Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Forumlar
Edebiyat / Kültür / Sanat
Kim Kimdir ? - Biyografiler
Yazar / Şair
İclal Aydın ( d. 14 Eylül 1971 - )
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="MeRciMeK" data-source="post: 283598" data-attributes="member: 25315"><p style="text-align: center"><span style="color: gray"><strong>Ünzile</strong></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Dün gece hiç uyumadım.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Bütün gün ve gece yağmur vardı İstanbul'da.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Bardaktan boşanırcasına yağdı önce. Azaldı, sonra tekrar hızlandı velhasıl aralıksız ıslattı şehri. Arapsaçı olmuş trafikte Boğaz Köprüsü'nden geçmeye çalışırken durmaksızın aynı şarkıyı dinliyordum. </span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Ünzile insan dölü/ bilinmezlere gebe diyordu Şebnem Ferah o doyamadığım sesiyle.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Yorgunluktan sızlayan ayaklarım ve gözlerimle geç saatte eve ulaştığımda bir süre pencereden şehri seyrettim. Kızım saçları alnına yapışmış, uyuyordu. Öğleden sonra bale kursundan aldığı karnesini baş ucuna koymuş ve büyük ihtimalle bana göstermek için hevesle beklemişti. Oysa ben çalışmak zorundaydım. Ne karnesini almaya gidebildim onunla ne de gösterisini izleyebildim. Anne ne olur erken gel dedi akşam telefonda. Çekimim biter bitmez geleceğim dedim. Başka anneler de yoktu bugün anne, ablalar vardı bir tek. Ama bizim okulun gösterisine birlikte gidicez di mi, izin alacaksın di mi diye sordu bir çırpıda.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">İçim yana yana Elbette aşkım, elbette birlikte gideceğiz dedim. </span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Kendi kendine bulduğu teselli incecik bir kesik attı kalbime. İşte ben gelene kadar dalmış uykuya ve ben yine yetişemedim bir özel sevincine daha...</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">İlk adımlarını da görememiştim. Çalışıyordum.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">İlk cümlesini de duyamamıştım. Çalışıyordum.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Ben hep çalışıyordum.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Bana başka anneler de yoktu bugün dedi evet. Telefonu kapadım. Dışarıda yağmur yağıyordu. Kalbimde incecik bir kesik, yutkundum. Ağlamadım. Her şeye ağlanır mı canım? Çalışan annelerin hepsi yaşıyor bunu. Kalbimde ince bir kesik sızlıyor ama. Başka anneler de yoktu dedi... Yanağımı ısırdım, merdivenleri indim ve işimin başına geçtim. Kalbimde incecik bir kesik sızıntı yapıyordu...</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">***</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Dün gece hiç uyumadım.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Gözlerimde biber yanıkları, kızımı okuluna gönderdim, oturdum yazıyorum şimdi. Yine aynı şarkıyı dinliyorum. Yanımda kimse yok. İstediğim gibi ağlarım. Hem ağlarım, hem yazarım.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Ünzile; kızım, ben, annem ama en çok anneannem, babaannem... </span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Biri Doğu Anadolu'nun bir dağ eteğinde, bir diğeri Ihlara Vadisi'nde henüz on üç yaşındayken evlendirilmiş ve çamurdan fırınlarını bahçede kurumaya bırakıp gelin olmaya durmuşlar.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Kucaklarında ağlayan ve süt isteyen bebekleriyle çeşmede oyun oynayan arkadaşlarını seyretmişler. Hayatta kalan çocuklarını ise dişle tırnakla büyütüp okutmuşlar. Her ikisini de hep çalışırken hatırlıyorum.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Hiç boş durmayan elleriyle, durmaksızın bir şeyler yaratırlardı. Herkes ya okumalı ya da çalışmalıydı onlara göre.</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Ben ailemin kadınlarından sanırım çalışmanın erdemini öğrendim önce. Bu yüzden hayatımı işim oluşturdu. Bu yüzden tanıdığım tanımadığım her kadına çalışmalısınız dedim. Destekledim, önayak oldum, iteledim. </span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">***</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Dedim ya yalnızım şimdi, istediğim gibi ağlarım...</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">İstediğim gibi sorarım... </span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Doğduğu köyün ötesini Ankara'ya kadar görebilmiş babaannemle benim aramdaki fark ulaşabildiğimiz sınırlar mı? Babaannemin çocuk yaşta görücünün biçtiği kocayla yaptığı evliliği ölene kadar sürdürebilmesi mi? Onun dokuz benim bir çocuk annesi olmamız mı?