Segovia’nın Romalılardan kalma su kemeri, 1986’da UNESCO Kültür Mirası Listesi’ne dahil edildi. Romalılar ileri garnizon olarak kurduklara şehre MS 150 yıllarında 17 kilometre uzaklıktan künklerle su getirmiş. Sarnıçta çökeltilen suyu bir tepeden diğerine aktarmak amacıyla mühendislik şaheresi su kemerleri inşa etmiş. Harç kullanılmadan, taş sıkıştırma tekniğiyle yapılan çift katlı kemerlerin uzunluğu 730 metre, orta kısmında yükseklik 30 metreye ulaşıyor. Halk su kemerine Şeytan Köprüsü adını takmış. Bu konuda bir de söylence var: Küçük bir kız çocuğu, karşı tepedeki bir pınardan her gün evine kovayla su taşımak zorundaymış. Yaşlı annesinden başka kimsesi yokmuş. Her gün kovayla su taşımaktan öylesine bezmiş ki, bir gece elindeki kovaları fırlatmış. Tanrım yeter ki evimin kapısına kadar su gelsin ruhumu şeytana dahi satmaya razıyım, diye haykırmış. Bunu duyan şeytan hemen kızın yanında bitivermiş. Kızcağız pişmanlık ve korkuyla ağlarken “Peki şeytan, ruhumu sana tek koşulla veririm: Gün ağarmadan, ilk horoz ötmeden suyu evimin kapısına getireceksin” demiş. Cinleri, cadıları toplayan şeytan işe koyulmuş. Kız korkuyla ağlarken, köprüyü kurmuşlar. Tam son taşı koyacakken, tanrı küçük kıza acıyıp harekete geçmiş: Köprünün tepesinden bir horoz ötmüş, gün ağarmış. Kız ruhunu satmaktan kurtulmuş. Son taşın boşluğuna İspanyollar bir Hz. Meryem figürü yerleştirmiş. Kemere Şeytan Köprüsü, taşların üzerindeki oyuklara da şeytanın parmak izleri adını takmışlar.
Düzenleyen yönetici:
