Sensizliğin Resmi

Sensizlik ikliminde
Şimdi beşinci mevsim
Hüzün sinmiş duvarlarda
Yankılanıyor sesim
Denize düşmüş bir yaprak gibi
Sürüklenip akıyorum.

Yosun tutmuş düşlerim
Umutlar teğet geçiyor
Ben isyan kokuyorum.

Paslı mengeneye sıkışan ruhumu
Çepeçevre kuşatmış hasretin
Ansızın yakalandım
Sensizliğe ansızın
Gecenin koynunda
Şimdi yapayalnızım.
Baktığım aynalarda
Yansıyan silüetin
Buğulu gözlerle bakıyorum

Sen yoksun ya
Herşey boş her şey anlamsız
Her şey yalan.
Ve senden geriye kalan
Siyah beyaz bir fotoğraf karesi
Onuda yakıyorum.

Coşkun Arslan
 

Top