Puslu, karanlık gecede yanlızlığımı, çıldıran yüreğime zincir vurarak aradım. Tutsaklığa rest çektim, hain pusularda vuruldum yinede yılmadım. Sustum sadece, bunu yapabildim yaşananlara karşılık... Sustum, uzun bir zaman... Sustum ve çok şeyler yaşadım. Hani bir an gelir tüm işler kopar. Artık hiçbirşey eskisi gibi değildir ve olmayacaktır ya... O demlerdeyim... Geceler karanlık, buhran dolu. Nasıl olur anlamıyorum, küçücük bir meseleden dağlar yapılır ve ağıtlar yakılır. Evet biraz huysuzum, asiyim... Her dem yabancıyım... Ama ya bu olanlar? Hak etmediğimi düşünüyorum. Ben anlamıyorum... Hiç birşeyi, hiçbir kimseyi... Bu dünyanın kalıplarına, törelerine uygun değilim, sanki çok eskilerin insanıyım; taş devrinin, bakır, muhtelif devirlerin... Sanki tesadüfen düşmüşüm buraya. Bir göz yanılmasıyla, bir ayak burkulmasıyla... Bir anda bulmuşum burada kendimi. Suskunluğum eskilerden kalma bu yüzden... Yabancılığım... Ölesiye hazırım ve artık hayat, sobelesin istiyorum beni. Saklanmıyorum, kaçmıyorum da, ne kendimden nede insanlardan ne de hayattan... Sustum sadece... Bunu yapabildim yaşananlara karşılık. Sustum... Uzun bir zaman... Sustum ve çok şeyler yaşadım...( ALEMDAR )
