Yaprak ve rüzgar

sessiz gemi

Özel Üye
Özel üye
Ilık bir ilkbahar sabahı tanışmışlardı yaprakla rüzgar
Yaprak yeni güne doğmanın acemiliğiyle ılık ılık esen rüzgara aşık olmuştu.Sanki yanağında hissettiği o sıcaklığı kalbindede duyuyordu.Rüzgar olan bitenden habersiz esmeye devam ediyordu..
Derken yaprak serpildi dalında,kocaman ihtişamlı bir hal aldı kendince...
Kendine bakan büyülüyici gözlere aldırmadan her sabah o ılık rüzgarı bekledi heyecanla
Bazen oldu geldi,bazen oldu gelmedi rüzgar...
Gerçi beklenildiğinin farkında bile değildi ki...
Zaman akıp gide dursun sonbahar yaklaşmıştı...
Yaprak artık olgunluğunun son safhasında sararmaya başlamıştı
Her sabah rüzgarı beklemek o ihtişamlı bedeni yormuştu farkında olmadan...
Derken rüzgar çıkageldi o sabah
Bişeylere kızmış olmalıydı..
Öylesine sert öylesine heybetli esiyorduki...
Yaprağın beklediği bu değildi,o ilk açışındaki sıcaklığı arıyordu.
Ama yinede heyecanlıydı
Yaprak aldırmadı o sertliğe,tekrar ona kavuşmuştu ya...
Hiç birşey mutluluğunu bozamazdı
Kendini rüzgarın kollarına öylece bırakıverdi...
Yaprak için herşey bitmişti artık,dalından kopmuş rüzgarla savruluyordu...
Ama yinede mutluydu
İlk onunla doğup onunla son bulmuştu...
 
Top