Ben ayrılıkların kadınıyım,vuslatların değil

Ben ayrılıkların kadınıyım,vuslatların değil
Bir sonbahar hüznü var yüzümde,epeyce sararmış
Azıcık buruk ve çokça kırılmış,
Kıştan kalmış,yaza hasret bakmış
Ne yaptıysa olmamış,olduramamış…
Benim günlerim karışık,havam puslu
Gecelerim uzun,renklerim siyah
Korkuturum seni,hırpalarım
Sabahlarım huzursuz…
Uyma bana,yaklaşma,nefes alamazsın.
Biz seninle bunca yılı,aynı kaldırımlarda
Birbirimize teğet geçerek yaşamışız,
Bir defa çarpışmış bakışlarımız,
O zaman farkımıza varmışız.
Yaralarım seni,üzerim,acıtırım
Sen en iyisi mi unut beni gördüğün günü,
Aklına düştüğümü,aklıma düştüğünü
Kendin için iyi bir şeyler yap,uzaklaş…