Vermek almaktan daha kutsaldır

Defne

Usta
Son dört aydir bacagina çelik bag takan küçük çocuk, evinin ön kapisindan
içeri, kucaginda yeni aldigi köpek yavrusuyla girdi. Köpegin kalçasinda
bir kemik eksikti ve yavru yere birakildiginda ciddi biçimde topalliyordu.
Çocuk kendi durumundan ümitsizdi. Ama yaninda yeni arkadasiyla umutlari
canlanmis ve yepyeni bir çoskuyla dolmustu. Ertesi gün çocuk ve annesi
küçük köpege nasil yardim edebileceklerini ögrenmek için bir veterinere
gittiler. Veteriner, çocuga eger her sabah yavru köpegin bacagina masaj
yapar, sonra da onu en az iki kilometre yürütürse, o zaman kalçasindaki
kaslarin güçlenecegini, yavrunun artik aci çekmeyecegini ve daha az
topallayacagini anlatti. Yavru köpegin yürürken rahatsizligini inleyerek
ve havlayarak belli etmesine ve çocugun da kendi bacak bagindan aci ve
zorluk çekmesine karsin, programi iki ay sabirla sürdürdüler. Üçüncü ay,
artik her sabah okuldan önce bes kilometre yürüyorlardi ve artik ikisi de
yürürken aci duymuyordu. Bir Cumartesi sabahi çalismadan dönerken
çalilarin arasindan önlerine bir kedi çikti ve köpegi korkuttu.
Tasmasindan kurtulan köpek hizla caddeye segirtti. Hizla gelen bir kamyon
köpege yaklasirken çocuk da caddeye firladi, köpegini yakalamak istedi ama
yolun kenarina yuvarlandi. Geç kalmisti. Kamyon köpege çarpmisti köpegin
agzindan kan geliyordu. Çocuk köpegine sarilmis aglarken kendi bacagindaki
bagin çikmis oldugunu gördü. Kendisi için üzülecek zamani yoktu. Hemen
ayaga kalkti, köpegini kucagina aldi ve eve dogru yola koyuldu. Köpek
küçük küçük havlayarak çocuga umut veriyor ve onun heyecan içinde elinden
geldigince hizli kosmasina neden oluyordu. Annesi onu ve aci çeken
köpegini hemen hayvan hastanesine götürdü. Anne ogul merak içinde köpegin
ameliyati atlatip atlatmadigini ögrenmek için beklerken çocuk, hem de
çelik baglari gevsemisken simdi nasil olup da hizli hizli yürüyebildigini
ve kosabildigini sordu. Annesi söyle dedi: "Sende osteomiyelit vardi. Bu
bir kemik hastaligidir. Bu hastalik bacagini zayiflatti ve sakat birakt,
bu nedenle de topalliyor ve aci çekiyordun. Bacagindaki çelik bag destek
içindi. Eger aciya ve saatlerce sürecek tedavilere dayanmaya razi
olsaydin, bu geçecekti. Ilaçlara iyi cevap verdin, ama fizik tedaviye her
zaman karsi koydun. Baban ve ben ne yapacagimizi bilemiyorduk. Doktorlar
bize bacagini yitirmek üzere oldugunu söylediler. Sonra eve köpek
yavrusunu getirdin. Sanki onun gereksinmelerini anliyor gibiydin, sen ona
yardim ederken aslinda büyümek ve güçlenmek için kendine yardim
ediyordun." Tam bu sirada ameliyathanenin kapisi agir agir açildi.
Veteriner yüzünde bir gülümsemeyle disari çikti. "Köpeginiz iyilesecek"
dedi. Çocuk insanin verirken, aslinda aldigini ögrendi. Vermek almaktan daha
kutsaldi..
 
Top