Bittiğini artık kabul ettim ama kendimi buna alıştırmakta henüz güçlük çekiyorum.
Zamanı ilaç olduğu için değil, seni içimde öldürecek bir katil olduğunu düşünerek yarama basıyorum. Hani çıksa biri bir gün, o öldü dese; zerre acı ya da nefret hissetmeyecek kadar sana yabancı biri gibi olmak istiyorum.
Öyle doluyum ki sana, öyle seviyorum; öyle yarım, öyle çaresizim ki sensiz; inan ne diyeceğimi bile bilmiyorum.
Ve bir gün sana, uzun lafın kısası “artık seni sevmiyorum” diyebilmek istiyorum…