incikk
Üstat
Beni, kendi tercihim olmayan sıfatların kalıbına sokma. Kendi
soktuğun kalıplarla yargılayıp mahkum etme beni.
Hazır şablonlar kullanma beni anlamak ve anlatmak için:
Genç deyip kestirip atma. Hem beni, hem tüm gençleri hafife alma.
Ben renk değil, renkler içinde bir tonum.
Tek renk değil, bir renk cümbüşüyüm.
Hazır şablonlar kullanmadığın gibi, benim için özel şablonlar
da oluşturma:
Övgü bile olsa, içi boş sıfatlardan uzak dur. "Zeki" deme
mesela, neleri zekice, neleri aptalca yaptım, onlardan bahset.
Esprili deme benim için. Çok hüzünlü mısralar da söyleyebilirim,
gözyaşlarına engel olamayacağın. Ama hep ağlamaklı mı
dolaşırım, hayır!
Kibar deme, çok kabalaştığım anlar da olmuştur. Naif bir adam
olabilirim, ama zaman zaman ben de nobran olmuşumdur.
Sabırsız mıyım? Belki. Ama ömrümün her anından haberdar
olmadıkça, sabır taşı çatlattığım anları bilmedikçe, bunu
söyleme hakkını görme kendinde.
Belki somurtkanım, ama hep asık suratlı olmam, olamam.
Güler yüzlüyüm, evet, ama yüzümde gülücüklerle ömrümü
tamamlayamam.
Hatalarım olmuştur elbet. Ama beni hatalarımdan ibaret anlatma.
Hatalarımla bırak vicdanımda yüzleşeyim, pişman olayım, tövbe
edeyim; onları yüzüme vurma, arkamdan söyleme.
Ve beni hatasız bir ademoğlu olarak da görme. Hatasız görüp de,
kendin için bir düşkırıklığı abidesi haline getirme. Ben
hatalarım ve sevaplarımla, pişmanlıklarımla, vicdan sızılarımla
olgunlaşacağım, unutma.
Beni Yaratan, beni diğer tüm insanlardan farklı yaratmış. Ne olur
sen de anlamak ve anlatmak için, diğer insanları anlatırken
söylediklerinden farklı bir şeyler söyle. Biraz çabala...
(alıntıdır)
soktuğun kalıplarla yargılayıp mahkum etme beni.
Hazır şablonlar kullanma beni anlamak ve anlatmak için:
Genç deyip kestirip atma. Hem beni, hem tüm gençleri hafife alma.
Ben renk değil, renkler içinde bir tonum.
Tek renk değil, bir renk cümbüşüyüm.
Hazır şablonlar kullanmadığın gibi, benim için özel şablonlar
da oluşturma:
Övgü bile olsa, içi boş sıfatlardan uzak dur. "Zeki" deme
mesela, neleri zekice, neleri aptalca yaptım, onlardan bahset.
Esprili deme benim için. Çok hüzünlü mısralar da söyleyebilirim,
gözyaşlarına engel olamayacağın. Ama hep ağlamaklı mı
dolaşırım, hayır!
Kibar deme, çok kabalaştığım anlar da olmuştur. Naif bir adam
olabilirim, ama zaman zaman ben de nobran olmuşumdur.
Sabırsız mıyım? Belki. Ama ömrümün her anından haberdar
olmadıkça, sabır taşı çatlattığım anları bilmedikçe, bunu
söyleme hakkını görme kendinde.
Belki somurtkanım, ama hep asık suratlı olmam, olamam.
Güler yüzlüyüm, evet, ama yüzümde gülücüklerle ömrümü
tamamlayamam.
Hatalarım olmuştur elbet. Ama beni hatalarımdan ibaret anlatma.
Hatalarımla bırak vicdanımda yüzleşeyim, pişman olayım, tövbe
edeyim; onları yüzüme vurma, arkamdan söyleme.
Ve beni hatasız bir ademoğlu olarak da görme. Hatasız görüp de,
kendin için bir düşkırıklığı abidesi haline getirme. Ben
hatalarım ve sevaplarımla, pişmanlıklarımla, vicdan sızılarımla
olgunlaşacağım, unutma.
Beni Yaratan, beni diğer tüm insanlardan farklı yaratmış. Ne olur
sen de anlamak ve anlatmak için, diğer insanları anlatırken
söylediklerinden farklı bir şeyler söyle. Biraz çabala...
(alıntıdır)
