Talip Apaydın

Hikâye ve roman yazan, şâir. Polatlı'ya bağlı Ömerler Köyü'nde doğdu. İlk eğitimini Beypazarı'nda yaptı. Daha sonra Çifteler Köy Enstitüsü (1943) ve Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü'nü bitirdi. Çeşitli okullarda öğretmenlik yaptı.

Günümüz yazarlarındandır. İlk şiir ve hikâyelerini Köy Enstitüleri Dergisi'nde yayınladı (1945-1946). 1948-1950 yılları arasında Yücel, Varlık, Edebiyat Dünyası, Fikirler, İmece, Yeni Ufuklar vs. gibi dergilerde çıkan hikâyelerinden sonra romancılığa başladı. Eserlerinin hemen hemen hepsinde vaktiyle Köy Enstitüleri'nde benimsetilmiş köy anlayışına uygun klişe anlayışı işier. Bu kitaplarda köy daima sefil ve sömürülmüştür. Köylü câhildir, hurafelere inanır. Müsbet hiçbir davranışları yoktur. Bu toplumda tak iyi insan köy öğretmenidir. Öğretmen, köylüyü eğiterek modern ve laik hâle getirmeye uğraşır. Eserlerinde Yaşar Kemâl, Kemâl Tahir ve Orhan Kemâl'in etkisi görülür.

Talip Apaydın Eserleri

Şiir
Susuzluk (1956).

Hikâye
Ateş Dü*şünce (1967),
öte Yandaki Cennet (1972),
Koca Taş (1974),
0 Güzel İnsanlar (Çocuklar için hikâyeler, 1978),
Yolun Kıyısındaki Adam (1979),
Duvar Yazılan (1981),
Kökten Ankaralı (1981),
Yangın (Çocuklar için, 1981).

Roman
Sarı Traktör (1958),
Yarbükü (1959),
Emmioğlu (1961),
Ortakçılar (1964, 1974),
Ferhat ile şirin (Halk için roman, 1965),
Toprağa Basınca (Çocuklar İçin, 1966),
Define (1972),
Yol Duvar (1973),
Toz Duman İçinde (1974),
Tütün Yorgunu (1975),
Kente İndi Idris (1981),
Vatan Dediler (1981).

Hâtırat
Bozkırdaki Günler (1952),
Karanlığın Kuvveti (1967J.

Tiyatro
Bir Yol (1966).

Radyo oyunu
Yapılar Yapılırken,
Otobüs Yarışı (Basılmadı).