Öyle ya herkesin bir aşk hikayesi var, hiç unutamadığı anlatmaktan zevk aldığı heyecanlandığı... Ali Rıza dostumuzun da böyle bir aşk hikayesi varmış buyurun ben anlatayım sizde dinleyin, okuyun.
Dostumuz Ali Rıza adı üzerinde kaderin bir cilvesi deyip hep aşk sevda tafralarını umursamazmış. Bana da uğramazya bu aşk dedikleri, uğrasa da işim olmaz deyip halinden memnun olduğunu göstermeye çalışırmış.Öyle ya dostum bu dünya sanada dünyanın kaç bucak olduğunu gösterecekya ...
Günün kısaldığı, gecenin uzadığı, yağmurların başımızı okşadığı,tenimizin ise üşüdüğü fakat aşk ateşinin yandığı işte o zamanın adı Eylül olsun!
Eylül deyip geçme dostum... Eylül; kapkara gözleriyle,simsiyah saçlarıyla edasıyla bakışıyla salınışıyla canımdan can alan Eylül bu.
Burası bir hastane köşesi sırada üç beş kişi bir de Eylül...
Hüzünlü bakışlarıyla oturduğu yerden kendisine sıra gelmesini bekliyorken ne kadar da çaresiz olduğunu gizlemeye kalksada nafile.
Kendime geldiğimde dakikalardır izlediğimi farkettim. Bu masumiyetin sahibi kimdi neciydi... Sonradan öğrendiğim ismi Eylül dü, candı, canandı, beni benden alandı, aydınlıkdı...
Böyle çaktırmadan biraz alttan birazda aleni gözlerim dalıp dalıp gider Eylüle... Bir ara gözlerimiz çakışınca hemen bakışlarımı çevirdim başka yöne,utandım çekindim. Yakalanmayayım diye saklarken gözlerimi her defasında çalınıyordum kapkara bakışlarına."Ah o bakışlarında ömrüm ömrüne dolaydı" sözleri geçer gibiydi içimden.
Şimdi sayamıyorum saniyeleri, saatler olmuş gibi bakışlarımız dona kalmış iç içe.Ne ben ne de o çeviremedi öyle kolay kolay başını başka yöne.Uzunca bakışmamız anlatıyordu benim ona onunda bana olan ihtiyacını. Tüm kuvvetimi toplayarak biraz titrek biraz da heyecanlı halimle ;
-Geçmiş olsun size, sıra daha çok varmı? sanırım bende sonuncuyum.
Dedim amma gelde bana sor nasıl dedim.Başlangıç oldu bu kelime aşkın başlangıcına...
Bir kelime bir kelimeyi kovalarken yıllardır bir birini tamamlamayı bekleyen iki elma yarısıymışız meğer.
Günler günü kovalarken, ay oldu, yıl oldu ne Ali Rızanın Eylüle ne de Eylül'ün Ali Rızay'a aşkı tükenmeyip çoştu sel oldu, dağ oldu, volkan oldu. Ve sonsuz aşk dedikleri bu olsa gerek.
Rabbim sizede böyle temiz ak, pak,sonsuz sevda nasip etsin.
Kader Katibi
Dostumuz Ali Rıza adı üzerinde kaderin bir cilvesi deyip hep aşk sevda tafralarını umursamazmış. Bana da uğramazya bu aşk dedikleri, uğrasa da işim olmaz deyip halinden memnun olduğunu göstermeye çalışırmış.Öyle ya dostum bu dünya sanada dünyanın kaç bucak olduğunu gösterecekya ...
Günün kısaldığı, gecenin uzadığı, yağmurların başımızı okşadığı,tenimizin ise üşüdüğü fakat aşk ateşinin yandığı işte o zamanın adı Eylül olsun!
Eylül deyip geçme dostum... Eylül; kapkara gözleriyle,simsiyah saçlarıyla edasıyla bakışıyla salınışıyla canımdan can alan Eylül bu.
Burası bir hastane köşesi sırada üç beş kişi bir de Eylül...
Hüzünlü bakışlarıyla oturduğu yerden kendisine sıra gelmesini bekliyorken ne kadar da çaresiz olduğunu gizlemeye kalksada nafile.
Kendime geldiğimde dakikalardır izlediğimi farkettim. Bu masumiyetin sahibi kimdi neciydi... Sonradan öğrendiğim ismi Eylül dü, candı, canandı, beni benden alandı, aydınlıkdı...
Böyle çaktırmadan biraz alttan birazda aleni gözlerim dalıp dalıp gider Eylüle... Bir ara gözlerimiz çakışınca hemen bakışlarımı çevirdim başka yöne,utandım çekindim. Yakalanmayayım diye saklarken gözlerimi her defasında çalınıyordum kapkara bakışlarına."Ah o bakışlarında ömrüm ömrüne dolaydı" sözleri geçer gibiydi içimden.
Şimdi sayamıyorum saniyeleri, saatler olmuş gibi bakışlarımız dona kalmış iç içe.Ne ben ne de o çeviremedi öyle kolay kolay başını başka yöne.Uzunca bakışmamız anlatıyordu benim ona onunda bana olan ihtiyacını. Tüm kuvvetimi toplayarak biraz titrek biraz da heyecanlı halimle ;
-Geçmiş olsun size, sıra daha çok varmı? sanırım bende sonuncuyum.
Dedim amma gelde bana sor nasıl dedim.Başlangıç oldu bu kelime aşkın başlangıcına...
Bir kelime bir kelimeyi kovalarken yıllardır bir birini tamamlamayı bekleyen iki elma yarısıymışız meğer.
Günler günü kovalarken, ay oldu, yıl oldu ne Ali Rızanın Eylüle ne de Eylül'ün Ali Rızay'a aşkı tükenmeyip çoştu sel oldu, dağ oldu, volkan oldu. Ve sonsuz aşk dedikleri bu olsa gerek.
Rabbim sizede böyle temiz ak, pak,sonsuz sevda nasip etsin.
Kader Katibi
