Küçükken bayramlarda elimize bir poşet alırdık mahalalenin çocukları ile şeker toplamaya giderdik. şeker güzel değilse para isterdik. ilk önceliğimde annemin ve babamın elini öpmek olurdu. sonra ablamın bana bir demir para verirlerdi ben harca harca bitiremezdim. tabi şimdi büyüdük ne şekeri , ne parayı, nede bayramların gelmesini istemiyorum artık. öpülecek el kalmadı.mekanları cennet olsun
AMİN...