İnsanlar eskiden dört kollu, dört bacaklı, bir kafada iki ayrı yüze sahip, çok güçlü yaratıklarmış. Çok geçmeden birbirleriyle geçinememeye, türlü taşkınlıklar yapmaya, savaşlar çıkarmaya başlamışlar. Tanrıları onurlandırmayı ihmal ediyor; vahşi hayvanlar misali birbirlerini öldürüyorlarmış. Savaş günlük bir oyun, dünya acınası bir yer haline gelmiş. Bu duruma sinirlenen kudretli Zeus, insanları cezalandırmak için onları huzuruna toplamaya karar vermiş. (Hikayenin farklı versiyonlarında Zeus'un, tek bir bedende iki kişi olan insanların, sevgiden kaynaklanan gücünün artmasının, kendisine tehdit oluşturduğunu düşündüğü de geçer.) Parlaklığıyla bakanların gözlerini kör eden keskin bıçağıyla, korku içinde bekleyen insanları ortadan ikiye bölmüş. İkiye bölünen parçalar o kadar korkmuşlar ki sıkı sıkı sarılmışlar birbirlerine. Tanrılar da bu işin böyle olmayacağını düşünerek, ayrılan bedenleri dünyanın dört bir tarafına dağıtmaya karar vermişler. Böylece insanlar parçalarından eksik yaşamakla lanetlenmiş ve bütün hayatlarını diğer yarılarını bulmak için harcamaya başlamışlar. İşte günümüzde 'ruh eşi' olarak bilinen kavram, antik Yunan mitolojisinde bu efsaneyle anlatılıyor.
