Eşine hiç çiçek almayan pala bıyıklı amcayı hatırladınız mı? Hani insanları çok hızlı meşhur eden o video sitesinden izlediğimiz, bir anda fenomen olan amcadan bahsediyorum. Hatırlayanlar yazıyı okumadan önce lütfen bir kez daha izlesin. Daha önce bu videoyu hiç izlemeyenler meşhur video sitesine “kadınlar çiçektir” yazıp izleyebilirler. İzleme imkanı olmayanlar için diyaloğu tekrar buraya yazıyorum.
Spiker: Bayanlara haksızlık yapıyor musunuz?
Amca: Yok canım heç olur mi? Bayanlar güldür ma çiçektir.
Spiker: Bunlar sözlerde geçiyor genelde. Uygulanıyor mu?
Amca: Yok yok uygulanmaz.
Spiker: Eşinize yılda kaç kere çiçek alıyorsunuz?
Amca: İnan et eşime yıldaaa ben heç götürmemişim.
Spiker: Hahahaha
Amca: Şimdi yalan yok.
Spiker: Nerde burda eşitlik nerde burada kadına değer?
Amca: Şimdi abla erkee ığğ eşitlik; “Biz işte çalışıyoruz, o tarafa bu tarafa hiç çiçek düşün haketimize gelmiyor.
Sipker: Hatırlamak için neler yapıyorsunuz?
Amca: Haa hatırlamak için; gittik mi eve, eve gittik mi, yani elimizde ne oldu mu onu verik, cebimizde parayı hepsini onlara verik, zaten paramız evde kalıyor kendine alsınlar.
Evet diyalog aynen böyle gerçekleşiyor. Ünlü düşünür, pek muhterem amcamız diyor ki “Zaten paramız evde kalıyor kendine alsınlar”. Peki, alırlar mı? Siz hiç kendisine çiçek alan bir kadına rastladınız mı? Hayır. Çünkü kadınlar çiçekleri sevmezler. Onlar kendileri için para harcayan erkekleri severler. Hele ki bu çok gereksiz şeylerse daha çok severler.
Ünlü düşünür amcamızda aslında bunu söylemek istiyor. Onun demek istediği: “Madem çiçekleri o kadar seviyor, parayı ona veriyorum neden kendisine almıyor? Bu amcamız ortaya attığı çözümlemeyi biraz daha düzgün bir Türkçe ile söyleseydi (ve şuanda ataerkil bir toplum olsaydık) emin olun bu dönemin filozofu sayılırdı.
Bu videoyu izledikten sonra beynimde şimşekler çaktı. “Tabiii yaaa!” deyiverdim. Kadınlar çiçektir, güldür ama onların derdi çiçek değil. Onların derdi hatırlanmak ve hatırlanırken erkeğinin onun için para harcamasını görmek.
Çiçek Almak 21. Yüzyıl Modasıdır
Eskiden kadınlara çiçek mi alınıyordu? Sahi eskiden eşlerimizi nasıl hatırlıyorduk? Dedelerimiz eşlerini hatırladıklarını nasıl hissettiriyordu? Hiç dokunmadığı, canlı halde görmediği bir çiçeği internetten sipariş edip evinin adresine postalamıyordu ya?
Neyse beyler, gelin bir deney yapalım. Herkes bu akşam eşine bir miktar para versin. Ona bu parayla çok sevdiğin herhangi bir şey alabilirsin desin. Sonuç; “Alışveriş. Ayakkabı, çanta.” Kendisine gidip çiçek alacak bir tane kadın bulursanız çiçeğin parası benden!
Sevgili abilerim, ablalarım, İstanbullular, Lidyalılar! Hakkâri Yüksekovalılar, gelin kendimizi kandırmaya bir son verelim. Sevgililer gününü, anneler babalar gününü icat eden şu zavallı batı medeniyetinin son oyunu şu çiçek sevdasından vazgeçelim.
Not: Dedelerimiz eşlerine ayna hediye edermiş. Senden daha güzel hediye bulamadım demek için…
Spiker: Bayanlara haksızlık yapıyor musunuz?
Amca: Yok canım heç olur mi? Bayanlar güldür ma çiçektir.
Spiker: Bunlar sözlerde geçiyor genelde. Uygulanıyor mu?
Amca: Yok yok uygulanmaz.
Spiker: Eşinize yılda kaç kere çiçek alıyorsunuz?
Amca: İnan et eşime yıldaaa ben heç götürmemişim.
Spiker: Hahahaha
Amca: Şimdi yalan yok.
Spiker: Nerde burda eşitlik nerde burada kadına değer?
Amca: Şimdi abla erkee ığğ eşitlik; “Biz işte çalışıyoruz, o tarafa bu tarafa hiç çiçek düşün haketimize gelmiyor.
Sipker: Hatırlamak için neler yapıyorsunuz?
Amca: Haa hatırlamak için; gittik mi eve, eve gittik mi, yani elimizde ne oldu mu onu verik, cebimizde parayı hepsini onlara verik, zaten paramız evde kalıyor kendine alsınlar.
Evet diyalog aynen böyle gerçekleşiyor. Ünlü düşünür, pek muhterem amcamız diyor ki “Zaten paramız evde kalıyor kendine alsınlar”. Peki, alırlar mı? Siz hiç kendisine çiçek alan bir kadına rastladınız mı? Hayır. Çünkü kadınlar çiçekleri sevmezler. Onlar kendileri için para harcayan erkekleri severler. Hele ki bu çok gereksiz şeylerse daha çok severler.
Ünlü düşünür amcamızda aslında bunu söylemek istiyor. Onun demek istediği: “Madem çiçekleri o kadar seviyor, parayı ona veriyorum neden kendisine almıyor? Bu amcamız ortaya attığı çözümlemeyi biraz daha düzgün bir Türkçe ile söyleseydi (ve şuanda ataerkil bir toplum olsaydık) emin olun bu dönemin filozofu sayılırdı.
Bu videoyu izledikten sonra beynimde şimşekler çaktı. “Tabiii yaaa!” deyiverdim. Kadınlar çiçektir, güldür ama onların derdi çiçek değil. Onların derdi hatırlanmak ve hatırlanırken erkeğinin onun için para harcamasını görmek.
Çiçek Almak 21. Yüzyıl Modasıdır
Eskiden kadınlara çiçek mi alınıyordu? Sahi eskiden eşlerimizi nasıl hatırlıyorduk? Dedelerimiz eşlerini hatırladıklarını nasıl hissettiriyordu? Hiç dokunmadığı, canlı halde görmediği bir çiçeği internetten sipariş edip evinin adresine postalamıyordu ya?
Neyse beyler, gelin bir deney yapalım. Herkes bu akşam eşine bir miktar para versin. Ona bu parayla çok sevdiğin herhangi bir şey alabilirsin desin. Sonuç; “Alışveriş. Ayakkabı, çanta.” Kendisine gidip çiçek alacak bir tane kadın bulursanız çiçeğin parası benden!
Sevgili abilerim, ablalarım, İstanbullular, Lidyalılar! Hakkâri Yüksekovalılar, gelin kendimizi kandırmaya bir son verelim. Sevgililer gününü, anneler babalar gününü icat eden şu zavallı batı medeniyetinin son oyunu şu çiçek sevdasından vazgeçelim.
Not: Dedelerimiz eşlerine ayna hediye edermiş. Senden daha güzel hediye bulamadım demek için…
))
