Yabancıyım...

DELİBALTA Muharrem

Öyle bir geçer zaman ki!
V.I.P
Yabancıyım... Her dem yabancı kaldım ben oralara... Her ne kadar içindeysem de kavganın bir tek yumruk atmadım, mazluma... Ben mazlumu ezenlere baş kaldırıyorum... Uzaktan değil... Yabancıyım ben oralara... Oralar uzak bana... Ben her ne kadar vazgeçsem de kendimden, kendim olmadan da olmuyor... Ben olmazsam, sen olmazsan, kim olacak... İçimde öyle fırtınalar kopuyor ki... Taş taş üstünde bırakmayacak kadar güçlü... Ama mazlumun suçu ne... Korkum onlara zarar gelmesinden... Yoksa kim korkar, zalimin zulmünden... Ve hep haykıracağım bir ömür... Anlaşıl samda, anlaşıl masamda... Karanlıklar saklar kirli ellerin oyununu... Var mı o yürek, gündüzleri... Şefkatten yoksun, insanlıktan çıkmış, adını bile koyamadığım bir sürü, şerefsiz... Kendimden utanıyorum, böyle kelimelerin yabancısıyım... Ama gel gör ki, yazmadan da olmuyor... Yazmanın da ötesinde olmak lazım elbet... Her kim ne şekilde el uzata biliyorsa... Ve her kim mazlum için dua ediyorsa... Her zaman söylendiği üzere, ateş düştüğü yeri yakar elbet... Bizler ise öteden gördüğümüz ve bildiğimiz kadar, ahlanırız , vahlanırız... Bir adım öteye gitmeye çalışsak, çalışa bilsek... Dedim ya yabancıyım oralara... Ben her ne kadar görmek istesem de, her daim bir set çekildi gözler önüne... Toz pembe hayallerle, tozu dumana kattılar, vicdansızca... Gün gelir hesap sorulur elbet... Gün gelir adalet yerini bulur... Ta ki o güne kadar vicdanlar sızlamaz mı ? ( Her nerede zulüm yaşanıyorsa, tez elden son bulsun inşallah ) (AMİN )
 
Top