Şimdi şöyle bir kız profili çizin zihninize:
Hayatı ve hayalleri yazmak üzerine olan, çocukluğundan beri iyi kötü bir şeyler karalayan, yazdıkça mutlu olan bir kız var. Bu kız ailesinin istediği bir lisede okumak zorunda kalır ve okulda hiçbir şey yolunda gitmese bile ailesinin isteği üzerine bu okulu bitirmek zorundadır. Çünkü ailesinin tek isteği onun devlete atanıp sıradan bir hayat yaşaması. Kız, bilinçaltına işlenen o hayalin ailesine ait olduğunu bilmeden tüm zorluklara göğüs germeye çalır. 12.sınıfa geldiğinde artık sınava girmesi gerekir fakat hedefi zannettiği o şeye ulaşmak için hiçbir çaba sarf etmez. Hatta bahaneler arar ve sınava girdiğinde hedefine ulaşamaz. 2.seneye kalır ve sonuç yine aynı. 3.senesinde fark eder ki hedefi sandığı şey ailesinin ve hayat şartlarının ona dayattığı düşüncedir. Bu sefer kendi yolunu çizer ve kendi hedefi için çabalar. Elinden geldiğince çabalar fakat başaracağına inancı gelmişken ailesi onun bu hayalinin saçma olduğunu, eğer böyle bir hayalin peşine düşerse aç kalacağını söyleyerek onu vazgeçirmeye çalışır. Soru şu; Eğer o kızın yerinde siz olsaydınız ne yapardınız? Ailenizin sözünden çıkar mıydınız hayalleriniz için? Yoksa 'Onlar benim ailem, benim hakkımda en iyisini onlar bilir.' deyip hayallerinizden vazgeçer miydiniz?
Ha bu arada kız ailesinin sözünden hiç çıkmamaya özen göstermiş. Bedenen özgür olsa bile düşüncede ailesinin hapsinede yaşayan birisi.
Hayatı ve hayalleri yazmak üzerine olan, çocukluğundan beri iyi kötü bir şeyler karalayan, yazdıkça mutlu olan bir kız var. Bu kız ailesinin istediği bir lisede okumak zorunda kalır ve okulda hiçbir şey yolunda gitmese bile ailesinin isteği üzerine bu okulu bitirmek zorundadır. Çünkü ailesinin tek isteği onun devlete atanıp sıradan bir hayat yaşaması. Kız, bilinçaltına işlenen o hayalin ailesine ait olduğunu bilmeden tüm zorluklara göğüs germeye çalır. 12.sınıfa geldiğinde artık sınava girmesi gerekir fakat hedefi zannettiği o şeye ulaşmak için hiçbir çaba sarf etmez. Hatta bahaneler arar ve sınava girdiğinde hedefine ulaşamaz. 2.seneye kalır ve sonuç yine aynı. 3.senesinde fark eder ki hedefi sandığı şey ailesinin ve hayat şartlarının ona dayattığı düşüncedir. Bu sefer kendi yolunu çizer ve kendi hedefi için çabalar. Elinden geldiğince çabalar fakat başaracağına inancı gelmişken ailesi onun bu hayalinin saçma olduğunu, eğer böyle bir hayalin peşine düşerse aç kalacağını söyleyerek onu vazgeçirmeye çalışır. Soru şu; Eğer o kızın yerinde siz olsaydınız ne yapardınız? Ailenizin sözünden çıkar mıydınız hayalleriniz için? Yoksa 'Onlar benim ailem, benim hakkımda en iyisini onlar bilir.' deyip hayallerinizden vazgeçer miydiniz?
Ha bu arada kız ailesinin sözünden hiç çıkmamaya özen göstermiş. Bedenen özgür olsa bile düşüncede ailesinin hapsinede yaşayan birisi.
