~meLek~
GalataSaray'ım
Aslinda ben seni SEVMİYORUM! ..
Ellerini tuttuğumda duruyor dünya sevgilim..
Seninle yaşamak bir ömre bedel.. İnan öyle..
Hani kuşların havadaki özgürlüğünü kıskanır ya insan bazen,
Keşke bende öyle özgür olsam istediğim yere istediğim zaman gidebilsem dünyayı ayaklarımın altına alabilsem der. İnan ben kıskanmıyorum. Seninle zaten bunu başarıyorum..
Gözlerin, beni benden bir alıyor bir daha geri getirmiyor zaten..
Başka dünyalarda, başka diyarlarda oluyorum..
Kimi zaman sana karşı savunamıyorum bile..
Yüksek dozda geliyor aşkın ve aşk krizlerine giriyorum..
İşte bi insanın hayatında hep istediği şeyde bu !
Mutlu olmakk..
Biz seninle başarabiliyoruz bunu..
Hayatın türlü oyunlarına, yalanlara , hainliklere, ikiyüzlülüklere boyun eğmiyoruz..
Benliğimizden birşey kaybetmedikçe, aşkımıza aşk katıyoruz..
Şükretmeyi biliyoruz ellerimizi açıp Allah’a !
Günlerimizi boşa geçirmek yerine birbirimizi sevip belkide sevap kazanıyoruz..
Birşeyi başarmak istiyorsan bunun yarısı o başaracağın şeye inanmak değil midir?
Biz inanıyoruz..
Ve hayallerimize her geçen gün, her geçen dakika, her gecen saniye bir adım daha yaklaşıyoruz..
Ve bu beni öyle mutlu ediyor ki..
Saatin senin yanında hızlıca akıp gitmesi, sensizken geçmemesi..
Aşk ile gülen , beni yarı yolda bırakıp gitmeyeceğine inandığım birine sahip olmak..
Sözlerin değil, yüreğin sevgide rolü olduğunu bilen birine..
Yüreğin değiyor , yüreğimin üstüne..
İçimde akan o hayati sıvıdan daha çok görevi üstleniyorsun içimde..
Küçük bir çocuğun annesine bişey aldırırken yaptığı şirinlik kadar masum sana olan sevgim..
Yada bi annenin yavrusunu canından çok sevmesi kadar gerçek!
Ya da aldığım nefes kadar mucize!..
İyiki her nefeste soluyorum seni..
‘Bir gün aşklar biter ‘ kelimesine seninle inanmadım..
Çünkü aşk’ı hep kötü anlattılar bana, seni bulana dek..
Evlenenler bile bir gün aşk’ın bittiğini söylediler beni, birbirlerine deliler gibi aşıkken..
Oysa insan neden kötüler ki aşk’ı..
İnsan aşk’sız yaşayamayacağını bilirken..
İnanmadım aşk’ın kötü yanına. Seni deliler gibi sevmeyi başardım. Ve çürüttüm bu teoremi..
Sisteme uymak zorunda değiliz.. Bunun farkına varmamız yeter.. Sen benim gözümü açtın sevgili.. Ve sadece sen kapladın her yeri..
Gökyüzüde sen, çiçeklerde sen, kuşlarda sen, sağımda solumda , geceleri rüyalarımda, gündüzleri hayallerimde, her saniye her dakika sen oldun resmen..
Ben bundan şikayetçimiyim peki ?
..
Olamam ki. Yaşam kaynağımsın sen.. Seninle yenilenmek güç veriyor insana..
Bütün kötülüklerden arınmamı sağlıyorsun..
Gökkuşağının kaç rengi olduğunu bi bakışta çıkaramaz ya insan..
İnan sende seni nasıl sevdiğimi hiç bir zaman bi bakışta anlayamayacaksın..
Her an çoğalıyor ve çoğalacak sana olan tutkum..
Alıştım sevgilim oyunlarına, kaprislerine, tatlılığına, olgunluguna, bana dayanmana, benim kaprislerimi çekmene, ellerine, gözlerine, şirinliğine, saflığına, kurnazlığına herşeyine..
Beni sana bağlayan binbir neden çıkarabilirim karşına ..
Seni anlatacak binbir kelime bulabilirim hatta..
Ama seni anlatacak bi kelimenin daha yeryüzünde bulunamadığını düşünüyorum..
Sen bir insanın su içtiğindeki ‘ohh’ diyişi kadar rahatlatıcı, sabah uyandığında bi 5 dk uyumak için nelerimi veririm derken girdiği o en masum ve gerçek halisin..
Ve doğallığına aşığım!
Beni hiç bir zaman değiştirmiyorsun, hep olduğum gibi seviyorsun.. İşte hoşuma giden şey bu..
Yargılamıyosun beni..
Zaaflarımlada olsa kabul ediyorsun.. İnan tüm insanlık bunu başarabilse aşk acısı diye bişey olmicak belki de.. Herkes zorla karsısındakine birşeyleri dayatıyor ve anlamsızlıklar burdan doğuyor..
Doğmak derken, şimdi güneş doğuyor bu saatlerde burda..
O gözlerini açtığın an yanında olabilsemde , ufak bir buse ile uyandırabilsem seni..
Ben tek birşeyi anladım bu kadar geçen zaman içinde; Aslında ben seni sevmiyorum,
..
Sana tapıyorum tapıyorum!
