Defne
Usta
Günlerden bir gün diyelim ki bir yaz...
Kırlangıcın biri bir adama aşık olmuş. Ve adamın penceresinin önüne konup
adama şöyle demiş:
- " Ben seni çok seviyorum lütfen pencereyi açıp beni içeri al da birlikte
yaşayalım." Adam :
- " Olmaz alamam... Sen bir kuşsun hiç bir kuş adama aşık olur mu?..."
kırlangıç bir süre sonra tekrar gelmiş:
- Lütfen pencereyi açıp beni içeri al birlikte yaşarız. Hem ben sana dost ve
arkadaş olurum canında sıkılmaz birlikte yaşar gideriz... Adam yine:
- " Olmaz alamam...Git başımdan" diye cevap vermiş.
Zaman geçmiş... Sonbahar yaklaşmış... kırlangıç üçüncü ve son defa
penceresinin önüne konup adama tekrar şöyle demiş:
- " Lütfen beni içeri al... Artık soğuklarda başladı, dışarıda kalamam
biliyorsun ben sıcak havalarda yaşayabilirim sadece... beni içeri almazsan
başka sıcak ülkelere gitmek zorunda kalırım. Lütfen beni içeri al da burada
kalayım. Birlikte yemek yer omuzuna konar seni neşelendirir sana yarenlik
ederim. Hem sende benim gibi yalnızsın..." Adam :
- " Git derhal başımdan!... Ben yalnız kalırım" demiş ve kuşu kovmuş...
kırlangıçta bu cevap üzerine üzüntülü bir şekilde uçmuş ve uzaklara
gitmiş... Adam kırlangıç uzaklara gittikten sonra düşünmüş:
-" Ben ne aptal, ne kadar akılsız bir adamım, niye kırlangıçla birlikte
kalmayı kabul etmedim? Ne güzel birlikte kalırdık demiş kendi kendine ve çok
pişman olmuş. Pişman olmuş ama iş işten geçmiş. Kendi kendine
-" Nasıl olsa sıcaklar başlayınca kırlangıcım yine gelir bende onu içeri
alır birlikte mutlu bir hayat sürerim, demiş.
Ve penceresini sonuna kadar açıp beklemeye başlamış. Yazın gelmesiyle
kırlangıçlarda gelmeye başlamış. Ama onun kırlangıcı gelmemiş. Yazın sonuna
kadar hiç penceresini kapatmadan pencerenin başında beklemiş ama
boşuna....kırlangıç yokmuş. Gelen kırlangıçlara sormuş ama onun kırlangıcını
gören olmamış. Sonunda bir bilge kişiye halini danışmak ve ondan bilgi almak
için gitmiş. Bilge kişiye olayı anlattıktan sonra bilge kişi ona şöyle
demiş:
- K ı r l a n g ı ç l a r ı n ö m r ü 6 a y d ı r . . .
Hayatta bazı fırsatlar vardır, ömründe bir defa eline geçer ve
değerlendiremezsen uçup gider... Hayatta bazı insanlar vardır, ömründe bir
kez karşına çıkar ve fark edemezsen, değerini bilemezsen, uçup gider... Ve
asla geri gelmezler... Dikkatli olun... Farkında olun... Ve bir düşünün
acaba kaç kırlangıcı kovaladınız pencerenizden bugüne değin
Kırlangıcın biri bir adama aşık olmuş. Ve adamın penceresinin önüne konup
adama şöyle demiş:
- " Ben seni çok seviyorum lütfen pencereyi açıp beni içeri al da birlikte
yaşayalım." Adam :
- " Olmaz alamam... Sen bir kuşsun hiç bir kuş adama aşık olur mu?..."
kırlangıç bir süre sonra tekrar gelmiş:
- Lütfen pencereyi açıp beni içeri al birlikte yaşarız. Hem ben sana dost ve
arkadaş olurum canında sıkılmaz birlikte yaşar gideriz... Adam yine:
- " Olmaz alamam...Git başımdan" diye cevap vermiş.
Zaman geçmiş... Sonbahar yaklaşmış... kırlangıç üçüncü ve son defa
penceresinin önüne konup adama tekrar şöyle demiş:
- " Lütfen beni içeri al... Artık soğuklarda başladı, dışarıda kalamam
biliyorsun ben sıcak havalarda yaşayabilirim sadece... beni içeri almazsan
başka sıcak ülkelere gitmek zorunda kalırım. Lütfen beni içeri al da burada
kalayım. Birlikte yemek yer omuzuna konar seni neşelendirir sana yarenlik
ederim. Hem sende benim gibi yalnızsın..." Adam :
- " Git derhal başımdan!... Ben yalnız kalırım" demiş ve kuşu kovmuş...
kırlangıçta bu cevap üzerine üzüntülü bir şekilde uçmuş ve uzaklara
gitmiş... Adam kırlangıç uzaklara gittikten sonra düşünmüş:
-" Ben ne aptal, ne kadar akılsız bir adamım, niye kırlangıçla birlikte
kalmayı kabul etmedim? Ne güzel birlikte kalırdık demiş kendi kendine ve çok
pişman olmuş. Pişman olmuş ama iş işten geçmiş. Kendi kendine
-" Nasıl olsa sıcaklar başlayınca kırlangıcım yine gelir bende onu içeri
alır birlikte mutlu bir hayat sürerim, demiş.
Ve penceresini sonuna kadar açıp beklemeye başlamış. Yazın gelmesiyle
kırlangıçlarda gelmeye başlamış. Ama onun kırlangıcı gelmemiş. Yazın sonuna
kadar hiç penceresini kapatmadan pencerenin başında beklemiş ama
boşuna....kırlangıç yokmuş. Gelen kırlangıçlara sormuş ama onun kırlangıcını
gören olmamış. Sonunda bir bilge kişiye halini danışmak ve ondan bilgi almak
için gitmiş. Bilge kişiye olayı anlattıktan sonra bilge kişi ona şöyle
demiş:
- K ı r l a n g ı ç l a r ı n ö m r ü 6 a y d ı r . . .
Hayatta bazı fırsatlar vardır, ömründe bir defa eline geçer ve
değerlendiremezsen uçup gider... Hayatta bazı insanlar vardır, ömründe bir
kez karşına çıkar ve fark edemezsen, değerini bilemezsen, uçup gider... Ve
asla geri gelmezler... Dikkatli olun... Farkında olun... Ve bir düşünün
acaba kaç kırlangıcı kovaladınız pencerenizden bugüne değin
