Rüveydanın minik kalbi

Düşünki bana umudun kol pençe gezdigi bir yaşamda tüm varlıgı ile neşesini bağışlayan bir kadına aşıgım , paslanmışız ikimizde çürümeye yüz tutmuş tüm düşüncelerimiz nedir seni bunca kıran şey dünden kalma yanlışım ve ben , ben sustum dilim tügüm oldu kalbime söz geçiremem o hep sana doğru özür dilerim yanlışıma kurban oldum bana uzayan dallarını kırıp uçuruma attım tüm benligimi, sevdigine sadık kalan adam kendinden vageçebilen adamdır ve ben kendimden çoktan geçtim, uzaksın benim diyarıma bu yüzden dalıyorum senin yollarına esen rüzgara özlemim kokum varmıdır arasında ,kızma bana yapamadıgım herşey yanımda sen varken düşünce yetimi kaybettigimdendir, bütün irademi yitiriyorum sen yanımdaken bildigim yollar karmakarış geliyor çıkmaza giriyorum tut yüregimden beni o sokaklarda tek bırakma ben senin aşkını sokaklara deil halı tezgahlarına yazdım geçip gitmesin diye,oysa bana hüzün küser aşk darılır dünya görse benden utanır oysa ben karşında titrek elleriyle masumlaşan sevgine aç muhtaç kalmışım bütün çıplaklıgım ile sana aşıgım cümlem biter sen noltası olursun ...
 
Top