Cesaretli Olup yol almak

Zaman zaman ne kadar cesaretli olabildiğimizi sorgulamış, şüpheye düşmüşüzdür. Cesur, cesaretli olmanın anlamını düşünürken aklımıza, bir risk karşısında kendimizi nasıl savunduğumuza, o durumla nasıl baş ettiğimize dair çağrışımlar gelir. Bir bakıma tam da sözlükteki ilk anlamı budur cesaretin: ‘’Güç veya tehlikeli bir işe girişirken kişinin kendinde bulduğu güven’’. Sanki cesur bir adım, içinde kişinin kendisine duyduğu kuşkuyu, güvensizliği, belirsizliği barındırmazmış gibi gelebilir. Yaratma Cesareti” cesaretin umutsuzluğun yokluğu olmadığını ortaya attılar; cesaret, daha çok, umutsuzluğa rağmen ilerleyebilme yetisidir…Öyle ya, bir durumun umutsuzluğu karşısında, depresif duygulara dayanma gücümüz, gösterdiğimiz cesaretle ne kadar da ilişkilidir. Kendi becerilerimize dair bir umutsuzluk hissettiğimizde de ne kadar cesaretli davranacağımız ne kadar ilerleyeceğimizi etkileyen en önemli unsurlardan biridir.

Cesaret etmek ya da ilerlemek, her zaman hareket etmek, yol almak,​

bir işi sonuçlandırmak gibi düşünüldüğünden doğrudan başarıyla ilişkilendirilebilir. Oysa bazen geride kalabilmeye, hata yapmaya, dağıtmaya ya da durmaya da cesaret etmek gerekebilir. Örneğin, yeni bir işe başlamak bireyin cesaret ettiği, yeni bir deneme olarak düşünülebilir ve bu noktada yapılacak hataya izin verebilmek tam da istenilen gibi yapamamak, hesapladığı ya da hesaplayamadığı aksiliklerle yüzleşmek, bunların hepsi cesaret gerektiren adımlar olarak düşünülebilir.