Suçu Kadere attın..

Araf

İstemeden Kirleniyor İnsan.
Özel üye
22m9w0.jpg



Sen kendi yolunu bir başka yürekle birleştirdiğin an, beni ne denli geride bıraktığının farkına varamayacak kadar sevdalıydın, hepsi o kadar..
Fark ettiğinde ise o boşluğu doldurabilmek için yapabilecek birşeyin kalmamıştı.
Tıpkı İstanbul gibiydin. Suçu kadere attın..




Aşĸ-ı DeruN
 

Araf

İstemeden Kirleniyor İnsan.
Özel üye
tumblr_om2n3p2IyR1ukqbp7o1_500.jpg



Ve sen uykunda sevgimle hesaplaşmaya dalardın.
Cennette cehennemi hatırlardın. Dönüp geçmişe bakıyorum da,
sanki yıllar değil yüzyıllar geçmiş aramızdan...
Aramızdan;
ayrılıklar, ihanetler, kayboluşlar, vazgeçişler, yeniden bulmalar, korkular, yalnızlıklar, savrulmalar geçmiş.
Ve bu ilişki ne çok biçim değiştirmiş...


Aşĸ-ı DeruN
 

Araf

İstemeden Kirleniyor İnsan.
Özel üye
huzun435345qk9.jpg




Sandık ki, aşkımız bir gün olur , o yalanı unutturur.
Sandık ki, o ebedi sevgimiz bir gün olur, içimizde durmadan çoğalan o boşluğu kapatır.
Unutturamadı sevgili. İstedik, ama kapatmadı!
İçimizdeki yalan büyüdükçe, kapatmaya çalıştığımız o boşluk bizi içine almaya çalıştıkça paniğe kapıldık.
Konuşmaktan korktukça, o karanlık gecelerden yüzleşmekten korktukça,
hep dışarıya çevirdik yüzümüzü..
Artık kendimize kanıtlayamıyorduk sevgimizi. İkimiz de o büyük boşluğu görüyorduk.
Geri dönemiyorduk. Hep ileriye kaçıyorduk.
Hep ileriye, hep dışarıya..
Bizi, boşluğumuzu, yalanlarımızı, o durmadan sakladığımız karanlık gecelerimizi bilmeyenlere doğru kaçıyorduk..
Artık kendimize değil, bizi bilmeyenlere anlatıyorduk sevgimizi,
birbirimize ne denli aşk olduğumuzu..
Biz artık birbirimize giderek daha zorduk. Başkaları daha kolaydı giderek..
Öyle bir zaman gelmişti ki, artık birbirimize değil,
aşkımızı başkalarına itiraf eder olmuştuk.


Aşĸ-ı DeruN
 

Araf

İstemeden Kirleniyor İnsan.
Özel üye
5245545658_422efaf9e3_z_large_large.jpg



Hava soğuk, yağmurlu ve vurdumduymaz bir İstanbul gecesiydi..
Ve gece yağan yağmur hep ürkütürdü beni.
Yağmur değil, yalnızlığımdı pencereleri damla damla yalayan; yıllarımı dolduran sensizlikti.
Hep bir yanı yarımlık, hep senden uzaktalık, hayattaki tek kimsemden yoksunluk,
yani kimsesizlikti



Aşĸ-ı DeruN
 

Araf

İstemeden Kirleniyor İnsan.
Özel üye
kiz41.jpg



Ayrılık değil, özlemek hiç değil;
en büyük acı, bu giderek büyüyen boşlukmuş. En büyük dert;
kimi özlediğini, kimi sevdiğini bilememekmiş..
Öylesine bencilim ki, dünyanın sonunu kendim gibi çok seviyorum.


Aşĸ-ı DeruN
 

Araf

İstemeden Kirleniyor İnsan.
Özel üye
enfant-triste-e1458127613736.jpg



Biliyorum, bu hayat beni istemiyor, ama ben ondan zaman çalıyorum.
Ben ondan kalbimin saf kalmış yanlarını çalıyorum.
Onun benden ne istediğini bilmezlikten geliyorum.
Bu yüzden gecikiyorum; hem kendime, hem hayata.
Hem her şeyi alabildiğince yoğun yaşıyorum, hem de zamanın dışındayım.
Her şey en sonunda gelip bende toplanıyor,
ama önümde olup biten hiçbir şeyi değiştirmeye gücüm yok...



Aşĸ-ı DeruN
 

buhurdan

Özel Üye
Özel üye
22m9w0.jpg



Sen kendi yolunu bir başka yürekle birleştirdiğin an, beni ne denli geride bıraktığının farkına varamayacak kadar sevdalıydın, hepsi o kadar..
Fark ettiğinde ise o boşluğu doldurabilmek için yapabilecek birşeyin kalmamıştı.
Tıpkı İstanbul gibiydin. Suçu kadere attın..




Aşĸ-ı DeruN
Kader diyemezsin sen kendin ettin diye bi şarkı vardı aklıma o geldi :D
 
Top