İyiki benimsin sevgilim
Ellerini tuttuğumda duruyor dünya sevgilim..
Seninle yaşamak bir ömre bedel.. İnan öyle..
Hani kuşların havadaki özgürlüğünü kıskanır ya insan bazen,
Keşke bende öyle özgür olsam istediğim yere istediğim zaman gidebilsem dünyayı ayaklarımın altına alabilsem der. İnan ben kıskanmıyorum. Seninle zaten bunu başarıyorum..
Gözlerin, beni benden bir alıyor bir daha geri getirmiyor zaten..
Başka dünyalarda, başka diyarlarda oluyorum..
Kimi zaman sana karşı savunamıyorum bile..
Yüksek dozda geliyor aşkın ve aşk krizlerine giriyorum..
İşte bi insanın hayatında hep istediği şeyde bu !
Mutlu olmakk..
Biz seninle başarabiliyoruz bunu..
Hayatın türlü oyunlarına, yalanlara , hainliklere, ikiyüzlülüklere boyun eğmiyoruz..
Benliğimizden birşey kaybetmedikçe, aşkımıza aşk katıyoruz..
Şükretmeyi biliyoruz ellerimizi açıp Allah’a !
Günlerimizi boşa geçirmek yerine birbirimizi sevip belkide sevap kazanıyoruz..
Birşeyi başarmak istiyorsan bunun yarısı o başaracağın şeye inanmak değil midir?
Biz inanıyoruz..
Ve hayallerimize her geçen gün, her geçen dakika, her gecen saniye bir adım daha yaklaşıyoruz..
Ve bu beni öyle mutlu ediyor ki..
Saatin senin yanında hızlıca akıp gitmesi, sensizken geçmemesi..
Aşk ile gülen , beni yarı yolda bırakıp gitmeyeceğine inandığım birine sahip olmak..
Sözlerin değil, yüreğin sevgide rolü olduğunu bilen birine..
Yüreğin değiyor , yüreğimin üstüne..
İçimde akan o hayati sıvıdan daha çok görevi üstleniyorsun içimde..
Küçük bir çocuğun annesine bişey aldırırken yaptığı şirinlik kadar masum sana olan sevgim..
Yada bi annenin yavrusunu canından çok sevmesi kadar gerçek!
Ya da aldığım nefes kadar mucize!..
İyiki her nefeste soluyorum seni..
‘Bir gün aşklar biter ‘ kelimesine seninle inanmadım..
Çünkü aşk’ı hep kötü anlattılar bana, seni bulana dek..
Evlenenler bile bir gün aşk’ın bittiğini söylediler beni, birbirlerine deliler gibi aşıkken..
Oysa insan neden kötüler ki aşk’ı..
İnsan aşk’sız yaşayamayacağını bilirken..
İnanmadım aşk’ın kötü yanına. Seni deliler gibi sevmeyi başardım. Ve çürüttüm bu teoremi..
Sisteme uymak zorunda değiliz.. Bunun farkına varmamız yeter.. Sen benim gözümü açtın sevgili.. Ve sadece sen kapladın her yeri..
Gökyüzüde sen, çiçeklerde sen, kuşlarda sen, sağımda solumda , geceleri rüyalarımda, gündüzleri hayallerimde, her saniye her dakika sen oldun resmen..
Ben bundan şikayetçimiyim peki ?
..
Olamam ki. Yaşam kaynağımsın sen.. Seninle yenilenmek güç veriyor insana..
Bütün kötülüklerden arınmamı sağlıyorsun..
Gökkuşağının kaç rengi olduğunu bi bakışta çıkaramaz ya insan..
İnan sende seni nasıl sevdiğimi hiç bir zaman bi bakışta anlayamayacaksın..
Her an çoğalıyor ve çoğalacak sana olan tutkum..
Alıştım sevgilim oyunlarına, kaprislerine, tatlılığına, olgunluguna, bana dayanmana, benim kaprislerimi çekmene, ellerine, gözlerine, şirinliğine, saflığına, kurnazlığına herşeyine..
Beni sana bağlayan binbir neden çıkarabilirim karşına ..
Seni anlatacak binbir kelime bulabilirim hatta..
Ama seni anlatacak bi kelimenin daha yeryüzünde bulunamadığını düşünüyorum..
Sen bir insanın su içtiğindeki ‘ohh’ diyişi kadar rahatlatıcı, sabah uyandığında bi 5 dk uyumak için nelerimi veririm derken girdiği o en masum ve gerçek halisin..
Ve doğallığına aşığım!
Beni hiç bir zaman değiştirmiyorsun, hep olduğum gibi seviyorsun.. İşte hoşuma giden şey bu..
Yargılamıyosun beni..
Zaaflarımlada olsa kabul ediyorsun.. İnan tüm insanlık bunu başarabilse aşk acısı diye bişey olmicak belki de.. Herkes zorla karsısındakine birşeyleri dayatıyor ve anlamsızlıklar burdan doğuyor..
Doğmak derken, şimdi güneş doğuyor bu saatlerde burda..
O gözlerini açtığın an yanında olabilsemde , ufak bir buse ile uyandırabilsem seni..
Ben tek birşeyi anladım bu kadar geçen zaman içinde; Aslında ben seni sevmiyorum,
..
Sana tapıyorum tapıyorum!
İyiki benimsin sevgilim