</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Ya da bir farkımız var mı?</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Onun bir köyde benim büyük şehirde yaşamamız özde neyi değiştiriyor ki?</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Hangi sosyal sınıfta olursak olalım kadınlara düşen keder hep aynı mı kalıyor?</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Peki Yağmuru kim döküyor? </span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Sahi Ünzile kaç koyun ediyor? </span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Nerede yaşarsa yaşasın bir kadının ederini hep erkekler mi belirliyor?</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">Ünzile İstanbul'da doğsa ve yazısını yazsa ne değişiyor...</span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray"></span></p> <p style="text-align: center"><span style="color: gray">İclal AYDIN</span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="MeRciMeK, post: 283598, member: 25315"] [CENTER][COLOR="gray"][B]Ünzile[/B] Dün gece hiç uyumadım. Bütün gün ve gece yağmur vardı İstanbul'da. Bardaktan boşanırcasına yağdı önce. Azaldı, sonra tekrar hızlandı velhasıl aralıksız ıslattı şehri. Arapsaçı olmuş trafikte Boğaz Köprüsü'nden geçmeye çalışırken durmaksızın aynı şarkıyı dinliyordum. Ünzile insan dölü/ bilinmezlere gebe diyordu Şebnem Ferah o doyamadığım sesiyle. Yorgunluktan sızlayan ayaklarım ve gözlerimle geç saatte eve ulaştığımda bir süre pencereden şehri seyrettim. Kızım saçları alnına yapışmış, uyuyordu. Öğleden sonra bale kursundan aldığı karnesini baş ucuna koymuş ve büyük ihtimalle bana göstermek için hevesle beklemişti. Oysa ben çalışmak zorundaydım. Ne karnesini almaya gidebildim onunla ne de gösterisini izleyebildim. Anne ne olur erken gel dedi akşam telefonda. Çekimim biter bitmez geleceğim dedim. Başka anneler de yoktu bugün anne, ablalar vardı bir tek. Ama bizim okulun gösterisine birlikte gidicez di mi, izin alacaksın di mi diye sordu bir çırpıda. İçim yana yana Elbette aşkım, elbette birlikte gideceğiz dedim. Kendi kendine bulduğu teselli incecik bir kesik attı kalbime. İşte ben gelene kadar dalmış uykuya ve ben yine yetişemedim bir özel sevincine daha... İlk adımlarını da görememiştim. Çalışıyordum. İlk cümlesini de duyamamıştım. Çalışıyordum. Ben hep çalışıyordum. Bana başka anneler de yoktu bugün dedi evet. Telefonu kapadım. Dışarıda yağmur yağıyordu. Kalbimde incecik bir kesik, yutkundum. Ağlamadım. Her şeye ağlanır mı canım? Çalışan annelerin hepsi yaşıyor bunu. Kalbimde ince bir kesik sızlıyor ama. Başka anneler de yoktu dedi... Yanağımı ısırdım, merdivenleri indim ve işimin başına geçtim. Kalbimde incecik bir kesik sızıntı yapıyordu... *** Dün gece hiç uyumadım. Gözlerimde biber yanıkları, kızımı okuluna gönderdim, oturdum yazıyorum şimdi. Yine aynı şarkıyı dinliyorum. Yanımda kimse yok. İstediğim gibi ağlarım. Hem ağlarım, hem yazarım. Ünzile; kızım, ben, annem ama en çok anneannem, babaannem... Biri Doğu Anadolu'nun bir dağ eteğinde, bir diğeri Ihlara Vadisi'nde henüz on üç yaşındayken evlendirilmiş ve çamurdan fırınlarını bahçede kurumaya bırakıp gelin olmaya durmuşlar. Kucaklarında ağlayan ve süt isteyen bebekleriyle çeşmede oyun oynayan arkadaşlarını seyretmişler. Hayatta kalan çocuklarını ise dişle tırnakla büyütüp okutmuşlar. Her ikisini de hep çalışırken hatırlıyorum. Hiç boş durmayan elleriyle, durmaksızın bir şeyler yaratırlardı. Herkes ya okumalı ya da çalışmalıydı onlara göre. Ben ailemin kadınlarından sanırım çalışmanın erdemini öğrendim önce. Bu yüzden hayatımı işim oluşturdu. Bu yüzden tanıdığım tanımadığım her kadına çalışmalısınız dedim. Destekledim, önayak oldum, iteledim. *** Dedim ya yalnızım şimdi, istediğim gibi ağlarım... İstediğim gibi sorarım... Doğduğu köyün ötesini Ankara'ya kadar görebilmiş babaannemle benim aramdaki fark ulaşabildiğimiz sınırlar mı? Babaannemin çocuk yaşta görücünün biçtiği kocayla yaptığı evliliği ölene kadar sürdürebilmesi mi? Onun dokuz benim bir çocuk annesi olmamız mı? Ya da bir farkımız var mı? Onun bir köyde benim büyük şehirde yaşamamız özde neyi değiştiriyor ki? Hangi sosyal sınıfta olursak olalım kadınlara düşen keder hep aynı mı kalıyor? Peki Yağmuru kim döküyor? Sahi Ünzile kaç koyun ediyor? Nerede yaşarsa yaşasın bir kadının ederini hep erkekler mi belirliyor? Ünzile İstanbul'da doğsa ve yazısını yazsa ne değişiyor... İclal AYDIN[/COLOR][/CENTER] [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
En iyi yönetim şekli?
Cevapla
Forumlar
Edebiyat / Kültür / Sanat
Kim Kimdir ? - Biyografiler
Yazar / Şair
İclal Aydın ( d. 14 Eylül 1971 - )
Top