şimdi şöyle oluyor

sevgili günlük..

buraya ufak bi not bırakayım nehir için. eğer izlemediyse the apartment filmini izlesin

onun dışında pek bi şey yok günlük, olanlar olduğu gibi.

Merhaba limonatanın günlüğü "the apartment" uzun zamandır izlediğim en tatlı filmdi. Oyuncular öyle gerçekçi, öyle naifti ki 2 saatliğine filmin içinde 60'lardaydım sanki.. Bu kocaman teşekkürü de buraya bırakıyorum

Bir de;

"Sanırım kurabiyeler böyle dağılıyor."

Sevgili günlük
Çoğu insanin şu hayatta iplerinin kopmak üzere olduğu zamanlar vardır mutlaka. Bunu kimseye bütün haliyle anlatamasalar da sıkılmasınlar. Bilhassa bu haleti ruhiyeyi anlatan muhteşem bir sahne var. Esaretin bedeli, brooks was here.
Bu nasıl bi vazgeçiştir. Geleceğin iyi olacağına inanmamak, inanmış olsa dahi bunu düşünmemek, iki dakika sonrasının ne getireceginin önemli olmaması. Bu oyundan ben istersem cekilirim, yalnızca ben. Buna ne tanrı ne bi başkası karar verebilir. Yaşamak istemiyorum o halde tamam, evet bu benim.
Günlük bu kadar sert ve benim için ürkütücü kararların olmasa da limonata was here yazıp kabuğuma çekilme aşamasındayım.
Gelecek ne getirir hâlâ merak içindeyim ve bu bana bir nebze olsa umut veriyor.

Mutluluk yaşanmaz,hatırlanır;
diye bir cümle okumuştum bir yerde
Bu,böyledir....!
Yaşarken farkında olmayız genelde mutluluğun
üstünden seneler geçer,
alelade bir anda burnumuzun
direği sızlar ve şöyle deriz;
Vay be...!ne de güzel zamanlarmış