Vuslat

Git beni sözlerin bitip sıratın başladığı yerde bekle,
Geleceğim anın vefasıyla yolumu gözle .

Kanar gözlerim ölüme inat !
Anlamaz beni yalnızlığa terk eder kainat.

Bakma sen benim hicranıma ;
Bir ok saplanır yokluğunda aciz canıma ,

Kırılan gururum meze olan 'ah' ıma ,
Sen bakma benim ah ile savaşlarıma.

Parçalanmış gözlerimin 'ah'ıyla yanarım!
Bir bulut gibi patlar yüreğine ağlarım .

Sensizlik gözlerimde isyan edip kipriklerime tutunur,
Yokluğunun her anıyla yanar yanar tutuşur.

Nasıl anlatayım bu ateşi sana ?
Bütün hayatımı azad ederim seni görebileceğim tek bir ana..

Nasıl anlatılır vuslat duygusu ?
Nasıl boğar beni gözlerinin gamlı buğusu .

Yak bedenimi savur küllerimi zülfüne,
Ama ben küllerimden doğar yine gelirim düşlerine...
GÖKHAN TAŞOLUK