Bazen, söyleyemediğimiz şeyler vardır hayatta.
İster eş, ister anne ve baba, ister kardeş, akraba, ister arkadaş veya dost...
Hiç bir kimseye, kendimize bile söyleyemediğimiz acı gerçekler...
Her gün o acı gerçeklerle yaşamak zorunda olduğumuz keşkeler. Vicdan azabı çektiren hatalar, ve günahlar... Her ne kadar kaçsak ta, düşünmek istemesek de, önümüzde duvar gibi set olur, hem yüksek, atlayıp geçemezsin, hem sağlam, yıkıp gidemezsin... Öyle zordur ki, kendimizi avutsak da yetmez. Bunalımlar geçirirsin. Sadece kendine zarar versen neyse, ama ister istemez sevdiklerine etrafına da zarar veriyorsun ruh halinle en azından... Aynaya baktığın da gördüğün sensin, evet sensin, ama ya göremediğin diğer yüzün... Bakmak, görmek istemediğin o öteki yüzün. Suçladığın, nefret ettiğin yakıp, yıkmak istediğin...
Her daim iliklerine kadar hissettiğin... Bazen en güzel rüyaların içinde olsak da uyanmak istemesek de, uyanmak zorundayız...
En sevdiğimiz yanımızda olduğu an, en mutlu olmamız gereken andır ya, yaşayamayız o anı bazen...
Bazen, avuçlarımızdan tüm değerlerimiz kayar gider ve bir şey yapamayız, öylece baka kalırız...
Bazen sonunun kötü olduğunu bildiğimiz gerçeklerin rüya olmasını dileriz...
Kaçamayız gerçeklerden, gerçekler her yerde karşımıza çıkar...
Bazen, her birimizin böyle anları olmuştur, yada olacaktır. Ve umarım, bu anlar bazen olarak kalır, bir ömür kabus olarak yaşanmaz...
Sen ve şen kalın. EMİ.
m.d.b.
İster eş, ister anne ve baba, ister kardeş, akraba, ister arkadaş veya dost...
Hiç bir kimseye, kendimize bile söyleyemediğimiz acı gerçekler...
Her gün o acı gerçeklerle yaşamak zorunda olduğumuz keşkeler. Vicdan azabı çektiren hatalar, ve günahlar... Her ne kadar kaçsak ta, düşünmek istemesek de, önümüzde duvar gibi set olur, hem yüksek, atlayıp geçemezsin, hem sağlam, yıkıp gidemezsin... Öyle zordur ki, kendimizi avutsak da yetmez. Bunalımlar geçirirsin. Sadece kendine zarar versen neyse, ama ister istemez sevdiklerine etrafına da zarar veriyorsun ruh halinle en azından... Aynaya baktığın da gördüğün sensin, evet sensin, ama ya göremediğin diğer yüzün... Bakmak, görmek istemediğin o öteki yüzün. Suçladığın, nefret ettiğin yakıp, yıkmak istediğin...
Her daim iliklerine kadar hissettiğin... Bazen en güzel rüyaların içinde olsak da uyanmak istemesek de, uyanmak zorundayız...
En sevdiğimiz yanımızda olduğu an, en mutlu olmamız gereken andır ya, yaşayamayız o anı bazen...
Bazen, avuçlarımızdan tüm değerlerimiz kayar gider ve bir şey yapamayız, öylece baka kalırız...
Bazen sonunun kötü olduğunu bildiğimiz gerçeklerin rüya olmasını dileriz...
Kaçamayız gerçeklerden, gerçekler her yerde karşımıza çıkar...
Bazen, her birimizin böyle anları olmuştur, yada olacaktır. Ve umarım, bu anlar bazen olarak kalır, bir ömür kabus olarak yaşanmaz...
Sen ve şen kalın. EMİ.
m.d.b.
Son düzenleme:
