Hüznüm başımdan aşkın...

Araf

İstemeden Kirleniyor İnsan.
Özel üye
Günlerden pazar...
İnce belli bardakta çay içiyorum, denize karşı
Hüznüm başımdan aşkın
Susmuşum yine Herşeye. Herkese... Avazım çıktığı kadar...
Sonra...
Derin bir iç çektiğimi hatırlıyorum
Ve Bir anda ellerimdeki izlerin içinde buluyorum kendimi Her çizgide ayrı bir anı...
Koşuyorum, yaşıyorum , heyecanlanıyorum her bir çizgide Sonra martıların sesi bozuyor büyüyü Yine deniz, ince belli bardağımdaki çayım soğuk, ellerim...
ve ellerim donuk Susuyorum...
Sen gitmişsin , anılar bitmemiş, bitmezmiş meğer... Şimdi... Ellerimde son satırlarınla süslü grimsi bir kağıt Yüreğimde adı "SEN" olan sızım Dilim lal... Gelmeyeceğini bile bile... Bekliyorum Denize karşı, hala hayalinin dolaştığı o sahilin kırık bankında... Suskunca... Hadi gel ne olur! Zaten... Hüznüm Başımdan aşkın..
 
Top