RüzqαrqüŁü / Yarını Olmayan Günler/im

Papatya

V.I.P
V.I.P

Merhaba arkadaşlar,bundan sonra kendime ait yazıları,denemeleri,sözleri paylaşıcağım bu konu içerisinde.
İlk okuldan beri vardı bende bu yazma aşkı lakin uzun zaman önce bırakmıştım.
Tekrar başlamaya karar verdim. Umarım takip konusunda hayal kırıklığına uğramam.
Saygı sevgi ve teşekkürlerimle.
 

Papatya

V.I.P
V.I.P


UE2rO.png


Bir kaç satır bir şey yazdım. Senden benden aşktan ve bi parça ayrılıktan bahsettim.
Sesimi duyuracak üç beş şiir okudum,bir kaç insana laf çarpıttım...
Öğretmenlerime karşı geldim,yıllardır tek bir ödev yapmadım...
Ailemin beni sevmediğine inandım.
Ve,tanımadığım onca insan karşıma geçip sen bi şairsin dedi!
Şaşırmış olsam da onlara aldırmadım.
Çünkü
Bu devirde herkes mutlu,herkes mutsuz,
Ve dedikleri gibi herkes şair`di.
Ama ben herkes değildim.

ı6.ı2.2oı2
23:4ı:eek:9
Kendi Kendine Konuşmak.

 

Papatya

V.I.P
V.I.P


KIlMx.jpg

İnsanın içi içini yer bazen
...
İşte ben böyle zamanlarda gidecek yer bulamıyorum.
Sığındığım bi kağıt ve bi kalem oluveriyor birden,
Bazende,
Kendimi kendime ekliyorum kimsem olmadığından...
Kucağıma bi ayna alıp ona sarılıyorum...
Hem ağlıyorum hemde aynadaki aksimin göz yaşlarını siliyorum.
Beni yarı yolda bırakıp giden herkese b e d d u a /lar ediyorum...

Düştüğüm kuytular çok karanlık,çok ıssız.

Yazılan satırlar ne kadar anlatabilir ki sahibini ?

Bi adam değil midir bizi bunca yazdıran,
Ya da bi kadın,
Belkide kocaman bir yalnızlık...

İşte oldu istediğim yalnız kaldım sırf yazabilmek adına,
Bi'çare kaldım yine,eskisi gibi...

İnsan bir daha,bir daha ölmek ister ya,onun dudaklarından...

Yalan olduğunu bile bile,sevilmeyi istemek,böyle bi şey işte.

Neyse.
Bazen 2 kelimeyi bi araya getiremiyor insan.

Rüzgargülü.
` 25.ı2.2oı2.
Salı ´

 

Papatya

V.I.P
V.I.P


6Z0Nc.jpg


Yine geldim sana,kendimi öylesine bırakıp yazmaya... Kalem kağıda yapışana dek...
Adın adıma kavuşana,elim eline tutunana dek...
Belkide ö l e s i y e . . İmkansız/ımsın ya hani!
İçimden geçenleri hangi harfle anlatsam daha inandırıcı olur ki,
Hangi sözcük daha iyi ifade eder edepsiz edebimi.
Ya da hangi sözcüğün rengi tarif edebilir... İçimde yanan alevi...
Siyah mı yakın matemime,gri mi...
Yoksa lacivert miydi...
Biz birbirinden kopup giden anne çocuk gibiydik,sen orada ben burada. . Ve adın koynumda hala...
Birimiz diğerimizden habersiz,başka yerlerde,bambaşka isimlerle,uyuyorduk gece sabaha varana dek,
Bambaşka caddelerde ve bambaşka cümlelerde... Isınmayan soğuk evlerde,
Ama birbirimizden bi kelime bile haberimiz yoktu!
Yazıyorduk deli gibi,kelime uçlarımız belki birbirine değer diye...

İçim,içime sığmıyordu dar ağacında geçirdiğim gecelerde,
Yüzü koyun yatıyor yüzü koyun kalkıyordum kızıldan yorulmuş,beyaza doğru dönen sabahlara,
Öyle acı çekiyordum işte,
Tıpkı Ölür gibi/...

Sonra Sezen Aksu eşlik etti abuk sabuk cümlelerime,
Maviler,siyahlara karıştı gitti,
Kızıllar geldi oturdu geceye...

Sonra sus/tum...
Kimse gelip neyin var demesin diye.


@Papatya / 7 Ocak 2013
Pazartesi.
 
Top