Bazen....

Bazen insan çok sabırsız olabiliyor ve tabii sabretmenin anlamı da olmuyor bazen...
Bazen çok umutsuz, bazen çok tükenmiş olabiliyor insan...

Bazen alıp başımı gidesim geliyor

Bazen saatlerce yürüyesim geliyor sanki gececekmiş peki

Gürültü bile iyi gelir ?

Bazen ölmek bazen de öldürmek istersin

Bazen hayat seni değiştirmeye karar verir

Bazen yalnızlık bazen kalabalıklar mutlu eder

Bazen deli gibi koşasım,
Avazım çıktığı kadar bağırasım,
İşi falan bırakasım,
Buralardan gidesim,
Sonra telefonu bir denizine dibine yollayasım,
Dibine kadar yalnızlığı,
Dibine kadar özgürlüğü yaşayasım geliyor..
Sonra bazenlerimi kenara itiyorum,
Kaldığım yerden hayatıma devam ediyorum

Bazen alıp başını gitmek istersin

Bazen öyle bir umutsuzluğa düşüyor ki insan
Eline dünyaları versen umurun da olmaz
Çünkü Kırgındırhayata karşı
Kırgındır insanlara etrafında olanlara
Kırgındır yaşamak zorunda kaldıklarına
Elinden bir şey gelmemesine kırgındır
Boşa giden cabalarından
Hayallerinin sürekli yıkılmasından
Hep yanlış anlaşılmaktan yorgundur insan
Bazen de susar insan Hani dile gelse dertler dayanmaz yürekler
Öyle bir gün gelir ki Dostun bir tebessümü
Yeter aslında Ama bunu bile çok görürler cana
O yüzden susar, sadece susar bazen insan
Uzun uzun anlatmaya kalksa
Anlayanı olmaz zaten Bu yüzden umutsuzluğa Çaresizce sarılır
bazen insan
Bu yüzden yalnızlığa Umutsuzca gömülür gider insan Bazen de uzaklaşır insan
Sığındığı limanlardan çok uzaklara Öyle bir dalıp gidiyor ki
Uçsuz bucaksız bu dünyanın ortasında Kocaman bir mutsuzlukla
Tek başına kalıyor insan Canından bıkmışçasına ölürcesine
Arkasına bakmadan gitmek istiyor bazen insan Uzun uzun anlatmak değil
Sessizce uzaklaşmak Hem de her şeyden herkesten Kendi taşıdığı candan bile
Sıyrılıp gitmek istiyor bazen insan