“…
Çünkü sevda bir nehirdir,
Akar insan bütünlüğüne.
Türlü kollar alarak
Katar onları benliğine.
Yürekten yüreklere yönelir.
Şimdi gel dondurma beni.”
— _Metin Altıok
İnsan neler öğreniyor yaşarken.
Mesela, aşk acısı kalpte oluşuyor ama asıl yarayı ruh alıyor.
Yani,sonunda her şarkı bitiyor ama hiçbir şarkı ölmüyor...
“Sen günlere bir şeyler getirmedikçe,günler sana hiçbir şey getirmiyor.
Boş bir caddede yürüme olanağı bile yok.
Her köşe, her cadde öyle dolu,
öyle dolu ve bu doluluk içinde öyle boş,
öyle boş, öyle boş ki…”
Herkesin bir umudu vardır.
Bir savaşı; Bir kaybedişi;
Bir acısı; Bir yalnızlığı;
Bir hüznü.
Çünkü herkesin bir gideni vardır.
İçinden bir türlü uğurlayamadığı...
“Sahiplenmek diye bir şey var. Başkalarından
kıskanmak, hatırlayamamak sırf unutamadığından.
Çay bardağında bırakılan dudak payı mesafesi kadar
yakın olmak ama üşümek...”