Bir çocuğum ben Filistin'de, bir kardeşim Lübnan'da, diğeri Irak'ta. Annemi hep ağlarken görüyorum, babam buralardan gideli uzun zaman olmuş, yaşıyor mu yaşamıyor mu bilsem yeter diyor annem. Oyun oynamak istiyorum bazen, koşmak, yorulana dek caddelerde parklarda saklambaç oynamak istiyorum bazen, bulutların ardına saklanmak istiyorum. Fırından ekmek alıp sıcak sıcak ucundan yemek, çok sıcak olunca hava mahalle çeşmesinde tüm elbiselerimle ıslanmak istiyorum. Ama artık su akmıyor, fırıncı amca ekmek çıkarmıyor. Suda kendi yüzüme bakmayalı o kadar zaman geçti ki, bulanık sulardan yemek yapıyor annem, bulursa iki avuç buğday.
Bir çocuğum Ortadoğuda, doğuyu güneşin doğuşuna bakarak buluyorum ama doğunun ortası neresi anlayamıyorum. Atalarıma kızıyor televizyonda birileri satmışlar topraklarımızı diye. Bu toprakları alanlar sevmezmiş bizi zaten, benden niye bu kadar nefret ediyorlar ben onların evinin camını kırmadım ben zaten hiç cam kırmadım, hiç can kırmadım. Arkadaşlarımla sokaklarda oyun oynarız başka ne yapabiliriz.
Bir çocuğum Ortadoğuda, uçakların o korkunç sesiyle uyanırız bazen, o uçakları sevmiyorum ben, annem her uçak böyle değildir diyor, kimileri çok güzel ülkelere de götürürmüş bizi. Ne zaman anne ne zaman? Tanklar geliyor bazen mahallemize, büyük abiler taş atıyorlar, sapan taşı fırlatıyorlar bu bir oyun sanki, ama onlar oyunu bozuyorlar arkadaşımı vurdular daha dün, herkes ağladı, annem ağladı, sarılıdı bana uzun uzun, kötü sözler söyledi onlara, bende ağladım. Annem savaş dedi, anlamadım. Dedemin anlattığı savaşları bilirim ben meydanlarda savaşçıların savaşlarını ama ben savaşçı değilim ki, bir çocuğum. Annem her bir Filistinli savaşçıdır diyor, hani benim elimde tüfeğim, nerede uçağım,nerede tanklarım?
Uzak ülkelerde çok güzel parklar varmış, atlıkarıncalar, çizgi film kahramanları, hızlı giden oyuncak arabalar varmış. Bizim sokakta yanmış arabalar var, çizgiler var duvarlarda öfke dolu kızgınlık dolu, yıkık evler var, kapanmış dükkanlar eli silahlı birileri var hep. Komşularımız hep kaçıyor bir yerlere, bu topraklar bizim diyor annem, bir yere gidemeyiz. Gidemiyoruz zaten, onlar bırakmıyor ki, hele bir duvar var dağ gibi, çok büyük benden, dedem duvarın öte yanındaymış gidelim diyorum anneme, gidemeyiz diyor.
Bir çocuğum Ortadoğuda, okula gidecekmişim, hangi okula dedim, sustu annem. Annem artık çok susmaya başladı, uzaklara dalıp gidiyor kimi zaman, soruyorum susuyor bende susuyorum. Benim yaşımda en güzel elbiselerini giyer babalarının ellerinden tutar okula gidermiş çocuklar. Hani şu dünya büyükleri çocukların haklarını korumak için sözleşme imzalamışlar, beni ve arkadaşlarımı unutmuşlar mı? Ölüm yağdırıyor canavar uçaklar, kan kusuyor tanklar, hiç yoktan elleri kelepçeye vuruluyor insanlar çocuksam bunları yaşamak mı hakkım?
Bir Çocuğum Ortadoğuda, bomba sesleri daha da arttı, uçakları daha fazla ses çıkarıyor, her bir bombada hayallerimi yitiriyorum, şu ana dek yitirdiklerimi ise unutmak üzereyim. Büyükler konuşmayı sevmiyorlar, konuşsalarda anlaşamıyorlar. Bir büyük hesap var oğlum diyor annem, onların hesabı eskilerden geliyor diyor. Ben çocuğum anne onların hedeflerini tarihlerini nereden bilirim, hem bu idealleri için benim ölmem gerekiyorsa bu nasıl bir dünyadır nasıl bir düşüncedir anlamıyorum anne.
Bir çocuğum Ortadoğuda, ölüm kokusunu duydum çiçek kokusu yerine, arkadaşlarım saklandıkları yerden çıkmadılar, gri ve kırmızı gördüğüm renkler, şarkı yerine savaş naraları söyledim, türkü yerine tank paletlerinin sesini dinledim. Elleri kolları bağlı oturan büyük ve kravatlı adamların filmini seyrettim çocuk yüreğimle.
