir.. fakat herşeyim zaten kötü gitti kötü gidecek bakışı ile psikolojik bozukluğa yönelmemek gerekir..
Gerekli açıklamayı yaptığımı düşünerek merakla bekleyen arkadaşlara saygı selamımı iletiyorum...
~Esintiyim~

Ama kendini her iki sonuca da hazırlayan insan karamsar değildir ki

tabiki değiller burda bahsettiğim şey karamsarlık duygusu her insanın hayatında var.. her iki sonuça hazır olan insan hem iyi hem kötüye hazır olacak.. kötüye hazır olmak karamsar bakmanın bir parçasıdır

Ben biraz maneviyat eksikliğine bağlıyorum karamsarlığı ve hiç bir zaman hiç bir konuda karamsarlığa düşmem. Allahın dediği olur diyerek ve yine Allaha tevekkül ederek hayatın akışına bırakmamız lazım kendimizi diye düşünüyorum. Ve tabiki birde dua. Duayı hiç bir zaman eksik etmemeliyiz hayatımızdan. Dua ederken bizi her an gören,işiten ve kullarına karşı çok merhametli çok şefkatli olan rabbimizden istediğimizin bilincinde olarak dua etmeliyiz. Bu felsefeyle yola çıkarsak hayat bir başka güzel olur diye düşünüyorum vesselam..

Bir duyguyu hissetmek maneviyat eksikligiyse tamam.. katilirim dusuncene.. ama karamsarlık konusunu baska boyutta inceledim ve yaziya döktüm. . Bu boyutu n disinda olan karamsarlik psikolojik bozuntuya gider bu yüzden dozaji onemli buda insanin olaylara temkinli yaklasmasini saglar maneviyatini bozmaz

Harika yazmışsın, okudum ama içeriğinden ziyade edebi taraftan baktığımı itiraf etmeliyim.

Yazmaya devam etmelisin @Esintiyim ...

Teşekkür ederim Yorumsuz farkli bakış acin daha da güzel saygılarımı sunuyorum..

Ben beğendim yazıyı. Bence de insan her zaman en kötüsüne hazırlıklı olmalı. Sürekli en kötüyü düşünüp o enerjiyi üstüne çekmek değil tabii de, eğer öyle olursa sağlam kalabilmek..

Bazen çok karamsar anlarımda oldu. Bazen çok mutlu olduğum anlarda.
Bazen çok ağladığım,
Bazen çok güldüğüm
Bazen Nefessiz kaldığım
Bazen de Oksijeni ciğerlerime kadar hissettiğim anlar
Bazen Yarım kaldığım,
Bazen tamamlandığım
Bazen yere çakıldığım
Bazen yükseklerden uçtuğum.
Bazen sessiz sükunet içinde
Bazen deli dolu
Bazen içime kapanarak
Bazen seyyah gibi gezerek.
Bazen çoğul yalnızlıklar içinde..
Bazen tekil kalabalığımla..
Hayatı hem dipte, hem sonda, hem ortada
Hem acısıyla, hem tatlısıyla yaşadım tek başıma, yaşıyorum