O can yakıcı soru sorulur hep....
NeDeN...!
Anlatırsın...Acıyan yanın bilinmek istenir yanında olmak adına en azından öyle söylenir.Susmana izin verilmez,bu benim hakkım dıye başlayan cumleler olacaktır buyuk ıhtımalle muhatabın..Ya benim haklarım dersın,dersın de "ben"inden sıyrılıp "sen" demenın önemli oldugunu bılırsın...
Ve...Cümleler büklüm büklüm dökülür yüreğinden....
DinLerLer...!
Anlatır...Anlamıştır sözde seni,hak verir ya aslında "ben"inin önüne gecip "sen"diyemez(ler)...Nezaketen kurulan bir kaç "sen"li cümle dısında tabi...
"Neden" sorusunun cevabını bulmustur artık,lakin bulmuş olması(ları)da bır sey degıstırmez,senın nedenının onda(larda) doğurdugu sonuclar "ben"liklerını mutsuz kılar ya göremez o nedenin senı acıtan yanını...
Çünkü...Kendilerıyle mesguldurler...
AnLarsıN...!
Kolunun kırıklıgından bihaber oldugu ıcın kırık yanını tutması canını acıtsa da taşınırmış da....Kırık oldugunu bile bile tutup canını acıtmasını taşımakmış zor olan...
"Neden"soruları çoğu zaman anlamsızlığı tasırmıs bagrında...Ne oldugun degıl,ne oldugunun onları mutlu kılan yanlarmıymış onlar için önemli olan...Nedenlerinin onları baglayan yanlarıymış sorulara seni muhatap kılan...
"Ben" Derken...Kendıne bıle bencıllık ettıgının farkında degildirler...
AnLayaMaz(Lar)...!
Anlayamadıkları gıbı anlamaya da calışmazlar...Kendi üzüntüsünün içinde öyle kaybolmuştur ki senin üzüntünü göremez(ler)...Kalbi o an kendıne ayrılmıştır kabul görmez senden düşenler....
Durursun...Düşünürsün...Sorarsın....
PeKi NiYe...!
Sevgısızlıgın sonucu olarak doğan sınırsız bir sevilme istegi mi..?Anlamsız seylere sarılıp ınsanları sevgısız bırakmanın bedelını öder ve ödetirken sevgının hoyratca harcanmasından dolayımı..?Yoksa,sevgi asıl olandır dediği halde,kırgınlıklara inat sevgi sunulmayısından mı...?Belki de hepsi...
Sevgisizliğin bedelini ödediğimizden habersiz gecen takvım yaprakları dolu yerde....
SusLarLa SaRmaLa KeNdıNi..!
Hesapsız....
Yürekten....
Sevmeyı ve af etmeyı öğrenmedikce sevgisizliğin bedelini ödemeye,ödetmeye mahkum olacagız belkı de...Bir bedel ödettiğimizden habersiz...
Hep kırgınlıklarından bahsetmekmekten,seni kıranlara sitem etmekten vazgectıgın gün görebilirsin belki kırdıklarını,kırgınlık yasattıklarını....
Öyle ya kımse kusursuz degil,ama hıç bır zamanda kusurlu olan sen degılsın degıl mı...
Önce kendıne yöneltmeli insan soruları....Yapılanlardan yakındıgı kadar yaptıklarına oyle bır bakmalı serzenıste bulunmalı....
Bir bakmalı haline...
Yüregine dokulmasını istiyorsa insan,önce yüreklere dokunmayı öğrenmeli...
Kolay degıl bır yürege dokunabilmek..
Sabır etmeli...
Zira,
Yakınlaştıkça uzaklaştıkların uzanıp da dokunamadıklarındır..!
NeDeN...!
Anlatırsın...Acıyan yanın bilinmek istenir yanında olmak adına en azından öyle söylenir.Susmana izin verilmez,bu benim hakkım dıye başlayan cumleler olacaktır buyuk ıhtımalle muhatabın..Ya benim haklarım dersın,dersın de "ben"inden sıyrılıp "sen" demenın önemli oldugunu bılırsın...
Ve...Cümleler büklüm büklüm dökülür yüreğinden....
DinLerLer...!
Anlatır...Anlamıştır sözde seni,hak verir ya aslında "ben"inin önüne gecip "sen"diyemez(ler)...Nezaketen kurulan bir kaç "sen"li cümle dısında tabi...
"Neden" sorusunun cevabını bulmustur artık,lakin bulmuş olması(ları)da bır sey degıstırmez,senın nedenının onda(larda) doğurdugu sonuclar "ben"liklerını mutsuz kılar ya göremez o nedenin senı acıtan yanını...
Çünkü...Kendilerıyle mesguldurler...
AnLarsıN...!
Kolunun kırıklıgından bihaber oldugu ıcın kırık yanını tutması canını acıtsa da taşınırmış da....Kırık oldugunu bile bile tutup canını acıtmasını taşımakmış zor olan...
"Neden"soruları çoğu zaman anlamsızlığı tasırmıs bagrında...Ne oldugun degıl,ne oldugunun onları mutlu kılan yanlarmıymış onlar için önemli olan...Nedenlerinin onları baglayan yanlarıymış sorulara seni muhatap kılan...
"Ben" Derken...Kendıne bıle bencıllık ettıgının farkında degildirler...
AnLayaMaz(Lar)...!
Anlayamadıkları gıbı anlamaya da calışmazlar...Kendi üzüntüsünün içinde öyle kaybolmuştur ki senin üzüntünü göremez(ler)...Kalbi o an kendıne ayrılmıştır kabul görmez senden düşenler....
Durursun...Düşünürsün...Sorarsın....
PeKi NiYe...!
Sevgısızlıgın sonucu olarak doğan sınırsız bir sevilme istegi mi..?Anlamsız seylere sarılıp ınsanları sevgısız bırakmanın bedelını öder ve ödetirken sevgının hoyratca harcanmasından dolayımı..?Yoksa,sevgi asıl olandır dediği halde,kırgınlıklara inat sevgi sunulmayısından mı...?Belki de hepsi...
Sevgisizliğin bedelini ödediğimizden habersiz gecen takvım yaprakları dolu yerde....
SusLarLa SaRmaLa KeNdıNi..!
Hesapsız....
Yürekten....
Sevmeyı ve af etmeyı öğrenmedikce sevgisizliğin bedelini ödemeye,ödetmeye mahkum olacagız belkı de...Bir bedel ödettiğimizden habersiz...
Hep kırgınlıklarından bahsetmekmekten,seni kıranlara sitem etmekten vazgectıgın gün görebilirsin belki kırdıklarını,kırgınlık yasattıklarını....
Öyle ya kımse kusursuz degil,ama hıç bır zamanda kusurlu olan sen degılsın degıl mı...
Önce kendıne yöneltmeli insan soruları....Yapılanlardan yakındıgı kadar yaptıklarına oyle bır bakmalı serzenıste bulunmalı....
Bir bakmalı haline...
Yüregine dokulmasını istiyorsa insan,önce yüreklere dokunmayı öğrenmeli...
Kolay degıl bır yürege dokunabilmek..
Sabır etmeli...
Zira,
Yakınlaştıkça uzaklaştıkların uzanıp da dokunamadıklarındır..!