Bir çocuğum Ortadoğuda, sesleri duymaz oldum artık, gökyüzünden çiçekler yağıyor anne, serin bir ırmağın başındayım yemyeşil her yer, bu koku Allahım nedir böyle içimi serinleten. Bak anne bak...ama anne sen ne diye ağlar durursun,bu feryat niye, anne elimi bırakma bir çocuğum ben daha...
Bir çocuğum Ortadoğuda, doğuyu güneşin doğuşuna bakarak buluyorum ama doğunun ortası neresi anlayamıyorum. Atalarıma kızıyor televizyonda birileri satmışlar topraklarımızı diye. Bu toprakları alanlar sevmezmiş bizi zaten, benden niye bu kadar nefret ediyorlar ben onların evinin camını kırmadım ben zaten hiç cam kırmadım, hiç can kırmadım. Arkadaşlarımla sokaklarda oyun oynarız başka ne yapabiliriz.
Bir çocuğum Ortadoğuda, uçakların o korkunç sesiyle uyanırız bazen, o uçakları sevmiyorum ben, annem her uçak böyle değildir diyor, kimileri çok güzel ülkelere de götürürmüş bizi. Ne zaman anne ne zaman? Tanklar geliyor bazen mahallemize, büyük abiler taş atıyorlar, sapan taşı fırlatıyorlar bu bir oyun sanki, ama onlar oyunu bozuyorlar arkadaşımı vurdular daha dün, herkes ağladı, annem ağladı, sarılıdı bana uzun uzun, kötü sözler söyledi onlara, bende ağladım. Annem savaş dedi, anlamadım. Dedemin anlattığı savaşları bilirim ben meydanlarda savaşçıların savaşlarını ama ben savaşçı değilim ki, bir çocuğum. Annem her bir Filistinli savaşçıdır diyor, hani benim elimde tüfeğim, nerede uçağım,nerede tanklarım?
Uzak ülkelerde çok güzel parklar varmış, atlıkarıncalar, çizgi film kahramanları, hızlı giden oyuncak arabalar varmış. Bizim sokakta yanmış arabalar var, çizgiler var duvarlarda öfke dolu kızgınlık dolu, yıkık evler var, kapanmış dükkanlar eli silahlı birileri var hep. Komşularımız hep kaçıyor bir yerlere, bu topraklar bizim diyor annem, bir yere gidemeyiz. Gidemiyoruz zaten, onlar bırakmıyor ki, hele bir duvar var dağ gibi, çok büyük benden, dedem duvarın öte yanındaymış gidelim diyorum anneme, gidemeyiz diyor.
Bir çocuğum Ortadoğuda, okula gidecekmişim, hangi okula dedim, sustu annem. Annem artık çok susmaya başladı, uzaklara dalıp gidiyor kimi zaman, soruyorum susuyor bende susuyorum. Benim yaşımda en güzel elbiselerini giyer babalarının ellerinden tutar okula gidermiş çocuklar. Hani şu dünya büyükleri çocukların haklarını korumak için sözleşme imzalamışlar, beni ve arkadaşlarımı unutmuşlar mı? Ölüm yağdırıyor canavar uçaklar, kan kusuyor tanklar, hiç yoktan elleri kelepçeye vuruluyor insanlar çocuksam bunları yaşamak mı hakkım?
Bir Çocuğum Ortadoğuda, bomba sesleri daha da arttı, uçakları daha fazla ses çıkarıyor, her bir bombada hayallerimi yitiriyorum, şu ana dek yitirdiklerimi ise unutmak üzereyim. Büyükler konuşmayı sevmiyorlar, konuşsalarda anlaşamıyorlar. Bir büyük hesap var oğlum diyor annem, onların hesabı eskilerden geliyor diyor. Ben çocuğum anne onların hedeflerini tarihlerini nereden bilirim, hem bu idealleri için benim ölmem gerekiyorsa bu nasıl bir dünyadır nasıl bir düşüncedir anlamıyorum anne.
Bir çocuğum Ortadoğuda, ölüm kokusunu duydum çiçek kokusu yerine, arkadaşlarım saklandıkları yerden çıkmadılar, gri ve kırmızı gördüğüm renkler, şarkı yerine savaş naraları söyledim, türkü yerine tank paletlerinin sesini dinledim. Elleri kolları bağlı oturan büyük ve kravatlı adamların filmini seyrettim çocuk yüreğimle.
Bir çocuğum Ortadoğuda, sesleri duymaz oldum artık, gökyüzünden çiçekler yağıyor anne, serin bir ırmağın başındayım yemyeşil her yer, bu koku Allahım nedir böyle içimi serinleten. Bak anne bak...ama anne sen ne diye ağlar durursun,bu feryat niye, anne elimi bırakma bir çocuğum ben daha...
