Yaklaş...kalbim nefes alsın.

İLkİm*

MaviKuş ~
Özel üye
YAKLAŞ...KALBİM NEFES ALSIN.

Vakitlerden bir vakit, kış idi yanlış hatırlamıyorsam, ellerin düştü şakaklarıma sessizce.Hiç beklemiyordum. Kış mevsiminin sıcak bir yaprağı gibiydiler , göz yaşlarımı anımsattılar bana , önce sağ yanağıma,dudaklarıma ve boynuma inişleriyle. Tıpkı düşmüş bir yaprak gibi , vazgeçmişlerdi her şeyden ve acıdan yeterince almışlardı nasiplerini. Ceplerinde aşk adına yaşanılmışlık taşıyordun, ilk konuşmamızda kurduğun her cümlende - düşmüş bir yaprak gibi vazgeçmiş herşeyden- ellerin, ceplerine gidiyordu. Böylece her kelimen süsleniyordu yaşanılmışlıkların tarafından, sen bile fark etmeden. Cümlelerle oynamayı seviyordun . gözlerindeki parıltıyla beni oldukça cezbeden bir ahengi vardı harflerinin. Oyun oynuyorlardı :) Dudakların oldukça memnun bu oyundan, ince bıyıklarının altında zekice kıvrılıyordu...
Günlerden o gündü işte...olan oldu.



****


Bir başkası için hayatta kalma çabası gibi sanki. Ölmek için değil, yaşamak için uğraşmak gibi. Ummadan, hayal etmeden, sıradan, olduğu gibi.doğal. Ve ciddi. Ciddi ciddi hayatla mücadele edebilme gücü. Bu gücü yanyanayken yaratabilme yeteneği. Ben bu yeteneğin bir parçası olarak sokuluyorum sana. Masallarla geliyorum. Efsanelerle geliyorum. Herhangi bir insanın birikimiyle geliyorum aslında. Art niyetsizim. İnan,

Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm...




Alıntı.

 
Top