Gül 34
Usta
Gıybet Etmek
Belli bir mü’minin veya zimmınin [gayr-ı müslim vatandaşın] aybını, onu kötülemek için arkasından söylemek, gıbet olur. [Kötüleyen sözler doğru ise, (gıbet) olur. Yalan ise, (iftira) olur. Gıbet ve iftira söylemek, büyük günah olduğu gibi, bunları dinlemek de haramdır. Söyleyen ve dinleyen, Cehennem ateşinde yanacakdır. Söyleyeni susdurmalı, susduramaz ise, oradan kalkıp gitmelidir. Ve bunlar için, hayr düa etmelidir. Dostların, ahbabların ismlerini yazıp, dıvara asmalı, bu ismleri her görüşde, sahiblerine hayr düa etmelidir. Mezarların üzerine taşlar dikip, üzerlerine meyyitin ismi yazılır, geçenler, görenler, bu meyyite rahmet ve istigfar okurlar. Senelerce bu düalara kavuşan meyyitler kabr azabından kurtulur.] Gıbet, haramdır. Dinleyen, o kimseyi tanımıyorsa, gıbet olmaz. Gıbet olunan kimse bunu işitirse, üzülür. Bedeninde, nesebinde, ahlakında, işinde, sözünde, dıninde, dünyasında, hatta elbisesinde, evinde, hayvanında bulunan bir kusur, arkasından söylendiği zeman, bunu işitince üzülürse, gıbet olur. Kapalı söylemek, işaret ile, hareket ile bildirmek, yazı ile bildirmek de, hep söylemek gibi gıbetdir. Bir müslimanın günahı ve kusuru söylendikde, hafızların, din adamlarının, elhamdülillah biz böyle değiliz demeleri, gıbetin en kötüsü olur. Birisinden bahs edilirken, elhamdülillah, Allah, bizi hayasız yapmadı gibi, onu kötülemek, çok çirkin gıbet olur. Falanca kimse çok iyidir, ibadetde şu kusuru olmasa, daha iyi olurdu demek, gıbet olur. Hucurat suresinde, onikinci ayetinde mealen, (Birbirinizi gıbet etmeyiniz!) buyuruldu. Gıbet, adam çekişdirmek demekdir. Birisini gıbet etmek, ölmüş insanın etini yimek gibi olur buyuruldu. Hadıs-i şerıfde, (Kıyamet günü, bir kimsenin sevab defteri açılır. Ya Rabbı! Dünyada iken, şu ibadetleri yapmışdım. Sahıfede bunlar yazılı değil, der. Onlar, defterinden silindi, gıbet etdiklerinin defterlerine yazıldı denir) ve (Kıyamet günü bir kimsenin hasenat defteri açılır. Yapmamış olduğu ibadetleri orada görür. Bunlar seni gıbet edenlerin sevablarıdır, denir) buyuruldu. Ebu Hüreyre “radıyallahü anh” diyor ki, Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem” ile oturuyorduk. İçimizden birisi kalkıp gitdi. Ya Resulallah! Rahatsız olup gitdi, denildi. (Arkadaşınızı gıbet etdiniz, etini yidiniz) buyurdu. aişe “radıyallahü anha” diyor ki, Resulullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” yanında, bir kadının uzun olduğunu söyledim, (Ağzında olanı çıkar!) buyurdu. Tükürdüm. Ağzımdan et parçası çıkdı. Allahü teala sıfatları, özellikleri, cism şeklinde göstermeğe kadirdir. Gıbet, din kardeşinin, bir zimmınin işitince üzüleceği bir kusurunu arkasından söylemekdir.
Belli bir mü’minin veya zimmınin [gayr-ı müslim vatandaşın] aybını, onu kötülemek için arkasından söylemek, gıbet olur. [Kötüleyen sözler doğru ise, (gıbet) olur. Yalan ise, (iftira) olur. Gıbet ve iftira söylemek, büyük günah olduğu gibi, bunları dinlemek de haramdır. Söyleyen ve dinleyen, Cehennem ateşinde yanacakdır. Söyleyeni susdurmalı, susduramaz ise, oradan kalkıp gitmelidir. Ve bunlar için, hayr düa etmelidir. Dostların, ahbabların ismlerini yazıp, dıvara asmalı, bu ismleri her görüşde, sahiblerine hayr düa etmelidir. Mezarların üzerine taşlar dikip, üzerlerine meyyitin ismi yazılır, geçenler, görenler, bu meyyite rahmet ve istigfar okurlar. Senelerce bu düalara kavuşan meyyitler kabr azabından kurtulur.] Gıbet, haramdır. Dinleyen, o kimseyi tanımıyorsa, gıbet olmaz. Gıbet olunan kimse bunu işitirse, üzülür. Bedeninde, nesebinde, ahlakında, işinde, sözünde, dıninde, dünyasında, hatta elbisesinde, evinde, hayvanında bulunan bir kusur, arkasından söylendiği zeman, bunu işitince üzülürse, gıbet olur. Kapalı söylemek, işaret ile, hareket ile bildirmek, yazı ile bildirmek de, hep söylemek gibi gıbetdir. Bir müslimanın günahı ve kusuru söylendikde, hafızların, din adamlarının, elhamdülillah biz böyle değiliz demeleri, gıbetin en kötüsü olur. Birisinden bahs edilirken, elhamdülillah, Allah, bizi hayasız yapmadı gibi, onu kötülemek, çok çirkin gıbet olur. Falanca kimse çok iyidir, ibadetde şu kusuru olmasa, daha iyi olurdu demek, gıbet olur. Hucurat suresinde, onikinci ayetinde mealen, (Birbirinizi gıbet etmeyiniz!) buyuruldu. Gıbet, adam çekişdirmek demekdir. Birisini gıbet etmek, ölmüş insanın etini yimek gibi olur buyuruldu. Hadıs-i şerıfde, (Kıyamet günü, bir kimsenin sevab defteri açılır. Ya Rabbı! Dünyada iken, şu ibadetleri yapmışdım. Sahıfede bunlar yazılı değil, der. Onlar, defterinden silindi, gıbet etdiklerinin defterlerine yazıldı denir) ve (Kıyamet günü bir kimsenin hasenat defteri açılır. Yapmamış olduğu ibadetleri orada görür. Bunlar seni gıbet edenlerin sevablarıdır, denir) buyuruldu. Ebu Hüreyre “radıyallahü anh” diyor ki, Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem” ile oturuyorduk. İçimizden birisi kalkıp gitdi. Ya Resulallah! Rahatsız olup gitdi, denildi. (Arkadaşınızı gıbet etdiniz, etini yidiniz) buyurdu. aişe “radıyallahü anha” diyor ki, Resulullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” yanında, bir kadının uzun olduğunu söyledim, (Ağzında olanı çıkar!) buyurdu. Tükürdüm. Ağzımdan et parçası çıkdı. Allahü teala sıfatları, özellikleri, cism şeklinde göstermeğe kadirdir. Gıbet, din kardeşinin, bir zimmınin işitince üzüleceği bir kusurunu arkasından söylemekdir.
