şuanda duygularımı tıpkı senin yaptığın gibi kağıda döküyorum. durupdururken kalemi eline almama sebep sensin. çünkü bende gecenin bir vaktinde kalemi eline alıp dugularını nefretini kağıda akıtmana neden oldum.
bilemezdim seni aldatmamım üstünden aylar yıllar geçsede hala insanın kendine attığı jiletin izinin bozulmadan durdurğu gibi kendi geçse bile izini kendi ruhunda izini taşıyacağını; bilemezdim herşeyim bu kadar mahfolacağını... çünkü en başta tahmin etmiyordum seni aldattığım insandan yaptığımın yanlış olduğunu anlayıp sana geri döneceğimi! ama şuanda bildiğim tekşey mazeretim ne olursa olsun karşında boynumu eğmeyip gözlerine bile bakamayacak kadar haksız ve sana karşı mahcup olduğum.
benim yaptığım herşeyi sende yaptın hatta daha fazlasını. biliyorum bunu sen söylemiştin bana hayatına girenlerin sayısını hatırlamadığını. buna rağmen birbirimizin karşısına geçtiğimizde benim senin karşında boynumu eğmemi gerektirecek şeyleri yaptığım sadece bir kişiydi. ama senin hayatına giren onlarca insana rağmen benim senin karşında mahcup olmamı sağlamasının tek nedeniyse: senin hayatına soktuğun insanlar varken benim hayatımda olmayıp; benim hayatıma soktuğumn o tek kişinin varlığında hayatımdaki tek sevgilimin sen olmasıydı.
evet sen o kdaar insana karşın benim karşımda dimdik durabiliyordun. çünkü senbeni değil ben seni aldattım. cezası bulunamayacak kadar ağır bir suç bu ama senin ceza bile vermediğin halde benim onca zamandır işittiklerim en büyük cezadan ne kadar ağırdı tahmin edemezsin. çünkü haklı olan sensin haksız olan ben.
senden af dilediğimde "biraz üzülürüz sonra geçer!" demiştim kendime ve hayatımız noyunca mutlu olacağımız için bu kadar çabayı çekilebilir zannederdim. meğer ne büyük hata etmişim bilemeden. en ufak mutluluğumuzun ardından o günleri hatırlamak bile herşeye engel olabilecek kadar büyük bir hataymış... o anları silebilmek için yada bir daha üzülmemeni sağlamak için canımı bile veririm.
o insan senin değerini anlamamı sağladı bilmeyerek ve istemeyerek. şimdi seninleysem, seni hayatının sonuna kadar mutlu edeceksem bunun sebebi birbirimize duyduğumuz aşktır bitanem. ama seni hayatım boyunca aldatmayacağımı, ayrılmayacağımı çünkü ayrılırsam senden başka hiçkimseyle yapamayacağımı anlamamı sağlayanda o. keşke rabbim bunu hayatıma başkasını sokarak yaşatmasaydı. birbirimizin aşkının sevgisinin büyüklüğünü bilmemiz için yapmıştır belki. çünkü sende demiştin "seni bu kadar çok sevdiğimi sana bu kadar bağlı olduğumu benden ayrıldığın gecenin sabahında anşadım" diye.
şimdi ey hayatımın anlamı olan aşk, ey benim için gelmiş geçmiş en değerli varlığım, sevgilim, hayatım, hayat arkadaşım, dostum, veylanım gülüm, beyaz gülüm, diğer yarım, canım, herşeyim:
yaptıklarımın affedilir yanı yok ama bunu ömür boyu mutluluğumuza engel olmasına izin verme BEN DAHİL HERŞEY SENİN PAMUK ELLERİNDE...
ŞİMDİ HERKESİN ÖNÜNDE SENDEN BİR KEZ DAHA ÖZÜR DİLİYORUM...
bilemezdim seni aldatmamım üstünden aylar yıllar geçsede hala insanın kendine attığı jiletin izinin bozulmadan durdurğu gibi kendi geçse bile izini kendi ruhunda izini taşıyacağını; bilemezdim herşeyim bu kadar mahfolacağını... çünkü en başta tahmin etmiyordum seni aldattığım insandan yaptığımın yanlış olduğunu anlayıp sana geri döneceğimi! ama şuanda bildiğim tekşey mazeretim ne olursa olsun karşında boynumu eğmeyip gözlerine bile bakamayacak kadar haksız ve sana karşı mahcup olduğum.
benim yaptığım herşeyi sende yaptın hatta daha fazlasını. biliyorum bunu sen söylemiştin bana hayatına girenlerin sayısını hatırlamadığını. buna rağmen birbirimizin karşısına geçtiğimizde benim senin karşında boynumu eğmemi gerektirecek şeyleri yaptığım sadece bir kişiydi. ama senin hayatına giren onlarca insana rağmen benim senin karşında mahcup olmamı sağlamasının tek nedeniyse: senin hayatına soktuğun insanlar varken benim hayatımda olmayıp; benim hayatıma soktuğumn o tek kişinin varlığında hayatımdaki tek sevgilimin sen olmasıydı.
evet sen o kdaar insana karşın benim karşımda dimdik durabiliyordun. çünkü senbeni değil ben seni aldattım. cezası bulunamayacak kadar ağır bir suç bu ama senin ceza bile vermediğin halde benim onca zamandır işittiklerim en büyük cezadan ne kadar ağırdı tahmin edemezsin. çünkü haklı olan sensin haksız olan ben.
senden af dilediğimde "biraz üzülürüz sonra geçer!" demiştim kendime ve hayatımız noyunca mutlu olacağımız için bu kadar çabayı çekilebilir zannederdim. meğer ne büyük hata etmişim bilemeden. en ufak mutluluğumuzun ardından o günleri hatırlamak bile herşeye engel olabilecek kadar büyük bir hataymış... o anları silebilmek için yada bir daha üzülmemeni sağlamak için canımı bile veririm.
o insan senin değerini anlamamı sağladı bilmeyerek ve istemeyerek. şimdi seninleysem, seni hayatının sonuna kadar mutlu edeceksem bunun sebebi birbirimize duyduğumuz aşktır bitanem. ama seni hayatım boyunca aldatmayacağımı, ayrılmayacağımı çünkü ayrılırsam senden başka hiçkimseyle yapamayacağımı anlamamı sağlayanda o. keşke rabbim bunu hayatıma başkasını sokarak yaşatmasaydı. birbirimizin aşkının sevgisinin büyüklüğünü bilmemiz için yapmıştır belki. çünkü sende demiştin "seni bu kadar çok sevdiğimi sana bu kadar bağlı olduğumu benden ayrıldığın gecenin sabahında anşadım" diye.
şimdi ey hayatımın anlamı olan aşk, ey benim için gelmiş geçmiş en değerli varlığım, sevgilim, hayatım, hayat arkadaşım, dostum, veylanım gülüm, beyaz gülüm, diğer yarım, canım, herşeyim:
yaptıklarımın affedilir yanı yok ama bunu ömür boyu mutluluğumuza engel olmasına izin verme BEN DAHİL HERŞEY SENİN PAMUK ELLERİNDE...
ŞİMDİ HERKESİN ÖNÜNDE SENDEN BİR KEZ DAHA ÖZÜR DİLİYORUM...
