"Din Tanrı’ya, doğaüstü güçlere veya çeşitli kutsal varlıklara inanmayı vetapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurumdur. Din, insanlık için bir ihtiyaçtır.
Çünkü Allah, insanı inanma ve ibadet etme duygusuna sahip olarak yaratmıştır. İnsan,
fıtratında olan ve yaratılışından gelen bu duygunun etkisiyle yüce ve üstün olarak kabul
ettiği güç ve simgelere tapınmış, inanmış, sığınmış ve ibadette bulunmuştur. Hz. Âdem,
ilk insan ve ilk peygamberdir. Bu nedenle tarihin ilk dönemlerinden itibaren din olgusunun
insanların yaşamlarında hep olduğu görülecektir. Eski dönemlere ait mimari yapılar
içersinde ibadet etme amacıyla kurulan tapınakların bulunması, sanat ve edebi eserlerinde
dini motişerin varlığı, insanlığın çok eskiden beri bir dine inandıkları ve ibadet ettikleri
gerçeğini desteklemektedir. İnsan için dinin gerekliliği ile ilgili olarak Max Müller, “ din
duygusu insanın yaratılışından gelen bir olgudur. İnsan yaratılışı itibari ile her zaman
kendine sığınacağı, dua edip yalvaracağı yüce bir varlığa inanma ihtiyacını
hissetmiştir” derken, Auguste Sebatier, dinin insan için zorunlu bir ihtiyaç olduğunu
ifade söylemiştir.
Tarih boyunca insan, yaratılıştan gelen inanma ihtiyacını daima karşılamak istemiş,
bu durumu da belirli bir dine bağlanmak suretiyle gidermeye çalışmıştır. İnsanın tanrı
ile ilişkisinin biçimi tarihsel dönemlere ve mekanlara göre değiştiği için tarih içinde
birbirinden farklı birçok din ortaya çıkmıştır. İlk insan Hz. Âdem ile başlayan peygamberlik,
Hz. Muhammed ile son bulmuştur. Allah, birçok topluluğa, onları doğru yola çağırmak
için peygamberler ve kutsal kitaplar göndermiştir. Kutsal kitapların içindeki ilahi öğretiler,
yüzyıllar boyunca, insanların yaşamlarında ve davranışlarında önemli yer tutmuştur.
Çünkü Allah, insanı inanma ve ibadet etme duygusuna sahip olarak yaratmıştır. İnsan,
fıtratında olan ve yaratılışından gelen bu duygunun etkisiyle yüce ve üstün olarak kabul
ettiği güç ve simgelere tapınmış, inanmış, sığınmış ve ibadette bulunmuştur. Hz. Âdem,
ilk insan ve ilk peygamberdir. Bu nedenle tarihin ilk dönemlerinden itibaren din olgusunun
insanların yaşamlarında hep olduğu görülecektir. Eski dönemlere ait mimari yapılar
içersinde ibadet etme amacıyla kurulan tapınakların bulunması, sanat ve edebi eserlerinde
dini motişerin varlığı, insanlığın çok eskiden beri bir dine inandıkları ve ibadet ettikleri
gerçeğini desteklemektedir. İnsan için dinin gerekliliği ile ilgili olarak Max Müller, “ din
duygusu insanın yaratılışından gelen bir olgudur. İnsan yaratılışı itibari ile her zaman
kendine sığınacağı, dua edip yalvaracağı yüce bir varlığa inanma ihtiyacını
hissetmiştir” derken, Auguste Sebatier, dinin insan için zorunlu bir ihtiyaç olduğunu
ifade söylemiştir.
Tarih boyunca insan, yaratılıştan gelen inanma ihtiyacını daima karşılamak istemiş,
bu durumu da belirli bir dine bağlanmak suretiyle gidermeye çalışmıştır. İnsanın tanrı
ile ilişkisinin biçimi tarihsel dönemlere ve mekanlara göre değiştiği için tarih içinde
birbirinden farklı birçok din ortaya çıkmıştır. İlk insan Hz. Âdem ile başlayan peygamberlik,
Hz. Muhammed ile son bulmuştur. Allah, birçok topluluğa, onları doğru yola çağırmak
için peygamberler ve kutsal kitaplar göndermiştir. Kutsal kitapların içindeki ilahi öğretiler,
yüzyıllar boyunca, insanların yaşamlarında ve davranışlarında önemli yer tutmuştur.
