Üzüldüğüm kadar ağlayamadım hiçbir zaman.Hep eksik yaşadım, hep eksilerek yaşadım.Acıdan uyuşmuş bedenime birer dokunuş gibi geliyor bu sözlerin.
Yine de çok seviyorum seni; sabah aydınlığıma koca bir “iyi akşamlar” bırakıp gitmene rağmen… olsun…
seninde bu çorbada acın bulunsun...
~ . .
Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın.
Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın.
"Peki o ne yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta.
Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu.
Bir insan eksik yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayatı ıskalama lüksün yok senin.
~ . .
"Hepsi gerçektiler, ölçüsü kaçırılmış bir dramadan fırlayıp gelmiş gibiydi kurgusu. Tek fark elimi uzattığımda yaka paça dizginleyip boğmak için çabaladığım anılarım, bu gün beni boğuyorlardı, sense bu kargaşın ortasında filizlenmeyi görev bilmiştin kendine. "Oysa ölüm en çok bana yakışırdı, sana ise uğrunda ölmek..."
Yine de çok seviyorum seni; sabah aydınlığıma koca bir “iyi akşamlar” bırakıp gitmene rağmen… olsun…
seninde bu çorbada acın bulunsun...
~ . .
Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın.
Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın.
"Peki o ne yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta.
Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu.
Bir insan eksik yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayatı ıskalama lüksün yok senin.
~ . .
"Hepsi gerçektiler, ölçüsü kaçırılmış bir dramadan fırlayıp gelmiş gibiydi kurgusu. Tek fark elimi uzattığımda yaka paça dizginleyip boğmak için çabaladığım anılarım, bu gün beni boğuyorlardı, sense bu kargaşın ortasında filizlenmeyi görev bilmiştin kendine. "Oysa ölüm en çok bana yakışırdı, sana ise uğrunda ölmek..."
