Sürat koşuları üç gruptan oluşur:
1)100 m koşusu
Sürat koşularının en kısası olup tüm kuvvetin bir hamlede harcanmasını gerektirir. 100 m koşuları ana tribün önündeki virajsız düz parkurda koşulur. Her atlet kura ile belirlenen kendi kulvarında yarışır. İnsan hayatında önem taşıyan salise farkları 100 m koşularında çok önemli rol oynar. 1912lerde 100 m dünya rekoru 10.6 saniye iken 1968de Jim Hines 9.9a 1991 yılında ABDli atlet Carl Lewis 9.86ya 1994 yılında ise Leroy Burrell 9.85 saniyeye indirmeyi başardılar. 100 m yarışlarında en yüksek hız erkeklerde 45 km/saat bayanlarda 40 km/saat olup bu hızlara ancak 40 mden sonra ulaşılabilir.
Atlet ellerini çıkış çizgisinin arkasına koyarak kolları düz kafası belkemiği ile paralel durumda arka ayak çıkış takozunda iken tabancanın ateşlenmesiyle ileri fırlar. Birinci adım 75 cmi geçmez. İlk 10 m kısa ve seri adımlardan oluşur. 100 m koşucusu azami fırlayış sürat ve adım uzunluğunu sağlayabilmek için ayak uçlarıyla koşmalı ve ayaklarını yukarıya fazla kaldırmamalıdır. 100 mde birincisi çıkarken ikincisi toplanışla fule arasında üçüncüsü de son 15-20 mde olmak üzere üç kez nefes alıp verilir. Atletlerin bitiş çizgisini geçmeleriyle yarış tamamlanır. Tüm sürat yarışlarındaki yarış kuralları 100 m. koşularında da uygulanır.
2)200 m. koşusu
200 m koşusu 100 mnin devamıdır. Ancak 200 m atletleri ile 100 m atletleri arasındaki en önemli fark nefes kapasiteleridir. 200 mci başlangıçta 20 mde bir nefes alır sonlara doğru nefes alışı daha sıklaşır.
Ayrıca 200 mciler 100 mcilerden daha yumuşak bir koşu tarzına gereksinim duyarlar. Bir de daha dayanıklı ve inatçı olmaları gereklidir. 200 m koşuları virajlı parkurda yapılır yarış kuralları diğer sürat koşularında olduğu gibidir. Her 200 mci 100 m. koşabilir ama 200 m. koşamayan 100 m. atleti çoktur.
3)400 m. koşusu
Bu koşuya sürat koşusu veya sprint (fırlayış) denilebilir. Bu koşular ilk kez 440 yarda olarak 20 yy. başlarında düzenlendi. 400 m güçlü bir vücudun bile ancak teknikle koşabileceği bir mesafedir. Sürat koşucuları ve yarı mukavemet koşucuları 400 myi başarıyla koşarlar. En iyi 400 m sonuçları normal-ritmik bir şekilde nefes alındığı ve her 100 mnin birbirine denk hızla koşulduğu zaman alınır. 400 m. koşuları virajlı pistlerde yapılır ve bu yarışlarda ilk çıkış çok önemlidir. Yarış kuralları ve kullanılan malzemeler diğer sürat koşularında olduğu gibidir.
KAYNAK:Türkiye Atletizm Federasyonu
1)100 m koşusu
Sürat koşularının en kısası olup tüm kuvvetin bir hamlede harcanmasını gerektirir. 100 m koşuları ana tribün önündeki virajsız düz parkurda koşulur. Her atlet kura ile belirlenen kendi kulvarında yarışır. İnsan hayatında önem taşıyan salise farkları 100 m koşularında çok önemli rol oynar. 1912lerde 100 m dünya rekoru 10.6 saniye iken 1968de Jim Hines 9.9a 1991 yılında ABDli atlet Carl Lewis 9.86ya 1994 yılında ise Leroy Burrell 9.85 saniyeye indirmeyi başardılar. 100 m yarışlarında en yüksek hız erkeklerde 45 km/saat bayanlarda 40 km/saat olup bu hızlara ancak 40 mden sonra ulaşılabilir.
Atlet ellerini çıkış çizgisinin arkasına koyarak kolları düz kafası belkemiği ile paralel durumda arka ayak çıkış takozunda iken tabancanın ateşlenmesiyle ileri fırlar. Birinci adım 75 cmi geçmez. İlk 10 m kısa ve seri adımlardan oluşur. 100 m koşucusu azami fırlayış sürat ve adım uzunluğunu sağlayabilmek için ayak uçlarıyla koşmalı ve ayaklarını yukarıya fazla kaldırmamalıdır. 100 mde birincisi çıkarken ikincisi toplanışla fule arasında üçüncüsü de son 15-20 mde olmak üzere üç kez nefes alıp verilir. Atletlerin bitiş çizgisini geçmeleriyle yarış tamamlanır. Tüm sürat yarışlarındaki yarış kuralları 100 m. koşularında da uygulanır.
2)200 m. koşusu
200 m koşusu 100 mnin devamıdır. Ancak 200 m atletleri ile 100 m atletleri arasındaki en önemli fark nefes kapasiteleridir. 200 mci başlangıçta 20 mde bir nefes alır sonlara doğru nefes alışı daha sıklaşır.
Ayrıca 200 mciler 100 mcilerden daha yumuşak bir koşu tarzına gereksinim duyarlar. Bir de daha dayanıklı ve inatçı olmaları gereklidir. 200 m koşuları virajlı parkurda yapılır yarış kuralları diğer sürat koşularında olduğu gibidir. Her 200 mci 100 m. koşabilir ama 200 m. koşamayan 100 m. atleti çoktur.
3)400 m. koşusu
Bu koşuya sürat koşusu veya sprint (fırlayış) denilebilir. Bu koşular ilk kez 440 yarda olarak 20 yy. başlarında düzenlendi. 400 m güçlü bir vücudun bile ancak teknikle koşabileceği bir mesafedir. Sürat koşucuları ve yarı mukavemet koşucuları 400 myi başarıyla koşarlar. En iyi 400 m sonuçları normal-ritmik bir şekilde nefes alındığı ve her 100 mnin birbirine denk hızla koşulduğu zaman alınır. 400 m. koşuları virajlı pistlerde yapılır ve bu yarışlarda ilk çıkış çok önemlidir. Yarış kuralları ve kullanılan malzemeler diğer sürat koşularında olduğu gibidir.
KAYNAK:Türkiye Atletizm Federasyonu
