İyi bir anne – baba dendiğinde, çucuklarına zaman ayıran, onlarla ilgilenen ve onların terbiyeli olarak yetiştirilip, topluma kazandıran bireyler akla gelmelidir:
- Küçük veya ufaklık kelimesinden mümkün mertebe sakının, terbiyenin beşikten başladığını unutmayın,
- Kararlı ve tutarlı olmak çocuğu yanlış ve kötü davranışlardan uzak tutar,
- Çocuklara değer vererek onlarla arkadaş olmayı deneyin, en iyi yolun bu olduğunuza kendinizi ikna ederek başlayın,
- Ebeviyen olarak gereksiz karı koca çekişmelerinizi, geçimsiz tavırlarınızı çocuğun evde olmadığı zamanda halletmeğe çalışın,
- Çocuğun her hatasını, „aman, o daha çocuk“ diyerek ikaz etmekten kesinlikle kaçınmayın,
- Unutmayın, hataları kızarak, kabarıp köpürerek değil, doğrusunu göstererek düzeltebilirsiniz,
- Bütün garetlerinizle onlara yalan söylemekten kaçınmalısınız,
- Çocuğun yapmış olduğu ve devamlılık gösteren davranışlarını; bir iyi, bir de kötü olarak övücü ve yerici konuşmalardan kaçınınız,
- Gereksiz ve aşırı şefkat gibi, sertlikte çocukların gelişimini olumsuz etkileyecektir,
- Çocuğun sözlerinden çok yaptığı eylemlere deger verilmeli ya da kibar bir dille eleştirilmelidir,
- Çocukları, misafirlerin ve yabancıların bulundukları ortamlarda değilde başbaşa olduğunuz zamanlarda eleştirmelisiniz,
- Çocuklara verdiğiniz sözlerden kesinlikle dönmeyiniz,
- Önemli ailevi sırlarınızı ve başka problemleri çocukların yanında açıklamayınız,
- Çocukların gereksiz gururlanmalarına ve kibirlenmelerine müsamaha göstermeyiniz,
- Çocukları, başkalarına yardımsever ve toleranslı birer birey olarak eğitmeğe çalışmalısınız, unutmayınız ki sağlıklı bir toplumun çekirdeğini, sağlıklı bireyler oluşturur,
- Çocukları, yeri geldiğinden sorunlarla başbaşa bırakarak hayatın zorluklarına karşı eğitmelisiniz
Şimdilik bu kadar, gelecek yazılarda aklıma gelen eklemeleri yapacağım. Saygılar, iyi yıllar.
Frankfurt am Main, den 03.01.12 – Kütüphane‘de
Hasan Hüseyin Arslan
- Küçük veya ufaklık kelimesinden mümkün mertebe sakının, terbiyenin beşikten başladığını unutmayın,
- Kararlı ve tutarlı olmak çocuğu yanlış ve kötü davranışlardan uzak tutar,
- Çocuklara değer vererek onlarla arkadaş olmayı deneyin, en iyi yolun bu olduğunuza kendinizi ikna ederek başlayın,
- Ebeviyen olarak gereksiz karı koca çekişmelerinizi, geçimsiz tavırlarınızı çocuğun evde olmadığı zamanda halletmeğe çalışın,
- Çocuğun her hatasını, „aman, o daha çocuk“ diyerek ikaz etmekten kesinlikle kaçınmayın,
- Unutmayın, hataları kızarak, kabarıp köpürerek değil, doğrusunu göstererek düzeltebilirsiniz,
- Bütün garetlerinizle onlara yalan söylemekten kaçınmalısınız,
- Çocuğun yapmış olduğu ve devamlılık gösteren davranışlarını; bir iyi, bir de kötü olarak övücü ve yerici konuşmalardan kaçınınız,
- Gereksiz ve aşırı şefkat gibi, sertlikte çocukların gelişimini olumsuz etkileyecektir,
- Çocuğun sözlerinden çok yaptığı eylemlere deger verilmeli ya da kibar bir dille eleştirilmelidir,
- Çocukları, misafirlerin ve yabancıların bulundukları ortamlarda değilde başbaşa olduğunuz zamanlarda eleştirmelisiniz,
- Çocuklara verdiğiniz sözlerden kesinlikle dönmeyiniz,
- Önemli ailevi sırlarınızı ve başka problemleri çocukların yanında açıklamayınız,
- Çocukların gereksiz gururlanmalarına ve kibirlenmelerine müsamaha göstermeyiniz,
- Çocukları, başkalarına yardımsever ve toleranslı birer birey olarak eğitmeğe çalışmalısınız, unutmayınız ki sağlıklı bir toplumun çekirdeğini, sağlıklı bireyler oluşturur,
- Çocukları, yeri geldiğinden sorunlarla başbaşa bırakarak hayatın zorluklarına karşı eğitmelisiniz
Şimdilik bu kadar, gelecek yazılarda aklıma gelen eklemeleri yapacağım. Saygılar, iyi yıllar.
Frankfurt am Main, den 03.01.12 – Kütüphane‘de
Hasan Hüseyin Arslan
