İlk defa

sessiz gemi

Özel Üye
Özel üye
llk defa cevap veriyorum birbirinden güzel ayrılık cümlelerine;

Sanki bu sonsuzluktan kendimi alamayacak gibi, mektuplar şiirler sıralıyorum…

Geri dönüşüne bağlayıp kendimi, kalemin ardı sıra bırakıyorum “sen” diye hatırladığım her şeyi…


Bir türlü anlayamadığım ayrılıklarımız geliyor önce;

Tek perdelik bir ölüm gibi,
Ya da masrafsız bir intihar, kanın bileklere değmesi ile başlayan koca bir yıkım gibi sonlarımız…


Sonra sana mahkumiyetim;

Bitikliğin ve mecburiyetin ölüm versiyonu,
Elde kalan son çareye sarılır gibi olmak sorgusuz sualsiz…
Uyku gibi bir mahkumiyet;
Benim içimde doğan ama asla müdahale edemediğim kendini bilmezlik hali…


En önemlisi sevebilmem seni…

Hayal kırıklıklarını senli duygularla besleyebilmem,
Özgür düşünceler,hayaller büyütebilmem sensizliğin diğer yüzünde,
Ve evcil düşlere bağlayabilmem hasret gibi duyguları
Yine de hep arka bahçelerde kalan beni sevmelerin…
Ama buna rağmen özleyebilmek var seni…

Ve geri dönüşlerin;

Dualara bağlanan mucizeleri kan verir gibi gerçekleştirmelerin,
Bir derman bulabilmesi insanın sende
Günlerce süren komalardan sonra gözlerini açabilmek…
Sonrada geriye kalan her ne varsa bazılarını yaşayamamak…
Bir sonraki yıkıma kurulması saatlerin…​
 
Top